Drie graden van prijsdiscriminatie

Prijsdiscriminatie is een strategie die bestaat uit een bedrijf of verkoper die een verschillende prijs aan verschillende klanten in rekening brengt voor hetzelfde product of dezelfde dienst. van consumenten.

Een bedrijf kan zijn winst verhogen door elke klant het maximale bedrag te berekenen dat hij bereid is te betalen, waardoor het consumentensurplus wordt geëlimineerd, maar het is vaak een uitdaging om te bepalen wat die exacte prijs is voor elke koper. Om prijsdiscriminatie te laten slagen, moeten bedrijven hun klantenbestand en de behoeften ervan begrijpen en moeten ze bekend zijn met de verschillende soorten prijsdiscriminatie die in de economie worden gebruikt. De meest voorkomende vormen van prijsdiscriminatie zijn discriminatie in de eerste, tweede en derde graad.

Prijsdiscriminatie in de eerste graad

In een ideale bedrijfswereld zouden bedrijven in staat zijn om alle consumentensurplus te elimineren door prijsdiscriminatie van de eerste graad. Dit type prijsstrategie vindt plaats wanneer bedrijven nauwkeurig kunnen bepalen wat elke klant bereid is te betalen voor een specifiek product of een specifieke dienst en die goederen of diensten voor die exacte prijs verkopen.

In sommige industrieën, zoals de verkoop van gebruikte auto's of vrachtwagens, is een verwachting om te onderhandelen over de definitieve aankoopprijs onderdeel van het koopproces. Het bedrijf dat de gebruikte auto verkoopt, kan via datamining informatie verzamelen over het aankoopgedrag, het inkomen, het budget en de maximale beschikbare output van elke koper om te bepalen wat voor elke verkochte auto in rekening wordt gebracht. Deze prijsstrategie is tijdrovend en moeilijk te perfectioneren voor de meeste bedrijven, maar het stelt de verkoper in staat om de hoogste hoeveelheid beschikbare winst voor elke verkoop vast te leggen.

Tweedegraads prijsdiscriminatie

Bij tweedegraads prijsdiscriminatie is de mogelijkheid om informatie over elke potentiële koper te verzamelen niet aanwezig. In plaats daarvan prijzen bedrijven producten of diensten anders op basis van de voorkeuren van verschillende groepen consumenten.

Meestal passen bedrijven tweedegraads prijsdiscriminatie toe door kwantumkortingen; klanten die bulk kopen, ontvangen speciale aanbiedingen die niet worden toegekend aan degenen die één product kopen. Dit type prijsstrategie wordt het meest gebruikt in magazijnretailers, zoals Sam's Club of Costco (COST), maar het kan ook worden gezien in bedrijven die loyaliteits- of beloningskaarten aanbieden aan frequente klanten.

Tweedegraads prijsdiscriminatie elimineert niet helemaal het consumentensurplus, maar het stelt een bedrijf wel in staat zijn winstmarge te vergroten op een deel van zijn consumentenbestand.

Prijsdiscriminatie van de derde graad

Derdegraads prijsdiscriminatie treedt op wanneer bedrijven producten en diensten anders prijzen op basis van de unieke demografie van subsets van hun consumentenbestand, zoals studenten, militairen of senioren.

Bedrijven kunnen de brede kenmerken van consumenten gemakkelijker begrijpen dan de koopvoorkeuren van individuele kopers. Derdegraads prijsdiscriminatie biedt een manier om het consumentensurplus te verminderen door tegemoet te komen aan de prijselasticiteit van de vraag van specifieke subsets van consumenten.

Dit type prijsstrategie wordt vaak gezien in de ticketverkoop van bioscoopzalen, toegangsprijzen voor pretparken of restaurantaanbiedingen. Consumentengroepen die anders niet in staat of bereid zijn om een ​​product te kopen vanwege hun lagere inkomsten, worden gevangen door deze prijsstrategie, waardoor de bedrijfswinsten toenemen.