Hoe u uw investeringen kiest

Het klassieke bordspel Othello draagt ​​de slogan "Een minuut om te leren ... een leven lang te beheersen." Die enkele zin is ook van toepassing op de taak om uw beleggingen te kiezen. Het begrijpen van de basis duurt niet lang. Het beheersen van de nuance van elke beschikbare investering kan echter een leven lang duren.

Dit stuk belicht de meest kritieke punten om te overwegen bij het kiezen van investeringen voordat u kunt beginnen met het samenstellen van uw portefeuille.

Het 'Pareto-principe'

Het "Pareto-principe" is een nuttig concept bij het uitvoeren van een taak die veel informatie omvat, zoals het onderwerp "hoe u uw beleggingen kunt kiezen". Dit principe, genoemd naar econoom Vilfredo Pareto, wordt vaak de "80/20-regel" genoemd. In veel aspecten van het leven en leren komt 80% van de resultaten uit 20% van de inspanning. Daarom zullen we bij het behandelen van beleggingen deze regel volgen en ons concentreren op de belangrijkste ideeën en metingen die de meerderheid van deugdelijke beleggingspraktijken vertegenwoordigen.

Zoals visionair ondernemer Elon Musk uitlegt: "Je komt neer op de meest fundamentele waarheden ... en redeneer vanaf daar." Vergeet niet dat het mogelijk is om geld te verdienen met aandelen, dus leer over de sleutels tot het kiezen van investeringen die een goed rendement bieden.

Uw tijdlijn uitzoeken

Eerst moet u uw tijdlijn bepalen. U moet een periode vastleggen waarin u investeringen ongemoeid laat. Een redelijk rendement kan alleen worden verwacht met een langetermijnhorizon. Het is mogelijk om op korte termijn een rendement te genereren, maar dat is niet waarschijnlijk. Zoals de legendarische belegger Warren Buffett zegt: "Je kunt niet in één maand een baby krijgen door negen vrouwen zwanger te maken."

Wanneer beleggingen een lange tijd waarderen, zijn ze beter geschikt om de onvermijdelijke ups en downs van de aandelenmarkt te doorstaan. Deze strategie is niet alleen gunstig voor beleggers, maar is ook van cruciaal belang voor goed beheerde beursgenoteerde bedrijven. Onderzoek gepubliceerd in de Harvard Business Review toont aan: "bedrijven leveren superieure resultaten wanneer leidinggevenden slagen voor waardecreatie op de lange termijn en weerstand bieden aan druk van analisten en investeerders om zich buitensporig te concentreren op het behalen van de kwartaalwinstverwachtingen van Wall Street." zag de gemiddelde omzet en winst die respectievelijk 47% en 36% hoger waren dan bedrijven die niet op de lange termijn waren gericht.

De gegevens zijn duidelijk: het spelen van de lange game levert aanzienlijke kansen op. Bedenk bijvoorbeeld dat het gemiddelde jaarlijkse rendement van de Standard & Poor's (S&P) 500-index over de 10-jarige periode van 1 januari 2007 tot 31 december 2016 8, 76% was. Verkort de tijdlijn in half tot vijf jaar, van 1 januari 2007 tot 31 december 2011, en het gemiddelde rendement daalt tot 2, 46%.

Een andere belangrijke reden om uw investeringen meerdere jaren ongemoeid te laten, is om te profiteren van compounding. Wanneer mensen 'het sneeuwbaleffect' noemen, hebben ze het over de kracht van compounding. Wanneer u geld begint te verdienen met het geld dat uw investeringen al hebben verdiend, ervaart u samengestelde groei. Dit is de reden waarom mensen die eerder in het leven met het investeerspel beginnen, late starters enorm kunnen verslaan, omdat ze het voordeel hebben dat de groei over een langere periode wordt versterkt.

De juiste activaklassen kiezen

Assetallocatie is het proces waarbij wordt gekozen welk deel van uw beleggingsportefeuille naar welke soorten beleggingen gaat. U kunt bijvoorbeeld de helft van uw geld in aandelen steken en de andere helft in obligaties. Voor een grotere diversiteit kunt u uitbreiden buiten deze twee klassen en vastgoedbeleggingen (REIT's), grondstoffen, forex en internationale aandelen opnemen, om er maar een paar te noemen.

