Robo-Signer
Een ondertekenaar is een werknemer van een hypotheekbedrijf dat marktafschermingsdocumenten ondertekent zonder deze te controleren. In plaats van de individuele details van elk geval te bekijken, gaan robo-ondertekenaars ervan uit dat het papierwerk correct is en ondertekenen ze het automatisch - zoals robots.
ONDERBREKING Robo-Signer
In het derde en vierde kwartaal van 2010 ontstond in de Verenigde Staten een robotekenend schandaal waarbij GMAC Mortgage en een aantal grote Amerikaanse banken betrokken waren. Banken moesten duizenden faillissementen in verschillende staten stoppen toen bekend werd dat het papierwerk onwettig was omdat de ondertekenaars het feitelijk niet hadden beoordeeld. Terwijl sommige robo-ondertekenaars middle managers waren, waren anderen uitzendkrachten die vrijwel geen begrip hadden van het werk dat ze deden.
Hoe Robo-ondertekenaars de juridische status van executies beïnvloedden
Het herhaalde probleem met robo-ondertekenaars was hun neiging om eenvoudigweg documenten af te sluiten voor afscherming met weinig tijd besteed aan het verwerken en controleren van hun inhoud. Dit kwam voort uit dergelijke problematische omstandigheden zoals hoge werkbelastingen en hoge verwachtingen voor de opkomst. In sommige gevallen hebben dergelijke ondertekenaars voor de rechtbank toegegeven dat zij hun handtekeningen op maximaal 10.000 afschermingsdocumenten in één maand hebben geplaatst. Hoewel dergelijke ondertekeningen een zorgvuldig onderzoek van de documentatie moeten omvatten, werden die procedures niet altijd gevolgd. In plaats daarvan kan de ondertekenaar eenvoudig zoeken naar basisinformatie zoals een verschuldigd bedrag op een hypotheek en de naam van de kredietnemer. De rest werd verondersteld nauwkeurig te zijn en de documenten werden afgetekend.
Hoewel er misschien een minimale training werd aangeboden, gaven robo-ondertekenaars vaak toe dat ze geen volledig begrip hadden van de elementen van de documenten die ze ondertekenden. Dit omvatte het niet weten hoe dergelijke documenten in gerechtelijke procedures kunnen worden gebruikt. Bovendien hadden de ondertekenaars vaak een tekort aan personeel in relatie tot de totale werklast die ze soms moesten verwerken, met weinig of geen instructies voor het omgaan met de documenten. Naast het ondertekenen van marktafschermingsdocumenten met weinig beoordelingstijd, introduceerden sommige robo-ondertekenaars ook nieuwe fouten, zoals het verkeerd berekenen van de waarde van huizen of het niet melden van de effecten die een beoordeling op die waarde had.
De dubieuze administratieve praktijken van deze werknemers brachten advocaten van huiseigenaren die met afscherming te maken kregen ertoe over te stappen om de zaken te laten weggooien, bewerend dat de documenten geen juridische waarde hadden.
Nadat het bestaan van robo-ondertekenaars openbaar was gemaakt, waardoor executiedocumenten opnieuw moesten worden onderzocht, hebben de werknemers die zich met deze praktijk bezighouden mogelijk te maken gehad met disciplinaire maatregelen en beëindiging van de instellingen die hen in dienst namen om deze taak uit te voeren. De kredietverstrekkers kunnen, ondanks dat ze geen problemen met hun werk hebben gezien voorafgaand aan de wijdverbreide blootstelling, een ondertekenaar ontslaan wegens het niet volgen van het bedrijfsbeleid.