Alles over de Italiaanse economische crisis van 2018

Het op twee na grootste land van de eurozone is in een diepe politieke en economische crisis gestort, die een punt van zorg is geworden voor de Europese Unie (EU) en de mondiale markten. Eind september 2018 kondigde de regeringscoalitie bestaande uit de Five Star Movement en de Lega Nord hun begroting 2019 aan, waardoor de tekortuitgaven toenemen tot 2, 4 procent van het bruto binnenlands product (bbp). De stap heeft Italië's partners in de eurozone, die Italië onder druk hadden gezet om zijn schuld te verminderen, van streek gemaakt. Dit artikel gaat in op de politieke en economische problemen van Italië en waarom het zo belangrijk is voor de wereldeconomie.

De politiek die pijn doet

Kortom, politieke chaos en het niet-vormen van een stabiele coalitieregering hebben de problemen in Italië veroorzaakt. Ondanks enkele weken van langdurige discussies en onderhandelingen is er geen overeenstemming bereikt tussen een sceptische populistische groep en pro-EU-vestigingswetgevers, waardoor het land in een diepe politieke en economische crisis is geraakt.

Italië heeft geen echte regering meer sinds de peilingen van maart resulteerden in een opgehangen vergadering. De populistische Five Star Movement (M5S) kwam naar voren als de grootste partij; ze probeerden zich bij de extreem-rechtse Lega Nord-groep aan te sluiten om een ​​coalitieregering te vormen. Terwijl de twee groepen het eens waren geworden over Giuseppe Conte, een professor in de rechten, als hun eerste ministeriële kandidaat, zorgde zijn verrassend ontslag tijdens het weekend voor opschudding. De ontwikkeling werd toegeschreven aan de weigering van president Sergio Mattarella om een ​​eurosceptische kandidaat Paolo Savona als minister van economie te accepteren. Savona was in het verleden een tegenstander van de gemeenschappelijke munt en noemde het een 'Duitse kooi', en pleitte ook voor een 'Plan B'-alternatief voor het EU-lidmaatschap.

Belangrijkste leerpunten

• Het op twee na grootste land van de eurozone is in een diepe politieke en economische crisis gestort, die een punt van zorg is geworden voor de Europese Unie (EU) en de mondiale markten.
• Kortom, politieke chaos en het niet-vormen van een stabiele coalitieregering hebben de problemen in Italië veroorzaakt.
• Italië is al vele jaren een problematische staat.
• Italië behoort tot de landen met de grootste schuld - ongeveer 2, 3 biljoen euro - en kampt sinds 2012 met een dubbelcijferige werkloosheid.

Volgens de wet heeft de Italiaanse president de bevoegdheid om individuele kabinetsafspraken te blokkeren. Omdat M5S en Lega Nord weigerden een andere keuze voor minister van Financiën aan te bieden, ging de coalitie op zoek. In plaats daarvan benoemde president Mattarella voormalig Internationaal Monetair Fonds (IMF), Carlo Cottarelli, tot interim-premier en maakte de weg vrij voor een nieuwe verkiezingsronde. Cottarelli is nu verantwoordelijk voor de planning van de nieuwe verkiezingen en voor de invoering van het nieuwe budget. Cottarelli heeft echter de reputatie aanzienlijk minder overheidsuitgaven te bezuinigen, wat hem de titel "Mr. Scissors" heeft opgeleverd.

Helaas viel deze beslissing van de president niet goed samen met M5S en Lega Nord. Mattarella, die werd ingesteld door de eerdere pro-EU-regering, wordt nu geconfronteerd met oproepen voor afzetting, die afkomstig is van de top van M5S vanwege de weigering van de president om Savona te accepteren als minister van economie, Cottarelli aan te stellen als interim-premier en nieuwe verkiezingen verplicht te stellen. De leiders van Lega Nord ondersteunen de beschuldiging echter niet. Deze politieke ontwikkelingen raken de Italiaanse economie, wat de recente onrust veroorzaakt.

Zwakke basisprincipes in de Italiaanse economie

Italië is al vele jaren een problematische staat. Het behoort tot de landen met de grootste schuld - ongeveer 2, 3 biljoen euro - en wordt sinds 2012 geconfronteerd met een dubbelcijferige werkloosheid. Het bruto binnenlands product (bbp) bevindt zich op een lager niveau dan in 2005.

2, 3 biljoen euro

Het bedrag van de schuld van Italië.

De grootste uitdaging voor Italië is echter de spoedige verkiezingen, die begin 2019 moeten plaatsvinden. Experts menen dat het zal worden gevochten om de rol van het land in de EU en de eurozone. De stemming, evenals de resultaten, zullen grote vraagtekens zetten bij de toekomst van de EU. De verkiezingen worden gezien als een quasi-referendum over de rol van Italië in de EU. De economische impact van de Italiaanse ontwikkelingen is ook een reden tot bezorgdheid, omdat de natie zich lijkt aan te sluiten bij andere noodlijdende economieën, zoals Spanje en Portugal, wat tot grotere problemen voor de EU leidt.

Als de anti-Brusselse, anti-euro coalitie aan de macht komt met een beslissende meerderheid, zal het lot van de EU en de euro in gevaar komen.

Hoewel de huidige Italiaanse crisis erger is dan die van Griekenland in 2015, is de situatie niet dodelijk. De EU overleefde een crisis in 2012 toen verschillende kleinere EU-leden als potentiële wanbetalers werden beschouwd en de angst groot dreigde te worden dat de euro zou instorten. Mario Draghi, hoofd van de Europese Centrale Bank (ECB), onthulde het noodprogramma voor het kopen van obligaties, waarmee een einde kwam aan het risico van een destructieve schuldspiraal en het vertrouwen van beleggers werd gestimuleerd.

In de toekomst zal het een volatiele situatie zijn in Italië en in de eurozone totdat de verkiezingen zijn opgelost. Verwacht wordt dat een duidelijk mandaat voor pro-EU-groepen de situatie zal kalmeren, maar een overwinning voor anti-EU-partijen kan de crisis verdiepen, terwijl hangende resultaten nieuwe pogingen tot coalities kunnen opleveren.