Om de "juiste" allocatiestrategie te kennen, moet u uw risicotolerantie begrijpen. Als tijdelijke verliezen u 's nachts wakker houden, is het het beste om een ​​evenwichtige beleggingsaanpak te handhaven met veel opties met een lager risico, namelijk obligaties. Als u echter denkt dat u tegenslagen kunt weerstaan ​​bij het nastreven van agressieve groei op de lange termijn, is een zwaardere weging naar aandelen de juiste keuze.

Maar een belegging toewijzen aan verschillende activaklassen is meer dan alleen het beheren van risico's. Het gaat ook om de beloning. Nobelprijswinnende econoom Harry Markowitz noemde deze beloning 'de enige gratis lunch in de financiële sector'. U kunt meer verdienen door uw portefeuille te diversifiëren. Hier is een voorbeeld van wat Markowitz bedoelde: Een investering van $ 100 in de S&P 500 in 1970 zou tegen het einde van 2013 zijn gegroeid tot $ 7, 771. Hetzelfde bedrag over dezelfde periode in grondstoffen investeren (zoals de benchmark S&P GSCI Index) zorgde ervoor dat je geld opliep tot $ 4.829.

Stel je nu voor dat je beide strategieën toepast. Dit is waar de magie begint.

Als u $ 50 in de S&P 500 en de andere $ 50 in de S&P GSCI had geïnvesteerd, zou uw totale investering in dezelfde periode tot $ 9.457 zijn gegroeid. Dit betekent dat uw rendement de portefeuille met alleen S&P 500 met 20% zou hebben overtroffen en bijna het dubbele zou zijn van dat van de S&P GSCI-prestaties. Een gemengde aanpak werkt beter.

Markowitz is bekend in de financiële wereld omdat hij de eerste was die het idee van de 'moderne portefeuilletheorie' of MPT naar voren bracht. Het concept suggereert dat beleggers hun potentiële rendement kunnen maximaliseren terwijl ze een gewenst risiconiveau bereiken. Het werkt door zorgvuldig een groep beleggingen te selecteren die elkaars risico's in evenwicht houden. MPT gaat ervan uit dat u het best mogelijke rendement kunt behalen, ongeacht het risico dat u aanvaardbaar acht. Als u een portefeuille kiest die een rendement oplevert dat u had kunnen behalen met een minder risicovolle groep activa, wordt uw portefeuille niet als efficiënt beschouwd.

MPT vereist niet dat u zich verdiept in ingewikkelde vergelijkingen of waarschijnlijkheidskaarten. Het belangrijkste is dat u: (a) uw activaklasse moet diversifiëren om aan uw risicotolerantie te voldoen, en (b) elk activum moet kiezen, rekening houdend met hoe het gehele risiconiveau van de portefeuille wordt verhoogd of verlaagd.

Hier is een lijst van traditionele activa en alternatieve activaklassen:

Traditionele activa:

• Aandelen
• Bonds
• Contant geld

Alternatieve activa:

• Commodities
• Onroerend goed
• Buitenlandse valuta
• derivaten
• Durfkapitaal
• Speciale verzekeringsproducten
• Private equity

Er zijn tal van activaklassen om uit de bovenstaande lijsten te kiezen. Bijna alle gemiddelde beleggers zullen echter merken dat een combinatie van aandelen en obligaties ideaal is. Ingewikkelde instrumenten zoals derivaten, verzekeringsproducten en grondstoffen vereisen een dieper inzicht in gevarieerde markten die buiten het bestek van dit stuk vallen. Het primaire doel hier is om te beginnen met beleggen.

Balanceren van aandelen en obligaties

Als de meeste beleggers hun doelen kunnen bereiken met een combinatie van aandelen en obligaties, is de ultieme vraag hoeveel van elke klasse ze moeten kiezen? Laat geschiedenis een gids zijn.

Als een hoger rendement - zij het met een hoger risico - uw doel is, dan zijn aandelen de juiste weg. Bedenk bijvoorbeeld dat het totale rendement op aandelen veel hoger was dan op alle andere activaklassen van 1802 tot heden. In het boek 'Aandelen voor de lange termijn' maakt auteur en professor Jeremy Siegel een krachtig argument voor het ontwerpen van een portefeuille die voornamelijk uit aandelen bestaat.

Wat is de reden voor het bepleiten van aandelen? "In de 210 jaar dat ik aandelenrendementen heb onderzocht, is het werkelijke rendement op een breed gespreide portefeuille van aandelen gemiddeld 6, 6 procent per jaar", zegt Siegel.

