Micro-economie versus macro-economie: wat is het verschil?

Economie is verdeeld in twee verschillende categorieën: micro-economie en macro-economie. Micro-economie is de studie van individuele en zakelijke beslissingen, terwijl macro-economie kijkt naar de beslissingen van landen en overheden.

Hoewel deze twee takken van economie verschillend lijken te zijn, zijn ze in feite van elkaar afhankelijk en vullen elkaar aan, omdat er veel overlappende kwesties tussen de twee velden zijn.

Micro-economie

Micro-economie is de studie van beslissingen van mensen en bedrijven met betrekking tot de toewijzing van middelen en prijzen van goederen en diensten. Het houdt ook rekening met belastingen en voorschriften gecreëerd door overheden.

Micro-economie richt zich op vraag en aanbod en andere krachten die het prijsniveau in de economie bepalen. Er is een zogenaamde bottom-upbenadering nodig om de economie te analyseren. Met andere woorden, micro-economie probeert menselijke keuzes en toewijzing van middelen te begrijpen.

Dat gezegd hebbende, probeert de micro-economie niet te antwoorden of uit te leggen welke krachten op een markt moeten plaatsvinden. In plaats daarvan probeert het uit te leggen wat er gebeurt als er veranderingen zijn in bepaalde omstandigheden.

Micro-economie onderzoekt bijvoorbeeld hoe een bedrijf zijn productie en capaciteit kan maximaliseren zodat het prijzen kan verlagen en beter kan concurreren in zijn branche. Veel micro-economische informatie kan worden afgeleid uit de jaarrekening.

Micro-economie omvat verschillende belangrijke principes, waaronder (maar niet beperkt tot):

• Vraag, aanbod en evenwicht : prijzen worden bepaald door de theorie van vraag en aanbod. Volgens deze theorie bieden leveranciers dezelfde prijs die consumenten eisen in een perfect concurrerende markt. Dit zorgt voor een economisch evenwicht.
• Productietheorie : dit is de studie van productie.
• Productiekosten : Volgens deze theorie wordt de prijs van goederen of diensten bepaald door de kosten van de middelen die tijdens de productie worden gebruikt.
• Arbeidseconomie : dit principe kijkt naar werknemers en werkgevers en probeert het patroon van lonen, werkgelegenheid en inkomen te begrijpen.

De regels in de micro-economie vloeien voort uit een reeks compatibele wetten en stellingen, in plaats van te beginnen met empirisch onderzoek.

Microeconomics Vs. Macro-economie

Macro-economie

Macro-economie, anderzijds, bestudeert het gedrag van een land en hoe zijn beleid de economie als geheel beïnvloedt. Het analyseert hele industrieën en economieën, in plaats van individuele personen of specifieke bedrijven, en daarom is het een top-downbenadering. Het probeert vragen te beantwoorden als "Wat moet de inflatie zijn?" of "Wat stimuleert economische groei?"

Macro-economie onderzoekt economiebrede verschijnselen zoals het bruto binnenlands product (bbp) en hoe deze wordt beïnvloed door veranderingen in werkloosheid, nationaal inkomen, groeipercentage en prijsniveaus.

Macro-economie analyseert hoe een toename of daling van de netto-uitvoer de kapitaalrekening van een land beïnvloedt, of hoe het BBP zou worden beïnvloed door de werkloosheidsgraad.

Macro-economie richt zich op aggregaten en econometrische correlaties. Daarom wordt het door regeringen en hun agentschappen gebruikt om een ​​economisch en fiscaal beleid op te stellen. Beleggers van beleggingsfondsen of rentegevoelige effecten moeten het monetaire en fiscale beleid in de gaten houden. Afgezien van enkele betekenisvolle en meetbare effecten biedt macro-economie niet veel voor specifieke investeringen.

John Maynard Keynes wordt vaak gezien als de grondlegger van de macro-economie, omdat hij het gebruik van monetaire aggregaten initieerde om brede fenomenen te bestuderen. Sommige economen betwisten zijn theorie, terwijl veel van degenen die het gebruiken het oneens zijn over hoe het te interpreteren.

Investeerders en micro-economie versus macro-economie

Individuele beleggers zijn wellicht beter af gericht op micro-economie dan macro-economie. Er kan enige onenigheid zijn tussen fundamentele (met name waarde) en technische beleggers over de juiste rol van economische analyse, maar het is waarschijnlijker dat micro-economie een individueel investeringsvoorstel zal beïnvloeden.

Warren Buffett beroemd werd verklaard dat macro-economische voorspellingen zijn investeringsbeslissingen niet beïnvloeden. Op de vraag hoe hij en zakenpartner Charlie Munger voor investeringen kiezen, antwoordde Buffett: "Charlie en ik letten niet op macrovoorspellingen. We werken al meer dan 50 jaar samen en ik kan geen moment bedenken waarop ze invloed gehad op een beslissing over aandelen of een bedrijf. " Buffett verwees ook naar macro-economische literatuur als 'de grappige kranten'.

John Templeton, een andere beroemde succesvolle waardebelegger die stierf in 2008 op 95-jarige leeftijd, deelde een vergelijkbaar sentiment. "Ik vraag nooit of de markt omhoog of omlaag gaat omdat ik het niet weet. Het maakt niet uit. Ik zoek natie na natie naar aandelen en vraag: 'waar is degene die het goedkoopst is in verhouding Ik geloof dat het de moeite waard is? '' Zei Templeton.

Belangrijkste leerpunten

• Micro-economie bestudeert individuele en zakelijke beslissingen, terwijl macro-economie de beslissingen van landen en overheden analyseert.
• Micro-economie richt zich op vraag en aanbod, en andere krachten die het prijsniveau bepalen, waardoor het een bottom-up benadering wordt.
• Macro-economie hanteert een top-down benadering en kijkt naar de economie als geheel en probeert te bepalen hoe de economie eruit moet zien.
• Beleggers kunnen micro-economie gebruiken bij hun investeringsbeslissingen, terwijl macro-economie een analytisch hulpmiddel is dat vooral wordt gebruikt om economisch en fiscaal beleid te maken.