Niet-presterende activa (NPA)
Een niet-presterend actief (NPA) verwijst naar een classificatie voor leningen of voorschotten die in gebreke blijven of achterstallige betalingen hebben met betrekking tot geplande betalingen van hoofdsom of rente. In de meeste gevallen wordt de schuld geclassificeerd als niet-presterend wanneer er gedurende 90 dagen geen leningbetalingen zijn gedaan. Hoewel 90 dagen van niet-betaling de standaard is, kan de hoeveelheid verstreken tijd korter of langer zijn, afhankelijk van de voorwaarden van elke lening.
UITBREIDING Niet-presterende activa (NPA)
Niet-presterende activa worden doorgaans vermeld op de balansen van banken. Banken categoriseren leningen gewoonlijk als niet-performant na 90 dagen van niet-betaling van rente of hoofdsom, wat kan gebeuren tijdens de looptijd van de lening of op de vervaldag. Als een bedrijf met een lening van $ 10 miljoen met alleen-rentebetalingen van $ 50.000 per maand bijvoorbeeld gedurende drie opeenvolgende maanden geen betaling verricht, kan de kredietgever worden verplicht de lening te categoriseren als niet-conform om te voldoen aan de wettelijke vereisten. Een lening kan ook worden gecategoriseerd als niet-presterend als een bedrijf alle rentebetalingen verricht maar de hoofdsom niet kan terugbetalen op de vervaldag.
Soorten niet-presterende activa
Hoewel de meest voorkomende niet-presterende activa termijnleningen zijn, zijn er zes andere manieren waarop leningen en voorschotten NPA's zijn:
- Rekening courant en contant krediet (OD / CC) accounts die meer dan 90 dagen niet zijn gebruikt
- Landbouwvoorschotten waarvan de rente of hoofdbetalingen twee gewassen achterblijven gedurende twee oogst- / oogstseizoenen voor korte duur gewassen of achterstallig één oogstseizoen voor lange duur gewassen
- Factuur meer dan 90 dagen te laat voor gekochte en afgeprijsde facturen
- Verwachte betaling is meer dan 90 dagen te laat voor andere accounts
- Niet-indienen van voorraadafschriften voor 3 opeenvolgende kwartalen in geval van een kredietkredietfaciliteit
- Geen activiteit in het contant krediet-, roodstand-, EPC- of PCFC-account gedurende meer dan 91 dagen
Banken moeten niet-presterende activa in een van de drie categorieën classificeren op basis van hoe lang het actief niet presteert: substandaardactiva, dubieuze activa en verliesactiva. Een substandaard activum is een activum dat als NPA is geclassificeerd voor minder dan 12 maanden. Een twijfelachtig actief is een actief dat meer dan 12 maanden niet presteert. Verliesactiva zijn activa met verliezen geïdentificeerd door de bank, de auditor of de inspecteur en zijn niet volledig afgeschreven.
De effecten van NPA's
Het vervoeren van niet-presterende activa, ook wel niet-presterende leningen genoemd, brengt op de balans drie verschillende lasten voor kredietverstrekkers met zich mee. De niet-betaling van rente of hoofdsom vermindert de kasstroom voor de kredietgever, wat budgetten kan verstoren en de inkomsten kan verlagen. Voorzieningen voor kredietverliezen, die worden aangelegd om mogelijke verliezen te dekken, verminderen het beschikbare kapitaal om volgende leningen te verstrekken. Zodra de werkelijke verliezen uit in gebreke gebleven leningen zijn bepaald, worden deze afgeschreven van de winst.
Verliezen herstellen
Kredietverstrekkers hebben over het algemeen vier opties om sommige of alle verliezen als gevolg van niet-presterende activa terug te verdienen. Wanneer bedrijven moeite hebben om schulden af te lossen, nemen kredietverstrekkers proactieve stappen om leningen te herstructureren om de kasstroom te behouden en te voorkomen dat leningen als niet-presterende worden geclassificeerd. Wanneer in gebreke gebleven leningen worden gedekt door de activa van leners, kunnen geldschieters het onderpand in bezit nemen en verkopen om verliezen te dekken.
Kredietverstrekkers kunnen ook slechte leningen omzetten in eigen vermogen, die kunnen waarderen tot het punt van volledig herstel van verloren hoofdsom in de in gebreke gebleven lening. Wanneer obligaties worden omgezet in nieuwe aandelen, wordt de waarde van de oorspronkelijke aandelen meestal geëlimineerd. Als laatste redmiddel kunnen banken oninbare vorderingen met hoge kortingen verkopen aan bedrijven die gespecialiseerd zijn in het innen van leningen. Kredietverstrekkers verkopen doorgaans in gebreke gebleven leningen die niet zijn gedekt of wanneer de methoden van terugvordering niet kosteneffectief zijn.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.