Op korte termijn kunnen aandelen volatiel zijn. Op de lange termijn zijn ze echter altijd hersteld. Een risicomijdende belegger kan zich ongemakkelijk voelen met zelfs kortetermijnvolatiliteit en kiezen voor de relatieve veiligheid van obligaties. Maar het rendement zal veel lager zijn.

“Eind 2012 was het rendement op nominale obligaties ongeveer 2 procent. De enige manier waarop obligaties een reëel rendement van 7, 8 procent kunnen genereren, is als de consumentenprijsindex de komende 30 jaar met bijna 6 procent per jaar daalt. Toch is een deflatie van deze omvang nooit ondersteund door enig land in de wereldgeschiedenis, ”zegt Siegel.

Deze cijfers illustreren de risico- / opbrengstdynamiek. Neem meer risico en de beloningen zijn mogelijk groter. Bovendien kan het aandelenrisico op de lange termijn acceptabeler worden voor de meeste beleggers. Houd als leidraad rekening met de historische prestaties van deze verschillende portfoliomodellen over de periode 1926-2016.

Ongeacht de mix die je kiest, zorg ervoor dat je een keuze maakt. Investeren is noodzakelijk omdat inflatie de waarde van contant geld aantast. Een voorbeeld: $ 100.000 zal in 30 jaar slechts $ 40.000 waard zijn bij een jaarlijkse inflatie van 3%.

Sommige mensen kiezen hun aandelen- / obligatiesaldo met behulp van de '120-regel'. Het idee is eenvoudig: trek uw leeftijd af van 120. Het resulterende getal is het deel van het geld dat u in aandelen plaatst. De rest gaat in obligaties. Daarom zou een 40-jarige 80% beleggen in aandelen en 20% in obligaties. De formule is ontworpen om het aandeel obligaties te verhogen naarmate men ouder wordt, omdat de belegger minder tijd heeft om potentiële marktdalingen te overleven.

Wat te overwegen bij het kiezen van aandelen

Nu we kunnen zien dat aandelen een hogere langetermijnwaardering bieden dan obligaties, laten we eens kijken naar de factoren waarmee een belegger rekening moet houden bij het evalueren van een aandeel.

Het aantal kenmerken is vrijwel onbeperkt. In overeenstemming met het Pareto-principe zullen we echter rekening houden met de vijf belangrijkste aspecten. Het zijn dividenden, P / E-ratio, historisch rendement, bèta en winst per aandeel (EPS).

dividenden

Dividenden zijn een krachtige manier om uw inkomsten te verhogen. Het is een manier voor beursgenoteerde bedrijven om een ​​contante betaling van hun winst rechtstreeks aan aandeelhouders aan te bieden. De frequentie en het bedrag van de betalingen zijn afhankelijk van de discretie van het bedrijf. Deze factoren worden echter grotendeels bepaald door de financiële prestaties van het bedrijf. Dividenden zijn niet beperkt tot contant geld. Sommige bedrijven betalen ze in de vorm van extra aandelen. Meer gevestigde bedrijven betalen doorgaans dividenden. Waarom? Ze hebben een schaal bereikt waarop ze aandeelhouders meer waarde kunnen bieden in de vorm van deze betalingen in plaats van toe te voegen aan de reeds aanzienlijke zakelijke infrastructuur die ze hebben gebouwd.

Het kiezen van dividenduitkerende aandelen is om verschillende redenen verstandig. Ten eerste zijn dividenden een serieuze motor van rijkdom. Bedenk dat "terug naar 1960 82% van het totale rendement van de S&P 500 Index kan worden toegeschreven aan herbelegde dividenden en de kracht van samenstellen", aldus een whitepaper van Hartford Funds. Ten tweede zijn de betalingen vaak een teken van een gezond bedrijf.

Houd er echter rekening mee dat de betalingen op elk moment kunnen stoppen en dat het bedrijf niet verplicht is om te blijven betalen. Historisch gezien presteren bedrijven met de hoogste dividenduitkering (het jaarlijkse dividend per aandeel gedeeld door de winst per aandeel) slechter dan die met de op een na hoogste ratio. De reden: vooral grote dividenden zijn vaak niet duurzaam. Overweeg dus aandelen met een consistente geschiedenis van dividendbetalingen.

