Volg fout
Tracking error is het verschil tussen het prijsgedrag van een positie of een portefeuille en het prijsgedrag van een benchmark. Dit is vaak in de context van een hedgefonds, beleggingsfonds of exchange-traded fund (ETF) dat niet zo effectief werkte als bedoeld, maar in plaats daarvan een onverwachte winst of verlies opleverde.
Trackingfouten worden gerapporteerd als een standaardafwijkingspercentageverschil, dat het verschil aangeeft tussen het rendement dat een belegger ontvangt en dat van de benchmark die hij probeerde te imiteren.
01:20Volg fout
Inzicht in tracking error
Aangezien het portefeuillerisico vaak wordt afgemeten aan een benchmark, is tracking error een veelgebruikte maatstaf om te meten hoe goed een belegging presteert. Trackingsfout toont de consistentie van een investering ten opzichte van een benchmark gedurende een bepaalde periode. Zelfs portefeuilles die perfect zijn geïndexeerd ten opzichte van een benchmark, gedragen zich anders dan de benchmark, hoewel dit verschil op een dagelijkse, kwartaal-tot-kwartaal- of jaar-op-jaarbasis zo klein kan zijn. Volgfout wordt gebruikt om dit verschil te kwantificeren.
Berekening van trackingfout
Tracking error is de standaardafwijking van het verschil tussen het rendement van een investering en de benchmark. Gegeven een opeenvolging van rendementen voor een investering of portefeuille en de benchmark, wordt de tracking error als volgt berekend:
Volgfout = standaardafwijking van (P - B)
Stel bijvoorbeeld dat er een large-cap beleggingsfonds is dat wordt vergeleken met de S&P 500-index. Neem vervolgens aan dat het beleggingsfonds en de index de volgende rendementen hebben behaald over een bepaalde periode van vijf jaar:
Beleggingsfonds: 11%, 3%, 12%, 14% en 8%.
S&P 500-index: 12%, 5%, 13%, 9% en 7%.
Gegeven deze gegevens is de reeks verschillen dan (11% - 12%), (3% - 5%), (12% - 13%), (14% - 9%) en (8% - 7%). Deze verschillen zijn gelijk aan -1%, -2%, -1%, 5% en 1%. De standaardafwijking van deze reeks verschillen, de tracking error, is 2, 79%.
Interpretatie van trackingfout
Als u ervan uitgaat dat de reeks retourverschillen normaal verdeeld is, kunt u trackingfouten op een zeer zinvolle manier interpreteren. In het bovenstaande voorbeeld kan, uitgaande van deze veronderstelling, worden verwacht dat het beleggingsfonds binnen twee op drie jaar ongeveer 2, 79% plus of minus van zijn benchmark zal terugkeren.
Vanuit het oogpunt van beleggers kan tracking error worden gebruikt om portfoliomanagers te evalueren. Als een manager een laag gemiddeld rendement realiseert en een grote tracking error heeft, is dit een teken dat er iets aanzienlijk mis is met die investering en dat de belegger waarschijnlijk een vervanging moet vinden. Het evalueren van de eerdere tracking error van een portfoliomanager kan inzicht geven in het niveau van benchmarkrisicobeheersing dat de manager in de toekomst kan aantonen.
Het kan ook worden gebruikt om prestaties te voorspellen, met name voor kwantitatieve portfoliomanagers die risicomodellen construeren die de waarschijnlijke factoren omvatten die prijsveranderingen beïnvloeden. De beheerders stellen vervolgens een portefeuille samen die het type componenten van een benchmark gebruikt (zoals stijl, leverage, momentum of marktkapitalisatie) om een portefeuille te maken met een tracking error die nauw aansluit op de benchmark.
