Karl Marx
Karl Marx (1818-1883) was een filosoof, auteur, sociaal theoreticus en een econoom. Hij is beroemd om zijn theorieën over kapitalisme en communisme. Marx publiceerde in 1848 in samenwerking met Friedrich Engels het Communistisch Manifest ; later in het leven schreef hij Das Kapital (het eerste deel werd gepubliceerd in Berlijn in 1867; het tweede en derde deel werden postuum gepubliceerd in respectievelijk 1885 en 1894), waarin de arbeidswaardetheorie werd besproken. Ironisch genoeg was Marx welsprekend in het beschrijven van de uitbuiting van de arbeidersklasse, terwijl hij er persoonlijk gedurende een aanzienlijke periode niet in slaagde een baan te behouden.
Marx's inspiratie
Marx werd geïnspireerd door klassieke politieke economen zoals Adam Smith en David Ricardo, terwijl zijn eigen tak van economie, Marxiaanse economie, niet de voorkeur geniet onder het moderne reguliere denken. Desondanks hebben Marx 'ideeën een enorme impact op samenlevingen, vooral in communistische projecten zoals die in de USSR, China en Cuba. Onder moderne denkers is Marx nog steeds zeer invloedrijk op het gebied van sociologie, politieke economie en onderdelen van heterodoxe economie.
Marx's sociaal-economische systemen
Hoewel velen Karl Marx gelijkstellen met socialisme, blijft zijn werk over het begrijpen van kapitalisme als een sociaal en economisch systeem een terechte kritiek in de moderne tijd. In Das Kapital (of Capital in Eglish) betoogt Marx dat de samenleving uit twee hoofdklassen bestaat: kapitalisten zijn de bedrijfseigenaren die het productieproces organiseren en die eigenaar zijn van productiemiddelen zoals fabrieken, gereedschappen en grondstoffen, en die ook recht hebben op alle winsten. De andere, veel grotere klasse bestaat uit arbeid (die Marx het 'proletariaat' noemde). Arbeiders hebben geen eigendom van of hebben geen aanspraak op de productiemiddelen, de eindproducten waaraan ze werken of de winst die wordt gegenereerd uit de verkoop van die producten. In plaats daarvan werkt arbeid alleen in ruil voor een geldloon. Marx betoogde dat kapitalisten door deze ongelijke regeling werknemers uitbuiten.
Marx's historisch materialisme
Een andere belangrijke theorie ontwikkeld door Marx staat bekend als historisch materialisme. Deze theorie stelt dat de samenleving op een bepaald tijdstip wordt geordend op basis van het type technologie dat wordt gebruikt in het productieproces. Onder het industriële kapitalisme is de samenleving geordend met kapitalisten die arbeid organiseren in fabrieken of kantoren waar ze voor lonen werken. Voorafgaand aan het kapitalisme, suggereerde Marx dat feodalisme bestond als een specifieke set van sociale relaties tussen heer en boerenklassen gerelateerd aan de destijds door de hand of door dieren aangedreven productiemiddelen.
Marx gebruiken als een stichting
Marx 'werk legde de basis voor toekomstige communistische leiders zoals Vladimir Lenin en Josef Stalin. Uitgaande van het uitgangspunt dat het kapitalisme de zaden van zijn eigen vernietiging bevatte, vormden zijn ideeën de basis van het marxisme en dienden als een theoretische basis voor het communisme. Bijna alles wat Marx schreef werd bekeken door de lens van de gewone arbeider. Van Marx komt het idee dat kapitalistische winsten mogelijk zijn omdat de waarde wordt "gestolen" van de arbeiders en overgedragen aan werkgevers. Hij was zonder twijfel een van de belangrijkste en meest revolutionaire denkers van zijn tijd.
Zijn vroege leven
Marx werd in 1818 geboren in Trier, Pruisen (nu Duitsland), en was de zoon van een succesvolle joodse advocaat die zich vóór de geboorte van Marx tot het Lutheranisme bekeerde. Marx studeerde rechten in Bonn en Berlijn en in Berlijn maakte hij kennis met de filosofie van GWF Hegel. Hij raakte op jonge leeftijd betrokken bij radicalisme door de Young Hegelians, een groep studenten die kritiek hadden op de politieke en religieuze instellingen van die tijd. Marx promoveerde aan de Universiteit van Jena in 1841. Zijn radicale overtuigingen beletten hem om een onderwijspositie te verwerven, dus in plaats daarvan ging hij werken als journalist en werd later de redacteur van Rheinische Zeitung, een liberale krant in Keulen.
Priveleven
Nadat hij in Pruisen had gewoond, woonde Marx enige tijd in Frankrijk, en daar ontmoette hij zijn levenslange vriend Friedrich Engels. Hij werd uit Frankrijk verbannen en woonde vervolgens een korte periode in België voordat hij naar Londen verhuisde waar hij de rest van zijn leven met zijn vrouw doorbracht. Marx stierf aan bronchitis en pleuritis op 14 maart 1883 in Londen. Hij werd begraven op Highgate Cemetery in Londen. Zijn oorspronkelijke graf was onopvallend, maar in 1956 onthulde de Communistische Partij van Groot-Brittannië een grote grafsteen, inclusief een borstbeeld van Marx en de inscriptie "Workers of all Lands Unite", een anglicized interpretatie van de beroemde zin in The Communist Manifesto : " Proletariërs van alle landen, verenigt u! "
Beroemde werken
Het Communistisch Manifest vat de theorieën van Marx en Engels over de aard van de samenleving en de politiek samen en is een poging om de doelen van het marxisme, en later socialisme, te verklaren. Bij het schrijven van het Communistisch Manifest legden Marx en Engels uit hoe zij dachten dat het kapitalisme onhoudbaar was en hoe de kapitalistische maatschappij die bestond ten tijde van het schrijven uiteindelijk zou worden vervangen door een socialistische.