P / E verhouding

Een koers-winstverhouding is de waardering van de huidige aandelenkoers van een bedrijf in vergelijking met de winst per aandeel. De P / E-ratio van een aandeel is gemakkelijk te vinden op de meeste websites voor financiële rapportage. Beleggers moeten zich zorgen maken over de ratio, omdat dit de beste indicator is voor de waarde van een aandeel. Een AP / E-ratio van 15 vertelt ons bijvoorbeeld dat beleggers bereid zijn om $ 15 te betalen voor elke $ 1 aan inkomsten die het bedrijf meer dan een jaar verdient. Een hogere P / E-ratio betekent daarom grotere verwachtingen voor een bedrijf omdat beleggers meer geld overhandigen voor die toekomstige inkomsten.

Een lage P / E-ratio kan erop wijzen dat een bedrijf ondergewaardeerd is. Omgekeerd moeten aandelen met een hogere P / E-ratio mogelijk nader worden bekeken, omdat u als belegger vandaag meer betaalt voor toekomstige inkomsten.

Wat is de ideale P / E-verhouding? Er is geen "perfecte" P / E-verhouding. Beleggers kunnen echter de gemiddelde P / E-ratio van andere bedrijven in dezelfde branche gebruiken om een ​​basislijn te vormen. De gemiddelde P / E-ratio in de industrie voor gezondheidszorgproducten is bijvoorbeeld 161, terwijl het gemiddelde in de auto- en vrachtwagenindustrie slechts 15 is. Het vergelijken van twee bedrijven, een uit de gezondheidszorg en een andere uit auto en vrachtwagen, biedt geen inzicht voor een belegger.

Hoewel het onverstandig is om een ​​poging te doen om de markt te timen, is het mogelijk om enkele veronderstellingen af ​​te leiden over toekomstige rendementen uit de P / E-ratio van de markt. Uit onderzoek van The Journal of Portfolio Management is gebleken dat "het reële rendement decennia lang aanzienlijk lager is als gevolg van de hoge niveaus van de P / E-ratio van de markt." Begin 2018 bereikte de P / E-ratio van de S&P 500 26, 70, terwijl de mediaan over de afgelopen 147 jaar was 14, 69.

beta

Deze numerieke meting geeft de volatiliteit van een effect aan in vergelijking met de markt als geheel. Een effect met een bèta van 1 zal een volatiliteit vertonen die identiek is aan die van de markt. Elk aandeel met een bèta van minder dan 1 is theoretisch minder volatiel dan de markt. Een aandeel met een bèta van meer dan 1 is theoretisch volatieler dan de markt.

Een effect met een bèta van 1, 3 is bijvoorbeeld 30% volatieler dan de markt. Als de S&P 500 met 5% stijgt, kan een aandeel met een bèta van 1, 3 naar verwachting met 8% stijgen.

Bèta is een goede meting om te gebruiken als u aandelen wilt bezitten maar ook het effect van marktschommelingen wilt beperken.

Winst per aandeel (EPS)

EPS is een dollarcijfer dat het deel van de winst van een bedrijf vertegenwoordigt, na belastingen en preferente stockdividenden, dat wordt toegewezen aan elk aandeel van gewone aandelen.

De berekening is eenvoudig. Als een bedrijf een netto-inkomen heeft van $ 40 miljoen en $ 4 miljoen aan dividenden betaalt, wordt het resterende bedrag van $ 36 miljoen gedeeld door het aantal uitstaande aandelen. Als er 20 miljoen uitstaande aandelen zijn, is de winst per aandeel $ 1, 80 (uitstaande $ 36 miljoen / 20 miljoen aandelen).

Beleggers kunnen dit nummer gebruiken om te meten hoe goed een bedrijf waarde kan leveren aan aandeelhouders. Een hogere winst per aandeel leidt tot hogere aandelenkoersen. Het aantal is met name handig in vergelijking met de winstramingen van een bedrijf. Als een bedrijf regelmatig niet voldoet aan de winstvoorspellingen, kan een belegger de aankoop van het aandeel opnieuw overwegen.

Wees gewaarschuwd. EPS, net als zoveel andere statistieken, kan worden gemanipuleerd. Een bedrijf kan aandelen terugkopen, waardoor de winst per aandeel zal toenemen door het aantal uitstaande aandelen te verminderen (de noemer in de bovenstaande vergelijking). Bekijk de historische terugkoopactiviteit van het bedrijf als de EPS-cijfers er onrealistisch hoog uitzien.

Historisch rendement

Beleggers raken vaak geïnteresseerd in een bepaald aandeel na het lezen van krantenkoppen over de fenomenale prestaties. Er kan een probleem optreden als de uitvoering van korte duur is. Goede investeringsbeslissingen moeten rekening houden met context. Een stijging van de aandelenkoers in de loop van een dag of zelfs een week kan wijzen op een niveau van volatiliteit, wat kan leiden tot teleurstelling van beleggers. Daarom is het belangrijk om naar de prijsontwikkeling van de afgelopen 52 weken of langer te kijken.

