Synthetische opties begrijpen

Opties worden aangeprezen als een van de meest voorkomende manieren om te profiteren van marktschommelingen. Of u nu geïnteresseerd bent in de handel in futures, valuta's of aandelen van een bedrijf wilt kopen, opties bieden een goedkope manier om een ​​investering te doen met minder kapitaal.

Hoewel opties de mogelijkheid hebben om de totale investering van een handelaar te beperken, stellen opties ook handelaars bloot aan volatiliteit, risico en ongunstige opportuniteitskosten. Gezien deze beperkingen, kan een synthetische optie de beste keuze zijn bij het uitvoeren van verkennende transacties of het vaststellen van handelsposities.

Belangrijkste leerpunten

• Een synthetische optie is een manier om de uitbetaling en het risicoprofiel van een bepaalde optie opnieuw te creëren met behulp van combinaties van het onderliggende instrument en verschillende opties.
• Een synthetische call wordt gecreëerd door een longpositie in de onderliggende waarde gecombineerd met een longpositie in een put-at-the-money putoptie.
• Een synthetische put wordt gecreëerd door een shortpositie in de onderliggende combinatie met een longpositie in een call-at-the-money call.
• Synthetische opties zijn levensvatbaar vanwege put-call-pariteit bij de prijsstelling van opties.

Opties overzicht

Het lijdt geen twijfel dat opties het beleggingsrisico kunnen beperken. Als een optie $ 500 kost, is het maximum dat verloren kan gaan $ 500. Een bepalend principe van een optie is de mogelijkheid om onbeperkte winstkansen te bieden met een beperkt risico.

Aan dit vangnet zijn echter kosten verbonden, omdat uit veel onderzoeken blijkt dat het overgrote deel van de opties die worden bewaard tot de vervaldatum waardeloos verloopt. Geconfronteerd met deze ontnuchterende statistieken is het voor een handelaar moeilijk om zich op zijn gemak te voelen bij het kopen en het te lang vasthouden van een optie.

Opties "Grieken" bemoeilijken deze risicovergelijking. De Grieken - delta, gamma, vega, theta en rho - meten verschillende risiconiveaus in een optie. Elk van de Grieken voegt een ander niveau van complexiteit toe aan het besluitvormingsproces. De Grieken zijn ontworpen om de verschillende niveaus van volatiliteit, tijdsverval en de onderliggende waarde in relatie tot de optie te beoordelen. De Grieken maken het kiezen van de juiste optie een moeilijke taak omdat er een constante angst is dat u te veel betaalt of dat de optie waarde verliest voordat u kans maakt om winst te maken.

Ten slotte is het kopen van elk type optie een combinatie van giswerk en voorspelling. Er is een talent om te begrijpen wat de ene uitoefenprijs beter maakt dan de andere uitoefenprijs. Zodra een uitoefenprijs is gekozen, is dit een definitieve financiële verplichting en moet de handelaar aannemen dat het onderliggende actief de uitoefenprijs zal bereiken en deze overschrijden om winst te boeken. Als de verkeerde uitoefenprijs wordt gekozen, zal de hele strategie waarschijnlijk mislukken. Dit kan behoorlijk frustrerend zijn, vooral wanneer een handelaar gelijk heeft in de richting van de markt, maar de verkeerde uitoefenprijs kiest.

Synthetische opties

Veel problemen kunnen worden geminimaliseerd of geëlimineerd wanneer een handelaar een synthetische optie gebruikt in plaats van een vanilleoptie te kopen. Een synthetische optie wordt minder beïnvloed door het probleem dat opties waardeloos verlopen; in feite kunnen ongunstige statistieken in het voordeel van een synthetisch bedrijf werken, omdat volatiliteit, verval en uitoefenprijs een minder belangrijke rol spelen in het uiteindelijke resultaat.

Er zijn twee soorten synthetische opties: synthetische aanroepen en synthetische zetten. Beide soorten vereisen een contante of futures-positie gecombineerd met een optie. De positie in contanten of futures is de primaire positie en de optie is de beschermende positie. Long zijn in de cash- of futures-positie en een putoptie kopen, staat bekend als een synthetische call. Een shortpositie in contanten of futures in combinatie met de aankoop van een calloptie staat bekend als een synthetische put.

Met een synthetische call kan een handelaar een lang termijncontract afsluiten met een speciale spreadmarge. Het is belangrijk op te merken dat de meeste clearingbedrijven synthetische posities minder risicovol vinden dan regelrechte futuresposities en daarom een ​​lagere marge vereisen. Afhankelijk van de volatiliteit kan er zelfs een marge korting van 50% of meer zijn.

Een synthetische call of put bootst het onbeperkte winstpotentieel en het beperkte verlies van een reguliere put- of calloptie na zonder de uitoefenprijs te moeten kiezen. Tegelijkertijd kunnen synthetische posities het onbeperkte risico beperken dat een cash- of futures-positie heeft wanneer deze wordt verhandeld zonder het risico te compenseren. In wezen heeft een synthetische optie de mogelijkheid om handelaren het beste van twee werelden te bieden, terwijl ze een deel van de pijn verminderen.