Das Kapital (volledige titel: Capital: A Critique of Political Economy ) was een kritiek op het kapitalisme. Veruit het meer academische werk, het beschrijft de theorieën van Marx over grondstoffen, arbeidsmarkten, de arbeidsverdeling en een basiskennis van het rendement voor eigenaars van kapitaal. De exacte oorsprong van de term 'kapitalisme' in het Engels is onduidelijk, het lijkt erop dat Karl Marx niet de eerste was die het woord 'kapitalisme' in het Engels gebruikte, hoewel hij zeker heeft bijgedragen aan de toename van het gebruik ervan. Volgens het Oxford English Dictionary werd het Engelse woord voor het eerst gebruikt door auteur William Thackeray in 1854, in zijn roman The Newcomes, die het bedoeld had als een gevoel van bezorgdheid over persoonlijke bezittingen en geld in het algemeen. Hoewel het onduidelijk is of Thackeray of Marx op de hoogte waren van het werk van de ander, bedoelden beide mannen dat het woord een pejoratieve ring had.
Hedendaagse invloed
Marxistische ideeën in hun pure vorm hebben zeer weinig directe aanhangers in de hedendaagse tijd; inderdaad, heel weinig westerse denkers omarmden het marxisme na 1898, toen Karl Marx en het slot van zijn systeem voor econoom Eugen von Böhm-Bawerk voor het eerst in het Engels werd vertaald. In zijn verdomde berisping liet Böhm-Bawerk zien dat Marx de kapitaalmarkten of subjectieve waarden niet in zijn analyse had opgenomen, waardoor de meeste van zijn meer uitgesproken conclusies teniet werden gedaan. Toch zijn er enkele lessen die zelfs moderne economische denkers van Marx kunnen leren.
Hoewel hij de hardste criticus van het kapitalistische systeem was, begreep Marx dat het veel productiever was dan eerdere of alternatieve economische systemen. In Das Kapital schreef hij over 'kapitalistische productie' die 'samen van verschillende processen tot een sociaal geheel combineerde', waaronder het ontwikkelen van nieuwe technologieën. Hij geloofde dat alle landen kapitalistisch moesten worden en die productieve capaciteit moesten ontwikkelen, en dan zouden arbeiders van nature in opstand komen tegen het communisme. Maar, net als Adam Smith en David Ricardo vóór hem, voorspelde Marx dat vanwege het niet-aflatende streven van het kapitalisme naar winst door middel van concurrentie en technologische vooruitgang om de productiekosten te verlagen, de winstvoet in een economie altijd zou dalen.
De arbeidstheorie van waarde
Net als de andere klassieke economen geloofde Karl Marx in de arbeidstheorie van waarde om relatieve verschillen in marktprijzen te verklaren. Deze theorie stelde dat de waarde van een geproduceerd economisch goed objectief kan worden gemeten door het gemiddelde aantal arbeidsuren dat nodig is om het te produceren. Met andere woorden, als het twee keer zo lang duurt om een tafel te maken als een stoel, dan moet de tafel twee keer als waardevol worden beschouwd.
Marx begreep de arbeidstheorie beter dan zijn voorgangers (zelfs Adam Smith) en tijdgenoten, en presenteerde een verwoestende intellectuele uitdaging voor laissez-faire economen in Das Kapital : als goederen en diensten worden verkocht tegen hun werkelijke objectieve arbeidswaarden zoals gemeten in arbeid uren, hoe genieten kapitalisten winst? Het moet betekenen, concludeerde Marx, dat kapitalisten arbeiders onderbetaalden of overbelasten, en daardoor de arbeiders uitbuitten om de productiekosten te drukken.
Hoewel het antwoord van Marx uiteindelijk onjuist bleek en later economen de subjectieve waardetheorie overnamen, was zijn eenvoudige bewering voldoende om de zwakte van de logica en veronderstellingen van de arbeidstheorie aan te tonen; Marx heeft onbedoeld bijgedragen aan een revolutie in het economisch denken.
Economische verandering in sociale transformatie
Dr. James Bradford "Brad" DeLong, hoogleraar economie aan UC-Berkeley, schreef in 2011 dat de "primaire bijdrage" van Marx aan de economische wetenschap feitelijk deel uitmaakte van een 10-paragrafen stuk van het Communistisch Manifest, waarin hij beschrijft hoe economische groei veroorzaakt verschuivingen tussen sociale klassen, wat vaak leidt tot een strijd om politieke macht.
Dit ligt ten grondslag aan een vaak niet gewaardeerd aspect van de economie: de emoties en politieke activiteit van de betrokken actoren. Een logisch gevolg van dit argument werd later gemaakt door de Franse econoom Thomas Piketty, die stelde dat hoewel er niets mis was met inkomensongelijkheid in economische zin, dit een terugslag op het kapitalisme onder het volk zou kunnen veroorzaken. Er is dus een morele en antropologische beschouwing van elk economisch systeem. Het idee dat maatschappelijke structuur en transformaties van de ene orde naar de volgende het gevolg kunnen zijn van technologische veranderingen in de manier waarop dingen in een economie worden geproduceerd, staat bekend als historisch materialisme.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.