Wat was de grote sprong vooruit?
The Great Leap Forward was een vijfjarenplan van gedwongen agrarische collectivisatie en plattelandsindustrialisering dat in 1958 door de Chinese Communistische Partij werd ingesteld, wat resulteerde in een sterke krimp in de Chinese economie en tussen 30 en 55 miljoen doden door honger, executie, marteling, dwangarbeid en zelfmoord uit wanhoop. Het was de grootste, niet-oorlogs campagne van massamoord in de menselijke geschiedenis. Het initiatief werd geleid door Mao Zedong, ook bekend als Mao Tse-tung en voorzitter Mao. Het officiële doel van Mao was om China snel te laten evolueren van een agrarische economie naar een moderne industriële samenleving met een groter vermogen om te concurreren met westerse geïndustrialiseerde landen.
Belangrijkste leerpunten
- The Great Leap Forward was een vijfjaren economisch plan uitgevoerd door Mao Zedong en de Chinese Communistische Partij, begonnen in 1958 en verlaten in 1961.
- The Great Leap Forward resulteerde in 30-55 miljoen doden als gevolg van honger, executie en gedwongen arbeid, samen met massale economische en ecologische vernietiging.
- The Great Leap Forward was de grootste aflevering van massamoord in de menselijke geschiedenis en een duidelijk voorbeeld van de mislukkingen van socialisme en economische centrale planning.
De grote sprong voorwaarts begrijpen
In 1958 kondigde Mao zijn plan voor de Great Leap Forward aan, dat hij als een vijfjarenplan had opgesteld om de economische welvaart van de Volksrepubliek China te verbeteren. Hij bedacht het plan na een rondreis door China en concludeerde dat hij voelde dat het Chinese volk tot alles in staat was. Over het algemeen was het plan gecentreerd rond twee primaire doelen, het collectiviseren van landbouw en wijdverspreide industrialisatie, met twee hoofddoelen, het verhogen van de graan- en staalproductie.
Particuliere perceellandbouw werd afgeschaft en boeren op het platteland werden gedwongen te werken op collectieve boerderijen waar alle productie, toewijzing van middelen en voedseldistributie centraal werd gecontroleerd door de Communistische Partij. Grootschalige irrigatieprojecten, met weinig input van getrainde ingenieurs, werden gestart en experimentele, onbewezen nieuwe landbouwtechnieken werden snel in het hele land geïntroduceerd.
Deze innovaties resulteerden in dalende gewasopbrengsten van mislukte experimenten en onjuist geconstrueerde waterprojecten. Een landelijke campagne om mussen uit te roeien, waarvan Mao dacht dat ze een grote plaag voor graangewassen waren, resulteerde in massieve sprinkhanenzwermen in afwezigheid van natuurlijke predatie door de mussen. De graanproductie daalde sterk en honderdduizenden stierven door dwangarbeid en blootstelling aan de elementen bij irrigatiebouwprojecten en gemeentelijke landbouw.
Hongersnood raakte snel op het platteland, met miljoenen doden tot gevolg. Mensen namen hun toevlucht tot het eten van boomschors en vuil, en in sommige gebieden tot kannibalisme. Boeren die de graanquota niet haalden, probeerden meer voedsel te krijgen of probeerden te ontsnappen, werden gemarteld en vermoord samen met hun familieleden door slaan, openbare verminking, levend begraven worden, broeien met kokend water en andere methoden.
Grootschalige staatsprojecten om de industriële productie te verhogen werden geïntroduceerd in stedelijke gebieden, en staalovens in de achtertuin werden gebouwd op boerderijen en in stedelijke buurten. De staalproductie was bedoeld om in het eerste jaar van de Great Leap Forward te verdubbelen en Mao voorspelde dat de Chinese industriële productie binnen 15 jaar de Britse zou overtreffen. De staalindustrie in de achtertuin produceerde grotendeels waardeloos gietijzer van lage kwaliteit. Bestaande metalen apparatuur, gereedschap en huishoudelijke artikelen werden in beslag genomen en omgesmolten om extra productie aan te drijven. Vanwege de mislukte planning en coördinatie en de daaruit voortvloeiende tekorten aan materialen, die gebruikelijk zijn voor centrale economische planning, resulteerde de enorme toename van industriële investeringen en herverdeling van middelen niet in een overeenkomstige toename van de productieoutput.
Miljoenen "overtollige" arbeiders werden verplaatst van boerderijen naar staalproductie. De meeste waren de valide mannelijke werknemers, die gezinnen uit elkaar haalden en de gedwongen landbouwarbeiders verlieten naar de collectieve boerderijen die voornamelijk uit vrouwen, kinderen en ouderen bestonden. De toename van stedelijke populaties zorgde voor extra druk op het voedseldistributiesysteem en de vraag op collectieve boerderijen om de graanproductie voor stedelijke consumptie te verhogen. Collectieve landbouwambtenaren vervalsten de oogstcijfers, waardoor veel van het geproduceerde graan naar de steden werd verscheept omdat de aanvragen op de officiële cijfers waren gebaseerd. Terwijl de hele grote sprong voorwaarts plaatsvond, terwijl miljoenen mensen dood leden van de honger, bleef China een netto exporteur van graan toen Mao de export van graan regisseerde en aanbiedingen van internationale voedselhulp weigerde om de rest van de wereld te overtuigen dat zijn plannen een succes waren.
Het eindresultaat
The Great Leap Forward was een enorme mislukking. Tientallen miljoenen stierven door honger, blootstelling, overwerk en executie in slechts een paar jaar. Het brak gezinnen uit elkaar, stuurde mannen, vrouwen en kinderen naar verschillende locaties en verwoestte traditionele gemeenschappen en manieren van leven. Landbouwgrond werd beschadigd door onzinnige landbouwpraktijken en het landschap zonder bomen om de staalovens van brandstof te voorzien. 30–40% van de woningvoorraad werd gesloopt om grondstoffen te verkrijgen voor collectieve projecten. In de industrie werden enorme hoeveelheden kapitaalgoederen en grondstoffen verbruikt in projecten die geen extra output van eindproducten opleverden.
The Great Leap Forward werd officieel stopgezet in januari 1961 na drie brute jaren van dood en vernietiging.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.