Het belang van de risicobeoordeling van een klant

Risico en rendement zijn twee fundamentele factoren waarmee rekening moet worden gehouden bij het analyseren van elke investering. Alle beleggers willen het hoogst mogelijke rendement halen uit hun beleggingen. Een potentieel rendement moet echter altijd worden afgewogen tegen het potentiële risico. Om investeringen voor individuele klanten goed te analyseren, moet een financieel adviseur of geldbeheerder voor elke klant een nauwkeurige risicobeoordeling of risicoprofiel maken. Met deze risicobeoordeling kan een adviseur de meest geschikte beleggingen voor elke klant bepalen.

De financiële elementen van een risicobeoordeling

Elke risicobeoordeling omvat verschillende sleutelelementen die samen kunnen worden gebruikt om een ​​breed omvattende analyse te maken van het risico dat een klant loopt en de investeringen die dat risico het beste beperken of het risico de moeite waard maken.

Het eerste element van een risicobeoordeling is risicocapaciteit, het maximale risiconiveau dat een persoon zich kan veroorloven op basis van zijn of haar financiële omstandigheden. Dit deel van de risicobeoordeling is een kwantificering van het totale vermogen van de klant om een ​​verlies te absorberen, ongeacht of het verlies klein, matig of groot is. De capaciteit voor risico geeft de adviseur ook inzicht in hoe de portefeuille van de klant zal functioneren en de mate van verandering financieel als een specifieke investering resulteert in een verlies of een winst.

Het tweede element van een risicobeoordeling is risicovereiste. Elke klant bespreekt zijn of haar beleggingsdoelstellingen met de adviseur en elke adviseur begrijpt dat een bepaalde hoeveelheid risico nodig is om de beleggingsdoelstellingen te behalen die de klant voor ogen heeft. De adviseur moet vervolgens bepalen welke berekende beleggingsrisico's moeten worden genomen om de cliënt te helpen zijn of haar beleggingsdoelstellingen met succes te bereiken.

De psychologische componenten van risicobeoordeling

Er zijn twee belangrijke elementen van een risicobeoordeling die geen strikt financiële concepten zijn, maar meer betrekking hebben op psychologische concepten. Een dergelijk concept is de houding ten opzichte van risico. De houding ten opzichte van risico is in wezen het begrip van de cliënt van risico in termen van wat het inhoudt en hoe dit het leven en de financiën van de cliënt zal beïnvloeden. Doorgaans ontwikkelt een financieel adviseur een risicobeoordeling door vanaf het begin de houding van de cliënt ten opzichte van risico te bepalen en vervolgens de risicohouding van de cliënt opnieuw te beoordelen na het bepalen van de risicocapaciteit en de risicovereisten van de cliënt.

Risicotolerantie is ook een belangrijk psychologisch element van elke risicobeoordeling. Soms verward met risicocapaciteit, verschilt risicotolerantie in die zin dat het het mentale en emotionele vermogen van de klant is om de kansen op investeringen te tolereren, gezien het risiconiveau, en hoe psychologisch capabel de klant is in het omgaan met verliezen of algemene volatiliteit op zowel de korte termijn en op lange termijn. Vaak hangt de tolerantie voor risico's sterk samen met eerdere beleggingservaringen. Sommige klanten hebben nul risicotolerantie. Ze kunnen geen enkel soort beleggingsverlies aan, zelfs niet een tijdelijk verlies, ongeacht het potentiële beleggingsrendement. Voor dergelijke klanten zijn de enige geschikte beleggingen vastrentende beleggingen met een gegarandeerd rendement en vrijwel geen risico, zoals Amerikaanse staatsobligaties.

Het komt neer op

Voor een financieel adviseur om een ​​nauwkeurige en effectieve risicobeoordeling of -profiel te ontwikkelen, moet hij of zij elk van de bovengenoemde kenmerken onafhankelijk bepalen en beoordelen om ze met elkaar te vergelijken en ze vervolgens combineren tot een zinvol investeringsrisiconiveau voor een gegeven klant. Door een risicobeoordeling te voltooien, kan een financieel adviseur algemene activaklassen en specifieke soorten beleggingen bepalen die het meest geschikt zijn voor een bepaalde klant. Zowel risicotolerantie als risicocapaciteit zijn beperkingen aan potentiële beleggingsresultaten, en adviseurs moeten ervoor zorgen dat hun klanten dit feit begrijpen.