6 krachten die de aandelenmarkt nog lager kunnen duwen

Terwijl bullish beleggers op dinsdag opgelucht ademden, terwijl aandelen op maandag herstelden van steile dalingen, hebben de beren nog steeds veel grist voor hun molen. Volgens Bloomberg blijven in het bijzonder zes belangrijke negatieve krachten over de markten hangen. Deze krachten omvatten: zeer overbought omstandigheden; record hoge voorraadwaarderingen; stijgende obligatierendementen; dreigende Federal Reserve renteverhogingen; inflatoire druk; en kostendruk op bedrijfswinsten. Voor een goede maatregel kan men een zevende kracht gebruiken, zogenaamde short-vol handelsdruk. (Zie ook: 5 redenen waarom de bull-markt in 2018 zal gedijen .)

Op 6 februari steeg de S&P 500 Index (SPX) 1, 74% op de dag, terwijl de Dow Jones Industrial Average (DJIA) 2, 33% steeg. Desalniettemin zullen de hierboven genoemde en hieronder beschreven krachten waarschijnlijk in 2018 op voorraden wegen.

Short-Vol-drukken

In de afgelopen jaren is de CBOE Volatility Index (VIX) gedurende lange periodes bijna altijd laag geweest. Zoals beschreven door Barron's vonden veel handelaren in 2017 wat zij dachten een trefzekere, onfeilbare manier om geld te verdienen. De strategie behelsde het uitvoeren van short sales van futurescontracten op de VIX die een hogere toekomstige mate van marktvolatiliteit inhielden dan die momenteel wordt gemeten door de VIX. De waarde van deze futurescontracten zou dus de huidige spotprijs van de VIX overtreffen, een situatie die contango wordt genoemd in het jargon van de futuresmarkt. Zolang de VIX laag bleef, zou de waarde van deze contracten dalen om de spotprijs te halen, en de speculanten zouden hun korte weddenschappen winstgevend kunnen dekken.

Voor het grootste deel van 2017, en tot januari 2018, was deze short-volatility, of short-vol, strategie een winnende gok omdat de VIX laag en relatief stabiel bleef. Toen de VIX in de recente handel omhoog piekte en de toekomstige waarden overschreed waarmee die korte verkopen werden aangegaan, leden de speculanten die dit spel speelden grote verliezen. Het verhogen van de liquide middelen om hun posities met verlies af te sluiten heeft bijgedragen aan de uitverkoop van aandelen, waarbij het sterk leveraged karakter van deze posities het effect vergroot.

Volgens Bloomberg lijkt het ontrafelen van de short-vol strategie ook een golf van verkopen te hebben veroorzaakt door geautomatiseerde handelsalgoritmen. Barron's ziet echo's van Black Monday en de Stock Market Crash uit 1987, waarin geautomatiseerde programma-handel en zogenaamde portefeuilleverzekeringen een vloedgolf van verkoop veroorzaakten die een bescheiden uitverkoop in een sprong van 22% veranderde. Barron's merkt ook op dat de subprime-crisis van 2007, de financiële crisis van 2008 en de bijbehorende berenmarkt ook wortels hadden in afgegraven derivaten.

Positieve trends

Zeker, de stieren halen nog steeds alle redenen voor pessimisme weg. Ze zien dergelijke positieve factoren als: stijgende bedrijfswinsten; sterke, gecoördineerde bbp-groei wereldwijd; marktwaarderingen die zijn gestabiliseerd; en rentetarieven die historisch gezien nog steeds erg laag zijn, ondanks recente stijgingen en verwachte stijgingen. (Zie voor meer ook: Waarom aandelen niet crashen zoals 1987: Goldman Sachs .)

Negatieve krachten blijven

Hoewel de short-voldruk op de aandelenmarkt vluchtig kan zijn, blijven de andere zes negatieve krachten bestaan. De wekelijkse relatieve sterkte-index (RSI) signaleerde de meest overbought omstandigheden ooit voor de S&P 500 Index (SPX) vanaf 25 januari, per Bloomberg, die analyse citeerde door Citigroup waaruit bleek dat een marktdaling van 20% nodig zou zijn om de RSI naar zijn recente trendlijn. Terwijl een daling van 10% de geaccepteerde definitie van een correctie is, duidt een terugval van 20% meestal op een berenmarkt. Als Citigroup gelijk heeft, is de huidige daling van de aandelenkoersen minder dan halverwege.

De waardering van aandelen in de S&P 500 ligt ondertussen op een niveau dat vergelijkbaar is met dat in twee grote marktbellen, de opkomst van de aandelenmarkt in de jaren 1920 die voorafging aan de beurskrach van 1929 en in de Dotcom-zeepbel van de late jaren 1990. Met behulp van de cyclisch gecorrigeerde prijs / winstverhouding, ook bekend als de CAPE-ratio of als de Shiller P / E-ratio, merkt Bloomberg op dat deze waarderingsmaatstaf nu meer dan twee standaarddeviaties boven het gemiddelde van de vorige eeuw ligt, alleen een verheven niveau tweemaal eerder bereikt, in die twee zojuist genoemde gevallen.

Ondertussen zijn de obligatierendementen gestegen en er wordt gespeculeerd dat de Federal Reserve de rente dit jaar vier keer kan verhogen. De economische vooruitzichten zijn robuust, met lage werkloosheid, een hoog banencijfer en toenemende loonsdruk, die allemaal zorgen maken over de inflatie, die de Fed wil beperken met renteverhogingen. Stijgende rentetarieven zullen ondertussen de aandelenkoersen drukken.

Ten slotte, hoewel de recente belastingverlagingen de bedrijfswinsten verhogen, kunnen ze een aantal negatieve feedbacklussen hebben, omdat ze bijdragen aan de inflatoire druk en een stijging van de rentetarieven. Deze zullen op hun beurt de kosten van arbeid en andere inputs voor bedrijven, evenals hun kosten van fondsen, verhogen, waardoor winst wordt behaald en de gerapporteerde winst per aandeel (EPS).