McFadden Act
De McFadden Act is federale wetgeving die individuele staten de bevoegdheid gaf om bankfilialen in de staat te besturen. Dit omvat filialen van nationale banken binnen staatslijnen. De wet was bedoeld om nationale banken in staat te stellen te concurreren met staatsbanken door hen in staat te stellen filialen te openen binnen staatsbeperkingen.
UITBREIDING McFadden Act
De McFadden-wet werd in 1927 door het Congres aangenomen. De wet werd in 1994 gewijzigd door de Riegle-Neale Interstate Banking and Branching Efficiency Act, die banken toestond om banken met beperkte dienstverlening via staatslijnen te openen door samen te smelten met andere banken. Deze wet heeft de eerdere bepaling in de McFadden-wet ingetrokken die deze praktijk verbiedt.
Wetgevende geschiedenis
De wet kwam midden in de bloeiperiode van de jaren 1920, toen de hemel de limiet leek voor aandelen, banken en de economie. De Federal Reserve, opgericht in 1914, was een enorm succes. De Verenigde Staten waren aanzienlijk onstabieler financieel vóór de oprichting van de Federal Reserve. Paniek, seizoensgebonden cash crunches en een groot aantal faillissementen maakten de Amerikaanse economie een riskantere plek voor internationale en binnenlandse investeerders om hun kapitaal te plaatsen. Het gebrek aan betrouwbare krediet belemmerde de groei in veel sectoren, waaronder de landbouw en de industrie.
Volgens Federalreservehistory.org pakte de McFadden-wet drie grote problemen aan. "Het eerste nummer betrof de levensduur van de Federal Reserve. De oorspronkelijke charters van de twaalf Federal Reserve District Banken zouden in 1934 aflopen, twintig jaar nadat de banken begonnen met opereren. Deze limiet van twintig jaar weerspiegelde de twintigjarige charters die aan de Eerste werden gegeven. en Second Banks of the United States, de negentiende-eeuwse voorlopers van de Fed. Het congres weigerde die instellingen opnieuw in te delen. Iedereen kende dit feit. Het precedent bedreigde de Fed. het haalde ze ook terug in de eeuwigheid.
Het tweede nummer was gericht op filiaalbankieren. Van 1863 tot 1927 moesten banken die opereerden onder corporate charters van de federale overheid (bekend als nationale banken) binnen een enkel gebouw opereren. Banken die opereren onder corporate charters die zijn verleend door de overheid (staatbanken), kunnen in sommige staten vanuit meerdere locaties opereren, filialen genaamd. Wetten met betrekking tot vertakking varieerden van staat tot staat. De McFadden-wet stond een nationale bank toe om bijkantoren te exploiteren in de mate die door de regeringen is toegestaan voor staatsbanken in elke staat. "
Ten slotte effende de McFadden-wet het speelveld tussen commerciële banken met fed-charter die tot het Federal Reserve System behoorden en commerciële banken die dat niet deden door meer en riskantere investeringen en minder regelgeving toe te staan, die allemaal gevolgen zouden hebben voor de crash van 1929, en de bankfaillissementen en depressie die daarop volgden.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.