Marktcycli: de sleutel tot maximaal rendement

We hebben allemaal gehoord van marktbellen en velen van ons kennen iemand die erin is gevangen. Hoewel er veel lessen kunnen worden getrokken uit eerdere bubbels, worden marktpartijen nog steeds opgezogen telkens er een nieuwe komt. Een bubbel is slechts een van de verschillende marktfasen, en om te voorkomen dat je overrompeld raakt, is het essentieel om te weten wat deze fasen zijn.

Een goed begrip van hoe markten werken en een goed begrip van technische analyse kunnen u helpen marktcycli te herkennen.

4

Het aantal fasen in een marktcyclus; ze zijn accumulatie, mark-up, distributie en mark-down.

De vier fasen van een marktcyclus

Cycli zijn overwegend in alle aspecten van het leven; ze variëren van de zeer korte termijn, zoals de levenscyclus van een bug in juni, die slechts enkele dagen leeft, tot de levenscyclus van een planeet, die miljarden jaren duurt.

Welke markt u ook bedoelt, ze doorlopen allemaal dezelfde fasen en zijn cyclisch. Ze stijgen, piekeren, dippen en zakken vervolgens uit. Wanneer een marktcyclus is voltooid, begint de volgende.

Het probleem is dat de meeste beleggers en handelaren niet erkennen dat markten cyclisch zijn of vergeten het einde van de huidige marktfase te verwachten. Een andere belangrijke uitdaging is dat zelfs als je het bestaan ​​van cycli accepteert, het bijna onmogelijk is om de bovenkant of onderkant van een cyclus te kiezen. Maar een goed begrip van cycli is essentieel als u investeringen of handelsrendementen wilt maximaliseren. Hier zijn de vier belangrijkste componenten van een marktcyclus en hoe u ze kunt herkennen.

Belangrijkste leerpunten

• Markten bewegen in vier fasen; begrijpen hoe elke fase werkt en hoe te profiteren is het verschil tussen spartelen en bloeien.
• In de accumulatiefase heeft de markt een dieptepunt bereikt en zien early adopters en contrarians een kans om in te springen en kortingen op te halen.
• In de mark-upfase lijkt de markt te zijn geëgaliseerd en de vroege meerderheid springt terug in, terwijl het slimme geld wordt uitbetaald.
• In de distributiefase wordt het sentiment gemengd tot enigszins bearish, de prijzen zijn schokkerig, verkopers heersen en het einde van de rally is nabij.
• In de afbouwfase proberen laggards te verkopen en te redden wat ze kunnen, terwijl early adopters op zoek gaan naar tekenen van een bodem, zodat ze weer kunnen instappen.

1. Accumulatiefase

Deze fase vindt plaats nadat de markt een dieptepunt heeft bereikt en de innovators (zakelijke insiders en een paar waardevolle investeerders) en early adopters (slimme geldbeheerders en ervaren handelaren) beginnen te kopen, en denken dat het ergste voorbij is. In deze fase zijn waarderingen zeer aantrekkelijk en is het algemene marktsentiment nog steeds bearish.

Artikelen in de media prediken doem en somberheid, en degenen die lang door de ergste van de bearmarkt waren, hebben onlangs de rest van hun bezit vol walging opgegeven en verkocht.

In de accumulatiefase zijn de prijzen echter afgevlakt en voor elke verkoper die de handdoek in de ring gooit, is er iemand om hem met een gezonde korting op te halen. Het algehele marktsentiment begint over te schakelen van negatief naar neutraal.

2. Opmaakfase

In dit stadium is de markt al een tijdje stabiel en begint deze te stijgen. De vroege meerderheid gaat mee. Deze groep omvat technici die, gezien de markt hogere dieptepunten en hogere hoogtepunten bereikt, herkennen dat de marktrichting en het sentiment zijn veranderd.

Mediaverhalen beginnen de mogelijkheid te bespreken dat het ergste voorbij is, maar de werkloosheid blijft stijgen, net als meldingen van ontslagen in veel sectoren. Naarmate deze fase zich verder ontwikkelt, springen meer investeerders op de bandwagon omdat angst om in de markt te zijn wordt vervangen door hebzucht en de angst om buitengesloten te worden.

Naarmate deze fase ten einde loopt, neemt de late meerderheid toe en beginnen de marktvolumes aanzienlijk te stijgen. Op dit punt heerst de theorie van de grotere dwaas. Waarderingen gaan ver voorbij historische normen, en logica en rede nemen plaats achter hebzucht. Terwijl de late meerderheid binnenkomt, lossen het slimme geld en ingewijden uit.

Maar als de prijzen beginnen te dalen, of als de stijging vertraagt, zien die achterblijvers die aan de zijlijn hebben gezeten dit als een koopmogelijkheid en springen massaal in. Prijzen maken een laatste parabolische zet, in technische analyse bekend als een verkopende climax wanneer de grootste winsten in de kortste periodes vaak gebeuren. Maar de cyclus nadert de top. Sentiment gaat in deze fase van neutraal naar bullish naar ronduit euforisch.

3. Distributiefase

In de derde fase van de marktcyclus beginnen verkopers te domineren. Dit deel van de cyclus wordt geïdentificeerd door een periode waarin het bullish sentiment van de vorige fase verandert in een gemengd sentiment. Prijzen kunnen vaak vergrendeld blijven in een handelsbereik dat een paar weken of zelfs maanden kan duren.

