De 4 belangrijkste elementen van een goed beheerde portfolio

Fondsbeheer, portfoliobeheer, actief en passief beheer en helaas mismanagement zijn allemaal bekend bij diegenen die te maken hebben met beleggen. Maar wat betekent "management" precies in algemene zin en wat is de specifieke relevantie ervan in de investeringscontext? Dit is een ongelooflijk belangrijke vraag, maar een vraag die zelden (of nooit) wordt gesteld.

Volgens John Schermerhorn in zijn boek "Management" (2002) is "management het proces van het plannen, organiseren, leiden en beheersen van het gebruik van middelen om doelen te bereiken."

Het opsplitsen van het proces in de bovenstaande standaard vier elementen is de sleutel tot het begrijpen van de implicaties voor geldbeheer. Elk investeringsproces moet tot op zekere hoogte planning, organisatie, leiderschap en controle inhouden om als beheerd te worden beschouwd. Elk van deze vier elementen kan echter goed of slecht worden uitgevoerd en dit heeft invloed op het rendement.

Investment Management versus Management in het algemeen

De definities van beleggingsbeheer verschillen sterk van die van algemeen beheer. Portfoliobeheer wordt bijvoorbeeld gedefinieerd als de kunst en wetenschap van het nemen van beslissingen over beleggingsmix en -beleid, het afstemmen van investeringen op doelstellingen, activaspreiding voor individuen en instellingen en het afwegen van risico en prestaties. Dit is een zeer specifieke definitie van beheer in de investeringscontext.

De vier hoekstenen van algemeen beheer zijn echter nog steeds van toepassing op beleggen en worden duidelijk weerspiegeld in de definitie van portefeuillebeheer. Ondanks dit is er een neiging voor zowel beleggingsbeheerders als beleggers om een ​​of meer van de algemene basisbeheerprincipes te onderschatten of zelfs te negeren, en dit is zeer gevaarlijk. Voor beleggers zijn planning en organisatie echter minder problematische gebieden om over het hoofd te zien dan leidend en controlerend. Controle is met name het zwakke punt bij het beheren van beleggingen en de ware achilleshiel van zoveel beleggingen.

Leiden en beheersen: de gevarenzones

Wat beleggers zo kwetsbaar maakt voor het slechte leiderschap en de controle over hun geld door hun beleggingsbeheerders, is dat beleggers hun geld vaak overhandigen nadat de planning en organisatie al hebben plaatsgevonden. Het is dus de leiding en controle over deze investeringen die vaak worden verwaarloosd. Als er nooit de intentie is om echt geld in strikte zin te beheren en beleggers dit weten of zelfs willen, is er geen probleem. Maar als mensen denken dat ze actief management krijgen, en geloven dat het hen zal beschermen tegen de markt en volatiliteit, is een gebrek aan effectief management potentieel rampzalig.

Vanuit juridisch perspectief kunnen beloften van actief beheer die een indruk wekken van krachtige en effectieve verliesbeheersing (terecht) leiden tot schadevergoeding in de rechtbank. Een blik op het fundamentele onderscheid tussen actief en passief beheer, dat uniek is voor het investeringsveld, toont de aard van het probleem en het inherente probleem.

Actief en passief beheer

Het is van cruciaal belang dat beleggers het verschil begrijpen tussen actief en passief beleggingsbeheer. Actieve beheerders vertrouwen op analytisch onderzoek, voorspellingen en hun eigen oordeel en ervaring bij het nemen van investeringsbeslissingen over welke effecten te kopen, aan te houden en te verkopen. Passief beheer betekent daarentegen dat de portefeuille van een fonds eenvoudig is opgezet om een ​​marktindex te weerspiegelen. Dat wil zeggen dat het fonds alleen met de markt op en neer zou gaan. Er wordt geen enkele poging gedaan om "goede" aandelen te kiezen en "slechte" aandelen te vermijden. (Zie ook: Actief beheer: werkt het voor u? )

In de beleggingssector wordt een passief beheerd fonds nog steeds op een beperkte manier beheerd. In de zin van algemeen beheer worden passief beheerde investeringen echter niet beheerd, en het is belangrijk dit te begrijpen. Evenzo wordt een fonds of portefeuille dat nooit opnieuw in evenwicht wordt gebracht of wordt beheerd ook onbeheerd, vandaar de afwijkende term 'closet tracker'. Gezien het veel voorkomende falen van actieve aandelenselectie, is er zeker niets mis met dit zogenaamde passieve beheer, op voorwaarde dat er niets meer wordt geïmpliceerd of beloofd. (Zie ook: Actief beleggingsbeheer mist het doel .)

Wat gedaan kan worden?

Aangezien actief beleggingsbeheer binnen een aandelenportefeuille een twijfelachtig voordeel is, is een passief beheerd fonds zeker goedkoper en kan het in de loop van de tijd beter presteren dan een actief beheerd fonds.

Wat wel en kan werken, als het goed wordt gedaan, is het actief beheren van een portefeuille op het gebied van activatoewijzing, herbalancering en verliesbeheersingsinstrumenten. De meeste experts zijn het erover eens dat portefeuilles worden geoptimaliseerd door de mix van verschillende soorten beleggingen binnen een portefeuille, de activaklassen, te controleren, te beheersen en aan te passen. Kortom, actief beheerde diversificatie is niet alleen de moeite waard, het is ook essentieel.

Meer controversieel zijn instrumenten als stop-loss orders, het gebruik van derivaten enzovoort om verliezen te beheersen. Wat belangrijk is in de context van dit artikel is dat een dergelijk beheer mogelijk is, hoewel de effectiviteit ervan een ander verhaal is. Bovendien is karnen, buitensporig kopen en verkopen om commissie te genereren in orde, maar het verbrandt eenvoudigweg het geld van de investeerders zonder enig nuttig doel.

De mate waarin een portefeuille wordt beheerd, doet er niet zoveel toe als dat mensen krijgen wat ze willen, verwachten en zijn beloofd. Bovendien moeten ze worden geïnformeerd over hoe effectief het management waarschijnlijk zal zijn.

Het komt neer op

Of u uw geluk wilt beproeven of iemand anders zijn geluk wilt laten beproeven bij het beheren van uw geld is aan u. Evenzo gelooft u wel of niet in stopverliezen en andere manieren om een ​​aandelenportefeuille te optimaliseren. Wat (bijna) iedereen echter nodig heeft en wil, is dat de totale portefeuille het best mogelijke rendement oplevert. Er mag geen portfolio overgelaten worden om op zichzelf te groeien als een eik; je kunt ervoor kiezen om het te temmen zoals je wilt, zorg er gewoon voor dat je tevreden bent met het resultaat. (Zie ook: Actief beheer: werkt het voor u? )