Deze financiële producten zijn voor sommigen te complex

Beleggen is gevaarlijk genoeg bij het beleggen in aandelen en obligaties of zelfs in gewone vanille beleggingsfondsen, maar het kan ronduit gevaarlijk worden met de toename van de complexiteit van veel financieel ontwikkelde beleggingsproducten. Na de ineenstorting van de subprime-hypotheek in 2007, die zowel Main Street als Wall Street trof, werd veel schuld verspreid over wie of wat verantwoordelijk was. Hoewel de meltdown het gevolg was van een combinatie van factoren, beweren velen dat de complexiteit van de derivatenproducten, die werden ontwikkeld op basis van relatief eenvoudige hypotheken, een belangrijke bijdrage leverde aan de subprime-crisis.

Door een hypotheek in te delen en in blokjes te snijden, creëerden financiële ingenieurs een reeks beleggingsproducten zoals door hypotheken gedekte effecten (MBS), door activa gedekte effecten (ABS), onderpand hypotheekverplichtingen (CMO) of onderpand schuldverplichting (CDO). Deze buitengewoon complexe producten zijn zo ondoorzichtig dat maar weinig mensen ze echt begrijpen en hoe ze werken. Beleggers, de ratingbureaus en zelfs de grote banken en het beursvennootschap hebben de risico's van deze beleggingen niet begrepen en werden allemaal verbrand door de volgende ineenstorting. Deze uitkomst zou een waarschuwing moeten zijn voor beleggers die overwegen om complexe beleggingen te kopen.

De problemen

Onderliggend aan alle gestructureerde beleggingen zijn effecten die deel uitmaken van de kapitaalmarkten. Het risico en de prestaties van gestructureerde beleggingen worden onvermijdelijk bepaald door de beleggingen waarop deze complexe effecten zijn gebaseerd, niet door de financiële engineering.

De risico's

Complexe beleggingen kunnen risico's hebben die niet duidelijk of gemakkelijk te begrijpen zijn. Als gevolg hiervan kan het moeilijk zijn om te bepalen hoe de investering geld oplevert. Wanneer een belegger bijvoorbeeld een eenvoudig beleggingsfonds voor aandelen koopt, verdient de belegger geld als de markt omhoog gaat. In een fonds van hedgefondsen is het echter vrijwel onmogelijk om te bepalen hoe de belegger geld zal verdienen. Het is in wezen onbekend. Evenzo zijn principal protected notes (PPN's) ook afgeleide producten, deze bevatten een combinatie van garanties en ingebedde opties. Als zodanig hebben typische beleggers geen begrip van hoe een PPN moet worden geëvalueerd. Ze weten niet of het een "goede" investering is of dat ze te veel betalen voor de onderliggende kenmerken van het product.

Hoe ingewikkelder het product, hoe minder transparant de risico's. Dit werd duidelijk gemaakt door de subprime puinhoop. Veel beleggers hebben misschien het potentieel voor een slechte onroerendgoedmarkt en de mogelijkheid van faillissementen begrepen. Hoewel veel beleggers effecten bezaten die op subprime-hypotheken waren gebaseerd, wisten ze echter niet dat deze effecten zo kwetsbaar waren voor een slechte woningmarkt. Als zodanig waren ze niet in staat om het verband te leggen dat verhinderingen in Cleveland, Atlanta of Los Angeles een negatieve invloed zouden hebben op de investeringen die ze lokaal kochten.

De kosten

Het kopen van eenvoudige producten is vaak veel goedkoper dan het kopen van meer complexe effecten. Bijvoorbeeld, het kopen van 1.000 aandelen van een aandeel van $ 100 kost misschien slechts $ 10 voor de transactie met een online broker; met een kortingsmakelaar kunnen de jaarlijkse kosten van het bezit van de aandelen $ 0 zijn. Evenzo zijn exchange-traded funds (ETF's) eenvoudig en goedkoop.

In 2008 heeft de iShares S&P 500 ETF bijvoorbeeld een jaarlijkse beheervergoeding van slechts negen basispunten (of 0, 09%). Als u dit product in uw portefeuille heeft, kost een investering van $ 100.000 dollar u slechts $ 90 per jaar. Aan de andere kant, wanneer u complexere producten koopt, zoals variabele annuïteiten of belangrijke beschermde bankbiljetten, kunnen ze goedkoop lijken, vooral als ze geen voorafbetalingen of commissies hebben. U betaalt echter voor de producten en ze zijn zeer winstgevend voor zowel de adviseurs die ze aan u verkopen als het bedrijf dat ze heeft gemaakt. In dergelijke gevallen zijn de vergoedingen ingebouwd in de structuur van de producten en zijn daarom niet direct duidelijk voor de consument.

