Retail inventarisatiemethode

Wat is de Retail Inventory Method?

De winkelinventarisatiemethode is een boekhoudmethode die wordt gebruikt om de waarde van de handelswaar van een winkel te schatten. De retailmethode biedt het eindvoorraadsaldo voor een winkel door de voorraadkosten te meten ten opzichte van de prijs van de goederen. Samen met verkoop en voorraad voor een periode gebruikt de retail-voorraadmethode de cost-to-retail-ratio.

Ook wordt het cost-to-retail percentage genoemd, de meting geeft aan hoeveel de retailprijs van een goed uit kosten bestaat. Als een iPhone bijvoorbeeld $ 300 kost om te produceren en hij verkoopt elk $ 500, dan is de cost-to-retail ratio 60% (of $ 300 / $ 500) * 100 om het decimaal te verplaatsen.

De winkelmethode voor het waarderen van voorraad biedt echter alleen een benadering van de voorraadwaarde, omdat sommige artikelen in een winkel waarschijnlijk zijn winkeldiefstal, kapot of zoekgeraakt. Het is belangrijk dat winkels periodiek een fysieke voorraadwaardering uitvoeren om de nauwkeurigheid van voorraadschattingen te waarborgen.

Belangrijkste leerpunten

• De winkelinventarisatiemethode is een boekhoudmethode die wordt gebruikt om de waarde van de handelswaar van een winkel te schatten.
• De retailmethode biedt het eindvoorraadsaldo voor een winkel door de voorraadkosten te meten ten opzichte van de prijs van de goederen.
• Samen met verkoop en voorraad voor een periode gebruikt de retail-voorraadmethode de cost-to-retail-ratio.

Inzicht in de Retail Inventory Method

De winkelinventarisatiemethode berekent de eindwaarde van de inventaris door de totale waarde van de voor verkoop beschikbare goederen te tellen, inclusief beginvoorraad en nieuwe inventarisaankopen. De totale omzet voor de periode wordt afgetrokken van de voor verkoop beschikbare goederen. Het verschil wordt vermenigvuldigd met de cost-to-retail ratio (of het percentage waarmee goederen worden gemarkeerd van hun groothandelsprijs tot hun kleinhandelsprijs).

De winkelinventarisatiemethode mag alleen worden gebruikt als er een duidelijk verband bestaat tussen de prijs waartegen goederen worden gekocht bij een groothandelaar en de prijs waartegen deze aan klanten wordt verkocht. Als een kledingwinkel bijvoorbeeld elk item dat het verkoopt met 100% van de groothandelsprijs markeert, zou het nauwkeurig de winkelinventarisatiemethode kunnen gebruiken, maar als het sommige items markeert met 20%, sommige met 35% en sommige met 67 %, kan het moeilijk zijn om deze methode met nauwkeurigheid toe te passen.

De retailmethode gebruikt het historische markup-percentage voor de goederen van een bedrijf. Wanneer de markeringen veranderen, zoals tijdens de feestdagen, is de methode echter onnauwkeurig.

Voorbeeld van de Retail Inventory Method

Met behulp van ons eerdere voorbeeld kost de iPhone $ 300 om te produceren, en hij verkoopt elk voor $ 500, de cost-to-retail ratio was 60% (of $ 300 / $ 500) * 100 om het decimaal te verplaatsen. Laten we zeggen dat de iPhone een totale omzet van $ 1.800.000 had voor de periode.

• Begin inventaris: $ 1.000.000
• Nieuwe aankopen: $ 500.000
• Totaal aantal goederen beschikbaar voor verkoop: $ 1.500.000
• Verkoop: $ 1.080.000 (omzet van $ 1.800.000 x 60% cost-to-retail ratio)
• Voorraad beëindigen: $ 420.000 ($ 1.500.000 - $ 1.080.000)

Nadelen van de Retail Inventory Method

Het belangrijkste voordeel van de winkelvoorraadmethode is het gemak van berekening, maar enkele van de nadelen zijn:

• De winkelinventarisatiemethode is slechts een schatting. Resultaten kunnen nooit concurreren met een fysieke voorraadtelling.
• De winkelvoorraadmethode werkt alleen als u een consistente markup heeft voor alle verkochte producten.
• De methode veronderstelt dat de historische basis voor het markup-percentage doorloopt tot in de huidige periode. Als de opmaak anders was (zoals kan worden veroorzaakt door een verkoop na de vakantie), zijn de resultaten van de berekening onnauwkeurig.
• De methode werkt niet als een acquisitie is gedaan en de overgenomen partij beschikt over grote hoeveelheden voorraad tegen een aanzienlijk ander opmaakpercentage dan de koers die door de overnemende partij wordt gebruikt.

Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.

Gerelateerde termen

Last In, First Out (LIFO) Definitie Last in, first out (LIFO) is een methode die wordt gebruikt om de voorraad te verantwoorden die de meest recent geproduceerde artikelen registreert als eerste verkocht. meer Gemiddelde kostenmethode Definitie De gemiddelde kostenmethode wijst kosten toe aan voorraadartikelen op basis van de totale kosten van gekochte goederen in een periode gedeeld door het totale aantal gekochte artikelen. meer Kosten van verkochte goederen begrijpen - COGS Kosten van verkochte goederen (COGS) worden gedefinieerd als de directe kosten die kunnen worden toegeschreven aan de productie van de goederen die in een bedrijf worden verkocht. meer De ins en outs van voorraadbeheer Voorraadbeheer is het proces van bestellen, opslaan en gebruiken van de bedrijfsinventaris: grondstoffen, componenten en afgewerkte producten. meer Voorraad beëindigen Voorraad beëindigen is een gebruikelijke financiële maatstaf voor het meten van de uiteindelijke waarde van goederen die aan het einde van een boekhoudperiode beschikbaar zijn voor verkoop. meer Voorraadomzet Definitie Voorraadomzet meet de efficiëntie van een bedrijf bij het beheer van zijn voorraad goederen. De verhouding deelt de kosten van verkochte goederen door de gemiddelde voorraad. meer partnerlinks