Lock-Up Overeenkomst
Een lock-up-overeenkomst is een contractuele bepaling die insiders van een bedrijf belet om hun aandelen gedurende een bepaalde periode te verkopen. Ze worden vaak gebruikt als onderdeel van het initial public offering (IPO) -proces.
Hoewel lock-up-overeenkomsten niet vereist zijn volgens de federale wetgeving, vereisen underwriters vaak van executives, venture capitalists (VC's) en andere insiders van bedrijven om lock-up-overeenkomsten te ondertekenen om buitensporige verkoopdruk te voorkomen in de eerste paar maanden van de handel na een IPO.
Belangrijkste leerpunten
- Een lock-up-overeenkomst voorkomt tijdelijk dat bedrijfsinsiders aandelen verkopen na een IPO.
- Het wordt gebruikt om beleggers te beschermen tegen buitensporige verkoopdruk door insiders.
- Aandelenkoersen dalen vaak na het verstrijken van een lock-upovereenkomst. Afhankelijk van de basisprincipes van het bedrijf, kan dit een mogelijkheid zijn voor nieuwe investeerders om tegen lagere prijzen in te kopen.
Hoe lock-up-overeenkomsten werken
Lock-up periodes duren meestal 180 dagen, maar kunnen soms zo kort zijn als 90 dagen of zo lang als een jaar. Soms worden alle insiders voor dezelfde periode "buitengesloten". In andere gevallen zal de overeenkomst een gespreide lock-upstructuur hebben waarin verschillende klassen van insiders voor verschillende perioden worden buitengesloten. Hoewel de federale wet niet vereist dat bedrijven lock-up periodes hanteren, kunnen ze niettemin verplicht zijn volgens de blauwe luchtwetten van staten.
De details van lock-up-overeenkomsten van een bedrijf worden altijd bekendgemaakt in de prospectusdocumenten van het bedrijf in kwestie. Deze kunnen worden beveiligd door contact op te nemen met de afdeling Investor Relations van het bedrijf of door de Electronic Data Gathering, Analysis and Retrieval (EDGAR) -database van de Securities and Exchanges Commission (SEC) te gebruiken.
Het doel van een lock-up-overeenkomst is om te voorkomen dat insiders van bedrijven hun aandelen op nieuwe investeerders dumpen in de weken en maanden na een beursgang. Sommige van deze insiders kunnen vroege investeerders zijn, zoals VC-bedrijven, die het bedrijf kochten toen het aanzienlijk minder waard was dan de IPO-waarde. Daarom kunnen ze een sterke prikkel hebben om hun aandelen te verkopen en winst te behalen op hun initiële investering.
Evenzo kunnen bedrijfsleiders en bepaalde werknemers aandelenopties hebben gekregen als onderdeel van hun arbeidsovereenkomsten. Zoals in het geval van VC's, kunnen deze werknemers in de verleiding komen om hun opties uit te oefenen en hun aandelen te verkopen, aangezien de IPO-prijs van het bedrijf vrijwel zeker ver boven de uitoefenprijs van hun opties zou liggen.
Vanuit regelgevend oogpunt zijn lock-up-overeenkomsten bedoeld om beleggers te beschermen. Het scenario dat de lock-up-overeenkomst moet vermijden, is een groep insiders die een overgewaardeerd beursgenoteerde onderneming nemen en deze vervolgens op investeerders dumpen terwijl ze wegrennen met de opbrengst. Dit is de reden waarom sommige blauwe luchtwetten nog steeds lock-ups als wettelijke vereiste hebben, omdat dit een reëel probleem was tijdens verschillende periodes van marktuitbundigheid in de Verenigde Staten.
Zelfs wanneer er een lock-upovereenkomst bestaat, kunnen investeerders die geen insider zijn voor het bedrijf, nog steeds worden getroffen zodra die lock-upovereenkomst voorbij de vervaldatum loopt. Wanneer lock-ups vervallen, mogen bedrijfsinsiders hun aandelen verkopen. Als veel van de insiders en venture capitalists willen vertrekken, kan dit leiden tot een drastische daling van de aandelenkoers vanwege de enorme toename van het aanbod van aandelen.
Uiteraard kan een belegger deze twee manieren bekijken, afhankelijk van zijn perceptie van de kwaliteit van de onderliggende onderneming. De post-lock-up daling, als het inderdaad voorkomt, kan een gelegenheid zijn om aandelen te kopen tegen een tijdelijk lage prijs. Aan de andere kant kan het het eerste teken zijn dat de beursgang te duur was, wat het begin was van een langdurige daling.
Voorbeeld uit de echte wereld van een lock-upovereenkomst
Studies hebben aangetoond dat het verstrijken van een lock-upovereenkomst meestal wordt gevolgd door een periode van abnormale retouren. Helaas voor beleggers zijn deze abnormale rendementen vaker in de negatieve richting.
Interessant genoeg ontdekten sommige van deze onderzoeken dat gespreide lock-up-overeenkomsten een voorraad zelfs negatiever kunnen beïnvloeden dan die met een enkele vervaldatum. Dit is verrassend, omdat gespreide lock-up overeenkomsten vaak worden gezien als een oplossing voor de dip na lock-up.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.