De afbeelding

De bedrijven die complexe producten produceren en beheren, begrijpen ze veel beter dan de klant die ze koopt. Asymmetrische informatie bestaat wanneer verkopers veel meer weten over een product of een service dan kopers. Verkopers van tweedehands auto's hebben bijvoorbeeld meer informatie over een specifieke auto dan de persoon die deze koopt. Wanneer verkopers meer weten dan kopers, ontstaat er een situatie waarin niet geavanceerde kopers meer voor producten betalen dan ze echt waard zijn. Hoe complexer de informatie over een product is, des te meer een ongefundeerde koper bereid is ervoor te betalen.

In het onderzoek van Bruce Carlin, "Strategic Price Complexity in Retail Financial Markets, " was een van de conclusies dat "consumenten ... vaak aankopen doen zonder precies te weten wat ze krijgen of hoeveel ze betalen. In feite kunnen ze ook wees niet bewust dat ze inderdaad te veel betalen. " In dit artikel impliceert Carlin dat bedrijven hun producten opzettelijk complex maken "waardoor ze marktmacht verwerven en de mogelijkheid hebben om industriële winsten te behouden" (december 2006, Social Science Research Network).

In het onderzoekspaper van Carole Bernard en Phelim Boyle, "Structured Investment Products and The Retail Investor" (april 2008, Social Science Research Network), staat dat "consumenten vaak een complex product kiezen als een eenvoudiger product de voorkeur heeft. Deze puzzels zijn niet los sinds enkele van de meest gecompliceerde producten zijn het meest te duur en hebben de hoogste commissies. " Het onderzoek laat zien wat gezond verstand inhoudt: niet-geïnformeerde, naïeve consumenten kunnen strategisch worden uitgebuit door producenten van financiële producten.

Het is heel waarschijnlijk dat veel adviseurs niet alle producten die ze verkopen volledig begrijpen. Hoewel veel producten worden verkocht met een gedetailleerd prospectus, vereist het een grondige analyse om de producten volledig te begrijpen. Sommige adviseurs nemen mogelijk niet de tijd om dit prospectus te lezen, hebben het te druk of hebben geen achtergrond om de informatie te interpreteren en het product te begrijpen. Uiteindelijk kan dit betekenen dat de adviseur niet in staat is om voldoende due diligence te doen namens zijn of haar klanten.

Bovendien hebben complexe producten over het algemeen hogere commissies, waardoor de adviseur een stimulans krijgt om deze producten te verkopen, hoewel ze misschien niet begrijpen wat ze echt verkopen. Als zodanig is het belangrijk dat de belegger de tijd neemt om een ​​product te begrijpen waarin hij of zij koopt, in plaats van te vertrouwen op een adviseur om al het werk te doen.

Het beleggingsproces

De belangrijkste plaats om met een vervaardigd product te beginnen, is met de informatie die aan de koper wordt verstrekt. Laten we een paar beleggingstips bekijken om u op weg te helpen.

• Stel uzelf de volgende vragen: hoe moet het geld worden geïnvesteerd? Kun je begrijpen hoe het product rendement zal genereren? Waarom zou u geld verliezen? Kun je de resultaten eenvoudiger dupliceren?
• Er is niets om een ​​belegger te dwingen een beleggingsproduct te kopen dat hij of zij niet begrijpt. Als je het niet aan een vriend kunt uitleggen, is het waarschijnlijk te ingewikkeld.
• Als een adviseur dit aanbeveelt, stel dan vragen. Niemand verliest ooit geld door te veel vragen te stellen.
• Als de adviseur een product niet voldoende kan uitleggen, blijf dan uit de buurt. Hoe gecompliceerder het product, hoe meer kennis en ervaring met beleggen u nodig heeft om het te kopen.
• Kijk uit! De meest gecompliceerde producten worden vaak verkocht aan niet-geavanceerde en nietsvermoedende beleggers die ze niet adequaat kunnen evalueren.

Het komt neer op

Voor complexe producten zit 'de duivel in de details'. Het lezen van de kleine lettertjes over elk beleggingsproduct is een noodzakelijke vereiste. Dit omvat informatie over garanties, over de functies die de bovenkant beperken, over risico's voor de producten, de vergoedingen en provisies en de liquiditeit van het product. Vergeet niet dat numerieke voorbeelden die worden gegeven om reclame te maken voor een product, over het algemeen worden gepresenteerd op een manier die de kenmerken van het product benadrukt, maar niet de beperkingen ervan. Houd dit in gedachten en laat deze voorbeelden uw beslissing om in te kopen niet bepalen.