Treasury Investment Growth Receipts (TIGR's)
Treasury Investment Growth Receipts (TIGR's) waren effecten uitgegeven door beleggingsonderneming Merrill Lynch die voornamelijk functioneerde als synthetische Amerikaanse staatsobligaties met nulcoupon.
Treasury Investment Growth Receipts (TIGR's) waren obligaties en bankbiljetten die werden “ontdaan” van hun coupons, dus er werden geen rentebetalingen gedaan. De obligaties en notes, ontworpen om te worden afgelost op de vervaldag in één forfaitair bedrag, worden verkocht met een hoge korting tegen nominale waarde. De kortingsprijsstructuur was gebaseerd op de looptijd van obligaties en de huidige verwachtingen van rentetarieven. TIGR's uitgegeven door Merrill Lynch zouden ook op secundaire markten worden verhandeld.
UITBREIDING Treasury Investment Growth Receipts (TIGR's)
Treasury Investment Growth Receipts (TIGR's) en soortgelijke effecten werden populair in de vroege jaren tachtig omdat de rentetarieven daalden van historisch hoge niveaus die eind jaren zeventig werden waargenomen. Naarmate de rentetarieven daalden, stegen de obligatie- en obligatiewaarden, vooral die met langere looptijden en minder coupons. De grootste vraag was naar de nulcouponeffecten.
In 1982 richtte Merrill Lynch speciale entiteiten (SPE) op die coupon-dragende schatkisteffecten zouden kopen. Deze grote beleggers zouden de coupons van het voertuig 'strippen' en twee afzonderlijke effecten creëren. Eén obligatie is het equivalent van een nulcouponcertificaat en de andere is een set coupons die aantrekkelijk kunnen zijn voor andere beleggers.
In 1986 stopte Merrill Lynch echter met TIGR's omdat de US Treasury zijn eigen nulcouponobligaties begon uit te geven met de naam Separate Trading of Register Interest and Principal of Securities (STRIPS) ().
Impact van dalende rentetarieven op TIGR's
De vraag naar nulcouponobligaties en -obligaties zoals TIGR's en andere vergelijkbare gestructureerde effecten, groeide in het klimaat van dalende rentetarieven. Er wordt geen rente betaald op een nulcouponobligatie. Het wordt tegen een forse korting verhandeld tegen nominale waarde, maar de aflossing op de vervaldag is op volledige nominale waarde. Die korting fluctueert afhankelijk van hoeveel tijd er nog is tot de vervaldag en de geldende rentetarieven.
Overweeg bijvoorbeeld een 30-jarige obligatie met een nominale waarde van $ 1.000, uitgegeven tegen een rentevoet van vijf procent per jaar. Het effect zou 30 coupons hebben, elk in opeenvolgende jaren inwisselbaar voor $ 50 elk. Bij een jaarlijkse renteverwachting van vijf procent zou de aflossing van de obligatie van $ 1.000 bij uitgifte ongeveer $ 232 kosten. Na 30 jaar is de terugbetaling van de obligatie zelf voor $ 1.000.
Een dergelijke obligatie zou minder waard zijn ontdaan van die jaarlijkse coupons betaalbaar over de looptijd van de obligatie. De waarde ervan zou volledig afhangen van de contante waarde (PV) van de nominale waarde van $ 1.000 in 30 jaar, waarbij de marktprijs gebaseerd is op de heersende renteverwachtingen. Stel dat de rente het volgende jaar tot drie procent daalde. Nu zou de obligatie met een looptijd van 29 jaar ongeveer $ 412 waard zijn.
Naast TIGR's boden andere bedrijven vergelijkbare effecten aan, bekend als "felines" vanwege hun acroniemen. Deze omvatten certificaten van opbouw van schatkisteffecten (CATS) uitgegeven door Salomon Brothers en Lehman Investment Opportunity Notes (LION's) gecreëerd door Lehman Brothers. Al deze soorten effecten raakten achterhaald toen de US Treasury in 1986 STRIPS begon aan te bieden.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.