Hoe een synthetische oproep werkt

Een synthetische call, ook wel een synthetische long call genoemd, begint met een belegger die aandelen koopt en houdt. De belegger koopt ook een put-at-the-money putoptie op dezelfde aandelen om te beschermen tegen waardevermindering van de aandelenkoers. De meeste beleggers denken dat deze strategie kan worden beschouwd als vergelijkbaar met een verzekeringspolis tegen het aandeel dat snel daalt tijdens de duur van het bezit van de aandelen.

Hoe een synthetische put werkt

Een synthetische put is een optiestrategie die een korte aandelenpositie combineert met een lange calloptie op dezelfde aandelen om een ​​lange putoptie na te bootsen. Het wordt ook een synthetische lange put genoemd. In wezen koopt een belegger die een shortpositie in een aandeel heeft, een call-at-the-money call op datzelfde aandeel. Deze actie wordt ondernomen om te beschermen tegen appreciatie van de koers van het aandeel. Een synthetische put is ook bekend als een getrouwde oproep of beschermende oproep.

Nadelen van synthetische opties

Hoewel synthetische opties superieure eigenschappen hebben in vergelijking met reguliere opties, betekent dit niet dat ze niet hun eigen problemen genereren.

Als de markt begint te bewegen tegen een positie in contanten of futures, verliest het geld in realtime. Met de beschermende optie op zijn plaats, is de hoop dat de optie met dezelfde snelheid in waarde zal stijgen om de verliezen te dekken. Dit kan het beste worden bereikt met een geldoptie, maar ze zijn duurder dan een geldoptie. Dit kan op zijn beurt een negatief effect hebben op de hoeveelheid kapitaal die voor een transactie wordt vastgelegd.

Zelfs met een at-the-money optie die beschermt tegen verliezen, moet de handelaar een strategie voor geldbeheer hebben om te bepalen wanneer hij uit de cash- of futures-positie komt. Zonder een plan om verliezen te beperken, kan hij of zij een kans missen om een ​​verliezende synthetische positie om te zetten in een winstgevende positie.

Ook als de markt weinig tot geen activiteit heeft, kan de at-the-money-optie waarde beginnen te verliezen als gevolg van tijdsverval.

Voorbeeld van een synthetische oproep

Neem aan dat de prijs van maïs $ 5, 60 is en dat het marktsentiment een lange kant heeft. Je hebt twee keuzes: je kunt de futures-positie kopen en $ 1.350 in marge zetten of een call kopen voor $ 3.000. Hoewel het regelrecht futures-contract minder vereist dan de calloptie, hebt u een onbeperkte blootstelling aan risico's. De call-optie kan het risico beperken, maar is $ 3.000 is een eerlijke prijs om te betalen voor een at-the-money-optie en, als de markt begint te dalen, zal hoeveel van de premie verloren gaan en hoe snel zal deze verloren gaan ">

Laten we in dit voorbeeld uitgaan van een marge van $ 1.000. Met deze speciale marge kunnen traders een lang futurescontract afsluiten voor slechts $ 300. Een beschermende put kan dan worden gekocht voor slechts $ 2.000 en de kosten van de synthetische call-positie worden $ 2.300. Vergelijk dit met de $ 3.000 voor een call-optie alleen, boeken levert meteen $ 700 op.

Put-Call-pariteit

De reden dat synthetische opties mogelijk zijn, is te wijten aan het concept van put-call-pariteit, impliciet in prijsmodellen voor opties. Put-call-pariteit is een principe dat de relatie definieert tussen de prijs van put-opties en call-opties van dezelfde klasse, dat wil zeggen met dezelfde onderliggende waarde, uitoefenprijs en vervaldatum.

Put-call-pariteit stelt dat het gelijktijdig houden van een korte put en een lange Europese call van dezelfde klasse hetzelfde rendement zal opleveren als het houden van één termijncontract op dezelfde onderliggende waarde, met dezelfde vervaldatum, en een termijnprijs gelijk aan de uitoefenprijs van de optie . Als de prijzen van de put- en call-opties uiteenlopen zodat deze relatie geen stand houdt, bestaat er een arbitragemogelijkheid, wat betekent dat geavanceerde handelaren in theorie een risicovrije winst kunnen maken. Dergelijke kansen zijn ongewoon en van korte duur op liquide markten.

De vergelijking die put-call-pariteit uitdrukt is:

C + PV (x) = P + S

waar:

• C = prijs van de Europese call-optie
• PV (x) = de contante waarde van de uitoefenprijs (x), verdisconteerd ten opzichte van de waarde op de vervaldatum tegen het risicovrije tarief
• P = prijs van de Europese put
• S = spotprijs of de huidige marktwaarde van de onderliggende waarde

Het komt neer op

Het is verfrissend om deel te nemen aan optiehandel zonder veel informatie te hoeven doorzoeken om een ​​beslissing te nemen. Als het goed wordt gedaan, kunnen synthetische opties precies dat doen: beslissingen vereenvoudigen, handel goedkoper maken en helpen posities effectiever te beheren.