Hoe Netflix betaalt voor licenties voor films en tv-programma's

Netflix, Inc. (NFLX) is een van de grootste aanbieders van streaming televisie- en filminhoud op internet . Vanaf februari 2019 heeft Netflix 139 miljoen abonnees. Het bedrijf leidt momenteel de leiding over concurrenten zoals Hulu en Amazon Prime Instant Video.

Terwijl andere streamingdiensten een combinatie van lidabonnementen en de verkoop van advertentieruimte aan externe bedrijven implementeren, onderscheidt Netflix zich van de massa in haar benadering van het genereren van inkomsten. Het bedrijf biedt geen advertentieruimte aan marketeers, noch biedt het anders geprijsde niveaus van inhoud aan abonnees. In plaats daarvan betaalt elke Netflix-klant een vast maandelijks bedrag dat toegang geeft tot exclusieve en niet-exclusieve tv-programma's en films waarvoor het bedrijf licenties van de inhoudseigenaren heeft gekocht.

Door van abonnees geïnde vergoedingen, gekoppeld aan het aantrekken van kapitaal door nieuwe schulden, kan Netflix licentieovereenkomsten verwerven en handhaven voor de inhoud die het bedrijf aan zijn gebruikers levert.

Hoe Netflix zijn inhoud financiert voor licenties

Om abonnees tevreden te houden met het aantal keuzes dat beschikbaar is voor online streaming, onderhandelt Netflix voortdurend over nieuwe licentieovereenkomsten met tv-shows, netwerken en filmmakers. Licenties op het gebied van online streaming inhoud worden gedefinieerd als het proces van het verkrijgen van toestemming van de eigenaar van een tv-programma of film om de inhoud te streamen via een service zoals Netflix. Een licentieovereenkomst wordt gesloten onder de voorwaarden van een juridisch bindend contract tussen de inhoudseigenaren en Netflix, en elke overeenkomst varieert op basis van de behoeften van de inhoudseigenaar en Netflix.

De eigenaar van een tv-programma kan bijvoorbeeld overeenkomen om Netflix één, drie of vijf jaar alle seizoenen van dat programma volledig via zijn online platform te laten streamen. Over de licentieovereenkomst kan opnieuw worden onderhandeld nadat de ingestelde periode is verstreken, of Netflix kan de show uit de bibliotheek halen als de interesse van de kijker niet hoog genoeg is om de kosten te rechtvaardigen.

Een inhoudseigenaar kan in hetzelfde tv-programma een vergelijkbare deal aanbieden als een concurrerende streamingdienst, zoals Hulu of Amazon Prime Video, waardoor de licentieovereenkomst tussen elk bedrijf en de eigenaar niet-exclusief is. Licentieovereenkomsten die niet exclusief zijn voor een enkel streamingplatform zijn minder duur om te verkrijgen.

Terwijl de concurrentie op de markt voor streaming televisie en films blijft verzadigen, erkennen inhoudseigenaren en streamingdiensten het belang van exclusieve inhoud voor kijkers. Volgens een exclusieve licentieovereenkomst is inhoud alleen beschikbaar via een enkele streamingdienst zoals Netflix voor een bepaalde periode of voor altijd. Exclusieve licentieovereenkomsten zijn veel duurder voor Netflix dan niet-exclusieve overeenkomsten, maar ze kunnen in de loop van de tijd een groter aantal abonnees binnenhalen.

De kosten van het contentbedrijf

Het afsluiten van licentieovereenkomsten met tv-netwerken, filmmakers en andere inhoudseigenaren is de grootste uitgave voor Netflix. Het bedrijf besteedde bijvoorbeeld in 2018 bijna $ 13 miljard aan contentlicenties en productie. Het besteedde $ 2, 37 miljard aan marketing - het meest in de geschiedenis van het bedrijf.

De groei van op internet gebaseerde televisie heeft het moeilijker gemaakt om goedkoop licenties aan te schaffen en het huidige budget voor inhoudlicenties weerspiegelt deze waarheid. In een verklaring aan de aandeelhouders onthulde Netflix dat het budget voor content in 2018 $ 7, 5 miljard zou overschrijden. Dat was bijna het dubbele.

Chief Content Officer Ted Sarandos maakte opmerkingen op MoffettNathansons Media & Communications Summit 2018 en zei dat het bedrijf 470 originelen heeft gepland voor het einde van het jaar, wat het totaal op ongeveer 1.000 brengt. Hij schatte ook dat het bedrijf 85% van de nieuwe uitgaven aan originele shows en films zal uitgeven.

Netflix gebruikt consumenten datamining om te bepalen welke inhoud kijkers betalen om te zien en vertrouwt sterk op deze informatie om de totale kosten van elke licentieovereenkomst te bepalen. Volgens functionarissen van Netflix worden gegevens verzameld om het verwachte aantal kijkuren te bepalen dat elke tv-show of film genereert in de loop van een licentieovereenkomst, waarbij de kosten per bekeken uur worden vastgesteld. Het vergelijkt deze statistiek met vergelijkbare inhoudsarrangementen en baseert de uiteindelijke prijs op exclusiviteit, evenals het tijdsbestek van het contract.