Toen de Dow Jones Industrial Average (DJIA) bijvoorbeeld in januari 2000 zijn hoogtepunt bereikte, handelde hij in de buurt van zijn eerdere piek en bleef daar gedurende een periode van meer dan 18 maanden. Maar de distributiefase kan snel komen en gaan. Voor de Nasdaq Composite was de distributiefase minder dan een maand lang, omdat deze een piek bereikte in maart 2000 en zich kort daarna terugtrok.

Wanneer deze fase voorbij is, keert de markt van richting. Klassieke patronen zoals dubbele en driedubbele toppen, evenals hoofd- en schouderspatronen, zijn voorbeelden van bewegingen die tijdens de distributiefase optreden.

De huidige bullmarkt is 10 jaar oud en is de langstlopende bullrun in de geschiedenis, met de S&P 500 met meer dan 300% hoger sinds hij in maart 2009 een dieptepunt bereikte. Na glijden aan het einde van 2018 zou het kunnen zijn klaar voor een 11e jaar, afhankelijk van de vooruitzichten voor de economie. Maar een recente golf van grote sell-offs en topsy-turvey-handel heeft zorgen geuit dat het stoom zou kunnen verliezen.

De distributiefase is een zeer emotionele tijd voor de markten, omdat beleggers worden gegrepen door perioden van volledige angst afgewisseld met hoop en zelfs hebzucht omdat de markt soms weer lijkt te stijgen. Waarderingen zijn extreem in veel kwesties en waardebeleggers staan ​​al lang aan de zijlijn. Gewoonlijk begint het sentiment langzaam maar zeker te veranderen, maar deze overgang kan snel plaatsvinden als deze wordt versneld door een sterk negatieve geopolitieke gebeurtenis of extreem slecht economisch nieuws.

Degenen die niet in staat zijn om met winst te verkopen, nemen genoegen met een break-evenprijs of een klein verlies.

Figuur 1: De vier fasen van een investeringscyclus

4. Afbouwfase

De vierde en laatste fase in de cyclus is het pijnlijkst voor degenen die nog steeds posities innemen. Velen houden vol omdat hun investering is gedaald onder wat ze ervoor hebben betaald, zich gedragen als de piraat die overboord valt en een goudstaaf vasthoudt, die weigert de ijdele hoop op redding los te laten. Het is pas wanneer de markt 50% of meer heeft gekelderd dan de achterblijvers, van wie velen kochten tijdens de distributie of vroege afwaardering, opgeven of capituleren.

Helaas is dit een koopsignaal voor vroege innovators en een teken dat een bodem op handen is. Maar helaas, het zijn nieuwe investeerders die de afgeschreven investering kopen tijdens de volgende accumulatiefase en genieten van de volgende opslag.

Timing van marktcycli

Een cyclus kan van enkele weken tot een aantal jaren duren, afhankelijk van de markt in kwestie en de tijdshorizon waarop u kijkt. Een daghandelaar die bars van vijf minuten gebruikt, kan vier of meer volledige cycli per dag zien, terwijl voor een belegger in onroerend goed een cyclus 18 tot 20 jaar kan duren.

Figuur 2: Wekelijkse grafiek van toegepaste materialen (AMAT) van eind 1998 tot begin 2004 met verschillende marktfasen en één cyclus van minifasen met voortschrijdende gemiddelden over 10 weken (paarse lijn) en 50 weken (oranje lijn).

De presidentiële cyclus

Een van de beste voorbeelden van het fenomeen van de marktcyclus is het effect van de presidentiële cyclus van vier jaar op de aandelenmarkt, onroerend goed, obligaties en grondstoffen. De theorie over deze cyclus stelt dat economische offers meestal worden gebracht tijdens de eerste twee jaar van het mandaat van een president. Naarmate de verkiezingen dichterbij komen, hebben overheden de gewoonte alles in het werk te stellen om de economie te stimuleren, zodat kiezers naar de stembus gaan met banen en een gevoel van economisch welzijn.

De rentetarieven zijn over het algemeen lager in het jaar van de verkiezingen, dus ervaren hypotheekmakelaars en makelaars adviseren klanten vaak om hypotheken in te plannen die kort voor een verkiezing opeisbaar zijn. Deze strategie heeft de afgelopen 16 jaar vrij goed gewerkt.

De aandelenmarkt heeft ook geprofiteerd van verhoogde uitgaven en verlaagde rentetarieven die hebben geleid tot een verkiezing, zoals zeker het geval was bij de verkiezingen van 1996 en 2000. De meeste presidenten weten dat als kiezers niet tevreden zijn met de economie wanneer ze naar de stembus gaan, de kansen op herverkiezing klein zijn, zoals George Bush Sr. in 1992 de harde weg leerde.

Opsommen

Hoewel niet altijd duidelijk, bestaan ​​cycli in alle markten. Voor het slimme geld is de accumulatiefase de tijd om te kopen, omdat waarden niet meer dalen en iedereen nog steeds bearish is. Dit soort investeerders worden ook contrarians genoemd omdat ze op dat moment ingaan tegen het gemeenschappelijke marktsentiment. Dezelfde mensen verkopen als markten de laatste fase van mark-up ingaan, die bekend staat als de parabolische of koop climax. Dit is wanneer waarden het snelst stijgen en het sentiment het meest optimistisch is, wat betekent dat de markt zich opmaakt om terug te keren.

Slimme beleggers die de verschillende delen van een marktcyclus herkennen, kunnen hier beter van profiteren. Het is ook minder waarschijnlijk dat ze op het slechtst mogelijke moment voor de gek worden gehouden om te kopen.