Halfgeleider
Een halfgeleider is een materiaalproduct dat gewoonlijk bestaat uit silicium, dat elektriciteit meer geleidt dan een isolator, zoals glas, maar minder dan een zuivere geleider, zoals koper of aluminium. Hun geleidbaarheid en andere eigenschappen kunnen worden gewijzigd met de introductie van onzuiverheden, doping genoemd, om te voldoen aan de specifieke behoeften van de elektronische component waarin deze zich bevindt. Ook bekend als semis of chips, kunnen halfgeleiders worden gevonden in duizenden producten, zoals computers, smartphones, apparaten, gaminghardware en medische apparatuur.
Inzicht in halfgeleiders
Halfgeleiderapparaten kunnen een aantal nuttige eigenschappen vertonen, zoals een variabele weerstand, stroom gemakkelijker doorlaten in de ene richting dan de andere en reageren op licht en warmte. Hun werkelijke functie omvat de versterking van signalen, schakelingen en energieconversie. Daarom vinden ze wijdverbreid gebruik in bijna alle industrieën en worden de bedrijven die ze produceren en testen beschouwd als uitstekende indicatoren voor de gezondheid van de algehele economie.
Soorten halfgeleiders
In grote lijnen vallen halfgeleiders in vier hoofdproductcategorieën:
- Geheugen: geheugenchips dienen als tijdelijke opslagplaatsen van gegevens en geven informatie door aan en van de hersenen van computerapparatuur. De consolidatie van de geheugenmarkt gaat door en drijft de geheugenprijzen zo laag dat slechts enkele reuzen zoals Toshiba, Samsung en NEC het zich kunnen veroorloven om in de game te blijven.
- Microprocessors: dit zijn centrale verwerkingseenheden die de basislogica bevatten om taken uit te voeren. Door de dominantie van Intel in het microprocessorsegment is bijna elke andere concurrent, met uitzondering van Advanced Micro Devices, uit de reguliere markt en in kleinere niches of verschillende segmenten gedwongen.
- Commodity Integrated Circuit: soms "standaardchips" genoemd, deze worden in grote hoeveelheden geproduceerd voor routinematige verwerkingsdoeleinden. Dit segment wordt gedomineerd door zeer grote Aziatische chipfabrikanten en biedt flinterdunne winstmarges waar alleen de grootste halfgeleiderbedrijven om kunnen concurreren.
- Complexe SOC: "Systeem op een chip" gaat in wezen over het creëren van een chip met geïntegreerde schakeling met de capaciteit van een volledig systeem erop. De markt draait om de groeiende vraag naar consumentenproducten die nieuwe functies combineren met lagere prijzen. Met de deuren naar het geheugen, de microprocessor en de markten voor geïntegreerde schakelingen voor grondstoffen nauw gesloten, is het SOC-segment misschien wel de enige die nog voldoende kansen heeft om een breed scala aan bedrijven aan te trekken.
belangrijkste leerpunten
- Gevonden in duizenden elektronische producten, een halfgeleider is een materiaal dat elektriciteit meer geleidt dan een isolator maar minder dan een pure geleider.
- Er zijn vier basistypen halfgeleiders.
- De halfgeleiderindustrie leeft - en sterft - door een simpel credo: kleiner, sneller en goedkoper.
- Beleggers moeten er rekening mee houden dat de halfgeleiderindustrie zeer cyclisch is en onderhevig is aan periodieke hoogconjunctuur.
De halfgeleiderindustrie
Succes in de halfgeleiderindustrie hangt af van het maken van kleinere, snellere en goedkopere producten. Het voordeel van klein zijn is dat er meer vermogen op dezelfde chip kan worden geplaatst. Hoe meer transistoren op een chip, hoe sneller het zijn werk kan doen. Dit zorgt voor hevige concurrentie in de industrie en nieuwe technologieën verlagen de productiekosten per chip, zodat de prijs van een nieuwe chip binnen enkele maanden met 50% kan dalen.
Dit gaf aanleiding tot de observaties genaamd de wet van Moore, die stelt dat het aantal transistors in een dicht geïntegreerd circuit ongeveer elke twee jaar verdubbelt. De observatie is vernoemd naar Gordon Moore, de mede-oprichter van Fairchild Semiconductor en Intel, die er een artikel over schreef in 1965. Tegenwoordig wordt de verdubbelingsperiode vaak aangehaald als 18 maanden - het cijfer geciteerd door Intel-uitvoerder David House.
Als gevolg hiervan is er een constante druk op chipmakers om iets beters en zelfs goedkoper te bedenken dan wat state-of-the-art slechts een paar maanden eerder definieerde. Daarom moeten halfgeleiderbedrijven grote onderzoeks- en ontwikkelingsbudgetten aanhouden. De marktonderzoekvereniging IC Insights van de halfgeleider rapporteerde dat de grootste 10 halfgeleiderbedrijven in 2017 gemiddeld 13, 0% van hun omzet aan R&D besteedden, variërend van 5, 2% tot 24, 0% voor individuele bedrijven.