Bovendien moeten mensen rekening houden met het reële rendement van een investering. Dit getal geeft het gerealiseerde jaarlijkse rendement weer, gecorrigeerd voor de verzachtende inflatiefactor. Vergeet niet dat rendementen uit het verleden geen voorspeller zijn voor toekomstige rendementen.

Technische analisten hebben bijvoorbeeld vaak aandacht voor de details van koersschommelingen om een ​​voorspellend model te ontwerpen. Uit onderzoek blijkt echter dat technische analyse "niet beter is dan de puur willekeurige strategie, die anderzijds ook veel minder volatiel is."

Simpel gezegd, historische prestaties zijn geen geweldig voorspellend hulpmiddel, maar het illustreert wel hoe goed het bedrijf momentum kan handhaven.

Kiezen tussen technische en fundamentele analyse

U kunt investeringen voor uw portefeuille kiezen via een proces van technische analyse of fundamentele analyse. Laten we eens kijken wat deze termen betekenen, hoe ze verschillen en welke het beste is voor de gemiddelde belegger.

Fotohandelaren zitten achter vier computerschermen die een reeks ingewikkelde grafieken en streaming-nummers tonen. Zo zien technische analisten eruit. Ze kammen enorme hoeveelheden gegevens af om de richting van de aandelenkoersen te voorspellen. De gegevens bestaan ​​voornamelijk uit eerdere prijsinformatie en handelsvolume. In de afgelopen decennia heeft technologie meer beleggers in staat gesteld om deze stijl van beleggen te oefenen, omdat gegevens toegankelijker zijn dan ooit.

Technische analisten zijn niet geïnteresseerd in beïnvloeders op macroniveau zoals monetair beleid of brede economische ontwikkelingen. Ze geloven dat prijzen een patroon volgen, en als ze het patroon kunnen ontcijferen, kunnen ze er met goed getimede transacties op inspelen. Ze gebruiken een arsenaal aan formules en veronderstellingen.

Omgekeerd houden fundamentele analisten rekening met de intrinsieke waarde van een aandeel. Ze kijken naar de vooruitzichten van de industrie van het bedrijf, het zakelijk inzicht van het management, de inkomsten van het bedrijf en de winstmarge.

Veel van de concepten die in dit stuk worden besproken, zijn gebruikelijk in de wereld van de fundamentele analist. Ze zouden ook aantrekkelijk zijn voor de dagelijkse belegger, die het niet praktisch zou vinden om eindeloze gegevens te analyseren zoals een technische analist dat doet. Zelfs met de kracht van technologie, vereisen de esoterische modellen veel tijd van de handelaar om te controleren, interpreteren en handelen.

Bovendien is het succes van de technische analysebenadering niet duidelijk. Een studie gepubliceerd in het Journal of Economic Surveys toonde aan dat "van de in totaal 95 moderne studies, 56 studies positieve resultaten vinden met betrekking tot technische handelsstrategieën, 20 studies negatieve resultaten opleveren en 19 studies wijzen op gemengde resultaten."

Technische analyse is het meest geschikt voor iemand die de tijd en het comfortniveau heeft met gegevens om onbeperkte aantallen te gebruiken. Anders past de fundamentele analyse bij de behoeften van de meeste beleggers omdat het een relatief vereenvoudigde aanpak kan zijn. Veel mensen bereiken bijvoorbeeld hun langetermijndoelen met een S&P 500-indexfonds, dat diversificatie en lage kosten biedt.

Kosten beheren

Probeer de kosten laag te houden. Makelaarskosten en kostenverhoudingen voor beleggingsfondsen trekken geld uit uw portefeuille. Dergelijke kosten kosten u vandaag en in de toekomst. Over een periode van 20 jaar bijvoorbeeld, verlagen jaarlijkse kosten van 0, 50% op een investering van $ 100.000 de waarde van de portefeuille met $ 10.000. Over dezelfde periode zal een vergoeding van 1% dezelfde portefeuille met $ 30.000 verminderen. Vergoedingen creëren alternatieve kosten doordat u wordt gedwongen de voordelen van bereidingen te missen.

Veel beleggingsfondsen en online brokers verlagen hun kosten terwijl ze concurreren om klanten. Profiteer van de trend en shop rond voor de laagste kosten.