Definitie onder marktwaarde (BMIR)
Wat is een rentevoet onder de markt (BMIR)?Een rentevoet onder de markt (BMIR) is een rentevoet die lager is dan de op dat moment geldende commerciële bankrente. Leningen die worden verstrekt onder BMIR-voorwaarden, houden een rentetarief in dat lager is dan het toepasselijke federale tarief, of kunnen zelfs helemaal geen rentetarief inhouden.
Een rentevoet onder de markt is van toepassing op een bepaalde lening of kredietnemer - zoals kopers met een laag inkomen of huizen van militaire veteranen - en beschrijft geen algemene omgeving met een lage rente. Er bestaan verschillende programma's, veel gesponsord door de overheid, om BMIR-programma's mogelijk te maken.
De basisprincipes van een rentevoet onder de markt
Onder-markt rentetarieven (BMIR) verwijzen vaak naar een bepaalde categorie leningen of programma's die leningen met een lage rente bevatten die worden gebruikt om onroerend goed te kopen of te behouden die zullen worden verhuurd aan personen die aan specifieke criteria voldoen. Sommige huisvestingsgerelateerde programma's bieden leningen aan gekwalificeerde aanvragers tegen rentetarieven die lager zijn dan de geldende marktrente. Veel steden hebben programma's die rentekredieten onder de markt aanbieden aan personen met een beperkt inkomen, hetzij voor het kopen van een huis of voor het verbeteren van hun woning.
De rentevoet voor BMIR-programma's ligt aanzienlijk onder de geldende marktrente en kan in sommige gevallen zelfs nul procent zijn. De werkelijke rentevoet is afhankelijk van factoren zoals de kredietkosten, de kredietwaardigheid van de huiseigenaar, het geleende bedrag en de looptijd van de lening. BMIR stelt ook eigenaren van door de overheid gesubsidieerde woningen in staat om de besparingen door te berekenen aan huurders door lagere huur aan te bieden.
Voorbeeld uit de praktijk van renteprogramma's onder de markt: HUD
Het Amerikaanse ministerie van huisvesting en stedelijke ontwikkeling, of HUD, heeft een op BMIR gebaseerd huurprogramma voor door HUD ondersteunde inwoners. Deze programma's hebben tot doel het aanbod van betaalbare woningen uit te breiden in gebieden waar dit nodig is, vooral in stedelijke centra.
Voor deze programma's moeten bewoners of aanvragers doorgaans bepaalde documentatie overleggen om aan te tonen dat ze in aanmerking komen. Deze documentatie zou bewijs van inkomen, kredietgeschiedenis, identificerende documenten voor alle mensen in het huishouden en andere informatie met betrekking tot inkomen en uitgaven van het huishouden omvatten. Na het verkrijgen van goedkeuring voor deelname aan het programma, moeten bewoners ermee instemmen om actuele informatie te verstrekken op vooraf bepaalde intervallen zodat hun voortdurende geschiktheid kan worden bevestigd, en om de toepasselijke afdelingen te attenderen op eventuele wijzigingen in hun omstandigheden die van invloed kunnen zijn op hun geschiktheid om in het programma te blijven.
De oorsprong van het BMIR-programma van HUD kan worden teruggevoerd op de National Housing Act van 1959, met name artikel 221 (d) (3) BMIR. Deze verzekerde laagrentende leningen aan particuliere ontwikkelaars voor de bouw van betaalbare woningen. Dat programma werd later vervangen door een ander en HUD heeft sindsdien verschillende vervangingen en updates geïntroduceerd.
In 1988 kocht de Arkansas Development Finance Authority ongeveer 300 van de BMIR meergezinswoningen hypotheekleningen van HUD, met als doel duizenden woningen met een laag inkomen te behouden. Dit vertegenwoordigt een van de eerste grote projecten in het BMIR-programma van HUD zoals het momenteel bestaat.