Factoren die een trackingfout kunnen beïnvloeden
De intrinsieke waarde (NAV) van een indexfonds is van nature geneigd lager te zijn dan zijn benchmark omdat fondsen kosten hebben, terwijl een index dat niet doet. Een hoge kostenratio voor een fonds kan een aanzienlijk negatieve invloed hebben op de prestaties van het fonds. Het is echter mogelijk voor fondsbeheerders om de negatieve impact van fondsvergoedingen te overwinnen en de onderliggende index te overtreffen door een bovengemiddelde taak uit te voeren van het opnieuw in evenwicht brengen van de portefeuille, het beheren van dividenden of rentebetalingen of het uitlenen van effecten. De tracking error kan worden gezien als een indicator van hoe actief een fonds wordt beheerd en het bijbehorende risiconiveau.
Naast fondsvergoedingen kunnen een aantal andere factoren de tracking error van een fonds beïnvloeden. Een belangrijke factor is de mate waarin het bezit van een fonds overeenkomt met het bezit van de onderliggende index of benchmark. Veel fondsen bestaan alleen uit het idee van de fondsbeheerder van een representatieve steekproef van de effecten die deel uitmaken van de feitelijke index. Er zijn vaak ook verschillen in weging tussen de activa van een fonds en de activa van de index.
Illiquide of dun verhandelde effecten kunnen ook de kans op een tracking error vergroten, omdat dit vaak leidt tot prijzen die aanzienlijk verschillen van de marktprijs wanneer het fonds dergelijke effecten koopt of verkoopt, vanwege grotere bied-laat spreads. Ten slotte kan het volatiliteitsniveau voor een index ook de trackingfout beïnvloeden.
Andere factoren die een ETF-trackingfout kunnen beïnvloeden
Sector-, internationale en dividend-ETF's hebben doorgaans hogere absolute tracking-fouten; brede ETF's voor aandelen en obligaties hebben doorgaans lagere. Management kostenratio's (MER) zijn de meest prominente oorzaak van tracking error en er is een directe correlatie tussen de grootte van de MER en tracking error. Maar andere factoren kunnen tussenbeide komen en soms belangrijker zijn.
Premies en kortingen op intrinsieke waarde
Premies of kortingen op de NIW kunnen voorkomen wanneer beleggers de marktprijs van een ETF boven of onder de NIW van haar mandje met effecten bieden. Dergelijke afwijkingen zijn meestal zeldzaam. In het geval van een premie arbitreert de geautoriseerde deelnemer deze meestal weg door effecten in de ETF-mand te kopen, ze in te ruilen voor ETF-eenheden en de eenheden op de aandelenmarkt te verkopen om winst te maken (totdat de premie is verdwenen). En andersom als er een korting bestaat. Geautoriseerde deelnemers (zoals specialisten op de beurs of institutionele makelaar of dealers) worden soms echter verhinderd deze arbitraire operaties uit te voeren. De aardgas-ETF van de Verenigde Staten bijvoorbeeld, werd in augustus 2009 verhandeld tot een premie tot 20% omdat de oprichting van nieuwe eenheden werd opgeschort totdat er duidelijkheid was over de vraag of toezichthouders de ETF al dan niet grotere futures-posities op de New York Mercantile Exchange. Bovendien is het arbitragemechanisme mogelijk niet altijd volledig functioneel tijdens de eerste en laatste paar minuten van dagelijkse handel op beurzen, met name op volatiele dagen. Het is bekend dat premies en kortingen tot 5% voorkomen, met name voor dun verhandelde ETF's.
optimalisatie
Wanneer er dun verhandelde aandelen in de referentie-index zijn, kan de ETF-provider ze niet kopen zonder hun prijzen aanzienlijk te verhogen, dus gebruikt het een steekproef met de meer liquide aandelen om de index te bepalen. Dit wordt portfolio-optimalisatie genoemd .
Diversificatiebeperkingen
ETF's zijn geregistreerd bij toezichthouders als beleggingsfondsen en moeten zich houden aan de toepasselijke voorschriften. Van belang zijn twee diversificatievereisten: niet meer dan 25% van de activa is toegestaan in één effect en effecten met een aandeel van meer dan 5% zijn beperkt tot 50% van het fonds. Dit kan problemen veroorzaken voor ETF's die de prestaties volgen van een sector waar veel dominante bedrijven zijn.