Traditioneel beheersten halfgeleiderbedrijven het volledige productieproces, van ontwerp tot productie. Toch delegeren veel chipfabrikanten nu steeds meer productie aan anderen in de industrie. Gieterijbedrijven, wiens enige activiteit de productie is, zijn recent naar voren gekomen en bieden aantrekkelijke outsourcingopties. Naast gieterijen beginnen de rangen van steeds meer gespecialiseerde ontwerpers en chip-testers te zwellen. Chipbedrijven worden slanker en efficiënter. Chipproductie lijkt nu op een gastronomische restaurantkeuken, waar chef-koks in de rij staan om precies het juiste kruid aan de mix toe te voegen.
In de jaren tachtig leefden chipfabrikanten met opbrengsten (aantal van alle gefabriceerde operationele apparaten) van 10-30%. Om vandaag concurrerend te zijn, moeten chipfabrikanten echter opbrengsten van 80-90% behouden. Dit vereist zeer dure productieprocessen. Als gevolg hiervan voeren veel halfgeleiderbedrijven ontwerp en marketing uit, maar kiezen ze ervoor om de productie geheel of gedeeltelijk uit te besteden. Bekend als fabless chipfabrikanten, hebben deze bedrijven een groot groeipotentieel omdat ze niet worden belast door de overhead die gepaard gaat met productie of 'fabricage'.
Investeren in de halfgeleiderindustrie
Naast beleggen in individuele bedrijven zijn er verschillende manieren om de beleggingsprestaties van de totale sector te volgen. Deze omvatten de benchmark PHLX Semiconductor Index, bekend als de SOX, evenals zijn afgeleide vormen in beursgenoteerde fondsen. Er zijn ook indices die de sector opsplitsen naar chipfabrikanten en chipapparatuurmakers. Deze laatste ontwikkelt en verkoopt machines en andere producten die worden gebruikt voor het ontwerpen en testen van halfgeleiders.
Bovendien zijn bepaalde markten overzee, zoals Taiwan, Zuid-Korea en in mindere mate Japan, sterk afhankelijk van halfgeleiders en geven hun indexen ook aanwijzingen over de gezondheid van de wereldwijde industrie.
Speciale overwegingen voor beleggen in halfgeleiders
Als halfgeleiderinvesteerders zich één ding kunnen herinneren, zou het moeten zijn dat de halfgeleiderindustrie zeer cyclisch is. Halfgeleiderproducenten zien vaak "boom and bust" -cycli op basis van de onderliggende vraag naar chipgebaseerde producten. Wanneer de tijden goed zijn, kunnen de winstmarges erg hoog zijn voor chipmakers; wanneer de vraag wegvalt, kunnen chipprijzen echter dramatisch dalen en een groot effect hebben op de toeleveringsketens van veel industrieën.
De vraag volgt meestal de vraag op de eindmarkt naar personal computers, mobiele telefoons en andere elektronische apparatuur. In goede tijden kunnen bedrijven als Intel en Toshiba microchips niet snel genoeg produceren om aan de vraag te voldoen. In moeilijke tijden kunnen ze ronduit brutaal zijn. Een trage pc-verkoop kan bijvoorbeeld de industrie (en de aandelenkoersen) in de problemen brengen.
Tegelijkertijd heeft het geen zin om over de "chipcyclus" te spreken alsof het een gebeurtenis van bijzondere aard is. Hoewel halfgeleiders in de kern nog steeds een grondstoffenbedrijf zijn, zijn de eindmarkten zo talrijk - pc's, communicatie-infrastructuur, automotive, consumentenproducten, enz. - dat het onwaarschijnlijk is dat overtollige capaciteit in één gebied het hele huis zal neerhalen.
De risico's van cycliciteit
Verrassend genoeg kan de cycliciteit van de sector beleggers een zekere mate van comfort bieden. In sommige andere technologiesectoren, zoals telecomapparatuur, is het nooit helemaal zeker of fortuinen cyclisch of seculier zijn. Beleggers kunnen daarentegen vrijwel zeker zijn dat de markt op een bepaald moment in de niet zo verre toekomst zal veranderen.
Hoewel cycliciteit enig comfort biedt, vormt het ook een risico voor beleggers. Chipfabrikanten moeten routinematig deelnemen aan gokken met hoge inzetten. Het grote risico komt van het feit dat het vele maanden, of zelfs jaren kan duren na een groot ontwikkelingsproject voor bedrijven om erachter te komen of ze de jackpot hebben gewonnen of alles hebben opgeblazen. Een oorzaak van de vertraging is de met elkaar verweven maar gefragmenteerde structuur van de industrie: verschillende sectoren bereiken piek- en dieptepunten op verschillende tijdstippen. Het dieptepunt voor gieterijen komt bijvoorbeeld vaak veel eerder aan dan voor chipontwerpers. Een andere reden is de lange doorlooptijd van de industrie: het duurt jaren om een chip te ontwikkelen of een gieterij te bouwen, en nog langer voordat de producten geld verdienen.
Halfgeleiderbedrijven worden geconfronteerd met het klassieke raadsel of het nu de technologie is die de markt drijft of de markt die de technologie drijft. Beleggers moeten erkennen dat beide geldig zijn voor de halfgeleiderindustrie.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.