Activa van niveau 3
Activa van niveau 3 zijn financiële activa en passiva die als de meest illiquide worden beschouwd en het moeilijkst te waarderen. Ze worden niet vaak verhandeld, dus het is moeilijk om ze een betrouwbare en nauwkeurige marktprijs te geven. Een reële waarde voor deze activa kan niet worden bepaald met behulp van direct waarneembare inputs of maatregelen, zoals marktprijzen of modellen. In plaats daarvan worden ze berekend met behulp van schattingen of voor risico gecorrigeerde waardebereiken, methoden die openstaan voor interpretatie.
Inzicht in activa van niveau 3
Beursgenoteerde bedrijven zijn verplicht om reële waarden vast te stellen voor de activa die ze in hun boeken hebben. Volgens algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) moeten bepaalde activa worden geboekt tegen hun actuele waarde, niet tegen historische kosten. Beleggers vertrouwen op deze schattingen van de reële waarde om de huidige toestand van de onderneming en de vooruitzichten voor de toekomst te analyseren.
In 2006 heeft de Amerikaanse Financial Accounting Standards Board (FASB) geverifieerd hoe bedrijven hun activa moesten markeren volgens de boekhoudstandaard FASB 157 (Nr. 157, Fair Value Measurements). Nu genaamd Onderwerp 820, introduceerde FASB 157 een classificatiesysteem dat tot doel heeft duidelijkheid op de balans te brengen activa van bedrijven.
Soorten activa
De FASB 157-categorieën voor activawaardering kregen de codes Niveau 1, Niveau 2 en Niveau 3. Elk niveau onderscheidt zich door hoe gemakkelijk activa nauwkeurig kunnen worden gewaardeerd, waarbij activa van Niveau 1 de gemakkelijkste zijn.
Niveau 1
Activa van niveau 1 zijn die gewaardeerd op basis van gemakkelijk waarneembare marktprijzen. Deze activa kunnen worden gewaardeerd tegen marktwaarde en omvatten schatkistfacturen, verhandelbare effecten, vreemde valuta en goud.
Level 2
Deze activa en passiva hebben geen normale marktprijzen, maar kunnen een reële waarde krijgen op basis van genoteerde prijzen in inactieve markten, of modellen met waarneembare input, zoals rentetarieven, standaardtarieven en rentecurves. Een renteswap is een voorbeeld van een niveau 2-activum.
Niveau 3
Niveau 3 is het minst gemarkeerd voor de markt van de categorieën, met activawaarden op basis van modellen en niet-waarneembare inputs - veronderstellingen van marktdeelnemers worden gebruikt bij de waardering van het actief of de verplichting, aangezien er geen direct beschikbare marktinformatie over is. Activa van niveau 3 worden niet actief verhandeld en hun waarden kunnen alleen worden geschat met behulp van een combinatie van complexe marktprijzen, wiskundige modellen en subjectieve veronderstellingen.
Voorbeelden van activa van niveau 3 zijn hypotheekgedekte effecten (MBS), private equity-aandelen, complexe derivaten, buitenlandse aandelen en noodlijdende schulden. Het schattingsproces van de waarde van activa van niveau 3 wordt mark to management genoemd.
Belangrijkste leerpunten
- Bedrijven moeten bepaalde activa registreren tegen hun actuele waarde, in plaats van historische kosten, en deze classificeren als een niveau 1, 2 of 3 actief, afhankelijk van hoe gemakkelijk ze kunnen worden gewaardeerd.
- Activa van niveau 3 zijn financiële activa en verplichtingen die als de meest illiquide worden beschouwd en het moeilijkst te waarderen.
- Hun waarden kunnen alleen worden geschat met behulp van een combinatie van complexe marktprijzen, wiskundige modellen en subjectieve veronderstellingen.
- Voorbeelden van activa van niveau 3 zijn hypotheekgedekte effecten (MBS), private equity-aandelen, complexe derivaten, buitenlandse aandelen en noodlijdende schulden.
- Het schattingsproces van de waarde van activa van niveau 3 wordt mark to management genoemd.
Speciale overwegingen
Omdat activa van niveau 3 notoir moeilijk te waarderen zijn, moet de opgegeven waarde die ze voor boekhoudkundige doeleinden worden gegeven niet altijd tegen nominale waarde worden genomen door beleggers. Waarderingen zijn onderhevig aan interpretatie, dus er moet rekening worden gehouden met een veiligheidsmarge om rekening te houden met eventuele fouten bij het gebruik van niveau 3-inputs om een actief te waarderen.
Vaak vormen activa van niveau 3 slechts een klein deel van de bedrijfsbalansen. In sommige industrieën, zoals grote investeringswinkels en commerciële banken, zijn ze echter meer verspreid.
Deze activa werden zwaar onder de loep genomen tijdens de kredietcrisis van 2007, toen door hypotheek gedekte effecten (MBS) massale wanbetalingen en waardeverminderingen leden. De bedrijven die ze bezaten, pasten de activawaarden vaak niet naar beneden aan, hoewel de kredietmarkten voor door activa gedekte effecten (ABS) waren opgedroogd en alle tekenen wezen op een daling van de reële waarde.
Activa op opnameniveau 3
Eerdere misvattingen van activawaarden van niveau 3 hebben tot strengere regelgevingsmaatregelen geleid. Topic 820, geïntroduceerd in 2009, beval bedrijven niet alleen om de waarde van hun niveau 3-activa te vermelden, maar ook om te schetsen hoe het gebruik van meerdere waarderingstechnieken deze waarden zou kunnen hebben beïnvloed.
In 2011 werd de FASB strenger en eiste een afstemming van begin- en eindsaldi voor activa van niveau 3, met bijzondere aandacht voor veranderingen in de waarde van bestaande activa, evenals details over de overdracht van nieuwe activa naar of uit niveau 3. -status.
Er is ook meer duidelijkheid verschaft over de toelichtingen die bedrijven moeten doen bij de omgang met activa van niveau 3, inclusief vereisten voor "kwantitatieve informatie over de niet-waarneembare inputs" die worden gebruikt voor de analyse van de waardering, als onderdeel van een bredere uitsplitsing van de waarderingsprocessen. Een andere toevoeging was gevoeligheidsanalyse om beleggers te helpen het risico beter te beheersen dat taxatiewerkzaamheden op niveau 3-activa onjuist zijn.
In augustus 2018 heeft de FASB een update uitgegeven voor onderwerp 820, getiteld Accounting Standards Update 2018-13. In deze leidraad, van kracht voor jaarrekeningen met boekjaren beginnend op of na 15 december 2019, werden enkele van de eerdere regels gewijzigd.
Bedrijven is gevraagd om het bereik bekend te maken en gewogen gemiddelde van "belangrijke niet-waarneembare inputs" en de manier waarop deze worden berekend. De FASB beval ook beschrijvende beschrijvingen om zich te concentreren op de meetonzekerheid op de verslagdatum, niet op de gevoeligheid voor toekomstige veranderingen.
Deze nieuwe aanpak is ontworpen om de transparantie en vergelijkbaarheid nog verder te vergroten, hoewel bedrijven nog steeds veel vrijheid hebben om te beslissen welke informatie relevant en openbaar is.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.