Cash Drag
Indexen hebben geen contanten, maar ETF's wel. Cash kan zich met tussenpozen ophopen als gevolg van dividendbetalingen, overnight-saldi en handelsactiviteit. De vertraging tussen het ontvangen en herbeleggen van contant geld kan leiden tot een afwijking. Dividendfondsen met hoge uitbetalingsrendementen zijn het meest vatbaar.
Indexwijzigingen
ETF's volgen indexen en wanneer de indexen worden bijgewerkt, moeten de ETF's volgen. Het bijwerken van de ETF-portefeuille brengt transactiekosten met zich mee. En het is misschien niet altijd mogelijk om het op dezelfde manier te doen als de index. Een aandeel dat wordt toegevoegd aan de ETF kan bijvoorbeeld een andere prijs hebben dan de indexmaker heeft geselecteerd.
Kapitaalwinstenuitkeringen
ETF's zijn fiscaal efficiënter dan beleggingsfondsen, maar staan erom bekend toch kapitaalwinsten te verdelen die belastbaar zijn in de handen van houders van deelbewijzen. Hoewel het misschien niet meteen duidelijk is, leveren deze uitkeringen een andere prestatie op dan de index op basis van belastingen. Indexen met een hoog omzetniveau in bedrijven (bijvoorbeeld fusies, overnames en spin-offs) zijn een bron van kapitaalwinstenverdelingen. Hoe hoger de omloopsnelheid, hoe groter de kans dat de ETF gedwongen zal zijn om effecten met winst te verkopen.
Effectenleningen
Sommige ETF-bedrijven kunnen trackingfouten compenseren door middel van beveiligingsleningen, wat de praktijk is om posities in de ETF-portefeuille uit te lenen om fondsen af te dekken voor short selling. De leenkosten die bij deze praktijk worden verzameld, kunnen indien gewenst worden gebruikt om de trackingfout te verlagen.
Valutahedging
Internationale ETF's met valutahedging volgen mogelijk geen benchmarkindex vanwege de kosten van valutahedging, die niet altijd zijn opgenomen in de MER. Factoren die de afdekkingskosten beïnvloeden zijn marktvolatiliteit en renteverschillen, die van invloed zijn op de prijsstelling en de prestaties van termijncontracten.
Futures Roll
Commodity ETF's volgen in veel gevallen de prijs van een commodity via de futures-markten en kopen het contract dat het dichtst bij de vervaldatum komt. Naarmate de weken verstrijken en het contract bijna vervalt, zal de ETF-aanbieder het verkopen (om te voorkomen dat het wordt afgeleverd) en het contract van de volgende maand kopen. Deze bewerking, bekend als de "roll", wordt elke maand herhaald. Als contracten die verder aflopen, hogere prijzen hebben (contango), wordt de volgende maand een hogere prijs aangerekend, wat verlies oplevert. Zelfs als de spotprijs van de grondstof gelijk blijft of licht stijgt, kan de ETF dus nog steeds een daling vertonen. Omgekeerd, als futures die verder weg zijn van expiratie lagere prijzen hebben (backwardation), zal de ETF een opwaartse voorkeur hebben.
Constante hefboomwerking behouden
Leveraged en inverse ETF's gebruiken swaps, forwards en futures om dagelijks twee of drie keer het directe of omgekeerde rendement van een referentie-index te repliceren. Dit vereist dat het mandje met derivaten dagelijks opnieuw in evenwicht wordt gebracht om ervoor te zorgen dat ze elke dag het opgegeven veelvoud van de indexwijzigingen leveren. De tracking error is minuscuul voor de dagelijkse verandering in indexen, maar sommige beleggers begrijpen misschien niet hoe hefboomeffecten en inverse ETF's werken en zullen de indruk hebben dat ze twee of drie keer de directe of omgekeerde indexverandering moeten terugkrijgen voor periodes langer dan een dag. Deze ETF's zullen dit echter meestal niet bereiken, omdat de dagelijkse herverdeling van de derivaten de hoeveelheid hoofdsom per periode verandert.