Variabel voordeelplan
Een variabel pensioenplan is een soort pensioenplan waarbij de uitbetaling verandert afhankelijk van hoe goed de beleggingen van het plan presteren.
UITBREIDING Variabel voordeelplan
Variabele pensioenregelingen, ook wel toegezegde-bijdrageregelingen genoemd, stellen de planhouder in staat zijn of haar eigen account te beheren. Een toegezegd-pensioenregeling daarentegen biedt de planhouder vooraf bepaalde betalingen bij pensionering die niet veranderen en die gebaseerd zijn op een subsidiabiliteitsformule in plaats van op beleggingsrendementen.
Variabele pensioenregelingen verleggen het beleggingsrisico van de werkgever naar de werknemer. Het is mogelijk dat de werknemer minder geld uit een variabel voordeelplan krijgt als hij slechte beleggingskeuzes maakt. Hij heeft echter ook de macht om superieure investeringskeuzes te maken en betere voordelen te behalen. Daarom is het vermogen van de werknemer om slimme investeringsbeslissingen te nemen van cruciaal belang in plannen met variabele beloningen.
Geschiedenis van variabele pensioenregelingen
Mensen investeren al in de financiële markten om voor hun pensioen te zorgen zolang de geschiedenis van het kapitalisme zelf is. De American Express Company bood zijn werknemers in 1871 voor het eerst een pensioenregeling aan, waarmee de eerste particuliere pensioenregeling in de Verenigde Staten werd opgezet. Terwijl de levensverwachting van Amerikanen de laatste negentiende en vroege twintigste eeuw toenam, werd het probleem van het voorzien in de pensionering van leden van de groeiende middenklasse van toenemend belang. Het congres wilde de groei van particuliere pensioenen stimuleren door bijdragen aan dergelijke rekeningen fiscaal aftrekbaar te maken in de jaren 1920. Tegen 1929 waren er 397 plannen voor de particuliere sector in de Verenigde Staten en Canada.
De groei van pensioenregelingen explodeerde na de Tweede Wereldoorlog, toen de vakbonden in grote aantallen begonnen te staken en de verstrekking van pensioenen eisten. Vanaf het einde van de Tweede Wereldoorlog tot ongeveer 1980 waren pensioenen met een vaste uitkering, of een pensioen waarin een werknemer een vooraf bepaalde reeks voordelen tot de dood is gegarandeerd, een belangrijke vorm van pensioenzekerheid voor Amerikaanse werknemers. Maar dit soort pensioenen zetten grote druk op Amerikaanse bedrijven, die geconfronteerd werden met toenemende concurrentie van buitenlandse rivalen en van aandeelhouders die een maximaal rendement eisten. Dit heeft ertoe geleid dat de particuliere sector meer afhankelijk is van variabel pensioenregelingen, waarin de bijdrage van de onderneming is gedefinieerd, maar de daadwerkelijke uitbetaling is afhankelijk van hoe de pensioenbeleggingen presteren. Van 1980 tot 2008 daalde het aandeel Amerikaanse werknemers dat deelnam aan toegezegd-pensioenregelingen van 38 procent naar 20 procent, volgens het Bureau of Labor Statistics. Gedurende diezelfde periode steeg het aandeel van Amerikaanse werknemers dat aan variabele-uitkeringsregelingen deelnam van 8 procent naar 31 procent.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.