Tax Service Fee
Een belastingdienstvergoeding is een legitieme afsluiting die door een kredietgever wordt beoordeeld en geïnd om ervoor te zorgen dat hypotheekgevers hun onroerendgoedbelasting op tijd betalen. Er zijn fiscale servicekosten omdat kredietverstrekkers hun toegang tot onderpand willen beschermen als een kredietnemer in gebreke blijft.
Fiscale servicekosten vormen een onderdeel van de sluitingskosten, waardoor een kredietgever ervoor kan zorgen dat er geen pandrechten op onroerend goed worden geplaatst vanwege niet-betaling van belastingen.
Inzicht in een belastingdienst
Sluitingskosten verwijzen naar alle kosten verbonden aan het kopen en verkopen van een woning. Deze kosten zijn meestal niet inbegrepen in het hypotheekbedrag en moeten worden afgerekend door de koper of de verkoper. In veel gevallen kunnen de sluitingskosten worden onderhandeld. Er zijn meerdere afsluitingskosten, waaronder de belastingdienstvergoeding.
Door samen te werken met een belastingdienst, voert een geldschieter een grondige achtergrondcontrole van een woning uit om te bepalen welke belastingdienst moet worden beoordeeld. De rol van een belastingdienst is om het hypotheekbedrijf te waarschuwen voor eventuele achterstallige onroerendgoedbelastingen om te voorkomen dat er fiscale pandrechten bestaan tegen de huizen van de hypotheekgevers.
Belangrijkste leerpunten
- Fiscale servicekosten maken deel uit van de sluitingskosten voor een onroerend goed dat bedoeld is om ervoor te zorgen dat kredietnemers onroerendgoedbelasting betalen.
- Het bedrag van de belastingdienst wordt bepaald door een belastingdienst die grondig onderzoek doet naar het onroerend goed en de bijbehorende belastingen.
- De geldschieter gebruikt een belastingdienst om een fiscaal retentierecht te voorkomen, waardoor de staat het onroerend goed voor de geldschieter in bezit zou kunnen nemen.
- Aan de kant van de koper zorgt een belastingdienst ervoor dat het onroerend goed vrij is van belastingbelemmeringen.
Fiscale pandrechten worden opgelegd door de deelstaatregering en hebben voorrang op geldgeverrechten. Een bank probeert daarom haar eigen belangen te beschermen door ervoor te zorgen dat als de kredietnemer het onroerend goed in gebreke blijft, hij de eigenaar van het onroerend goed wordt - niet de staat. De belastingdienst wordt meestal betaald door de koper aan de kredietgever op het moment dat de woning wordt gekocht. De geldgever geeft dit bedrag vervolgens door aan de belastingdienst namens de nieuwe eigenaar.
Informatie over uitstaande belastingen op het onroerend goed wordt ook bekendgemaakt aan de koper, die deze belastingen kan regelen als onderdeel van de aankoop. Als de vorige eigenaar van het onroerend goed belasting verschuldigd is, heeft de staat de bevoegdheid om beslag te leggen, zelfs als een bank ook een retentierecht op het onroerend goed heeft. Daarom kan de belastingdienst ervoor zorgen dat een koper een onroerend goed koopt dat vrij is van eventuele belastingbelemmeringen.
Vereisten voor een belastingdienstvergoeding
De instelling voor het innen van een belastingvergoeding varieert. Voor leners met rekeningen in beslag worden onroerendgoedbelasting maandelijks geïncasseerd met hypotheekbetalingen. In dit geval is het de taak van de belastingdienst om de geldgever de onroerendgoedbelastingrekeningen van de hypotheekgever te verstrekken, zodat deze op tijd worden betaald.
Voor kredietnemers zonder rekeningen in beslag neemt de hypotheekmaatschappij vaak onbetaalde onroerendgoedbelasting af namens de huiseigenaar en factureert hem of haar vervolgens het bedrag, plus eventuele boetes en kosten die van toepassing kunnen zijn. Hypotheekverstrekkers zijn normaal gesproken verplicht om details bekend te maken over hoe belastingen worden geheven in het gebied waar het onroerend goed zich bevindt en om alle betalingsmogelijkheden met de kredietnemer te bespreken.