Gedragsmodellering gedefinieerd
Gedragsmodellering betekent het gebruik van beschikbare en relevante consumenten- en zakelijke uitgavengegevens om toekomstig gedrag te schatten. Gedragsmodellering wordt gebruikt door financiële instellingen om het risico te schatten dat gepaard gaat met het verstrekken van middelen aan een individu of bedrijf, maar wordt ook gebruikt in marketing, reclame en verkoopprognoses. Een nieuw gebied van economie, genaamd gedragseconomie, is ook sterk afhankelijk van gedragsmodellering om het gedrag van agenten te voorspellen die vallen buiten wat volledig op feiten gebaseerd of rationeel gedrag zou worden beschouwd.
Gedragsmodellen afbreken
Financiële instellingen, zoals banken en creditcardbedrijven, gebruiken gedragsmodellering om te schatten hoe waarschijnlijk het is dat personen hun diensten waarschijnlijk zullen gebruiken. Een creditcardbedrijf zal bijvoorbeeld het type bedrijf onderzoeken waar een kaart normaal gesproken wordt gebruikt, de locatie van winkels en de frequentie en het bedrag van elke aankoop om zowel het toekomstige aankoopgedrag te schatten als of een kaarthouder waarschijnlijk zal worden terugbetaald problemen.
Voorbeeld van gedragsmodellering
Een creditcardbedrijf kan bijvoorbeeld opmerken dat een kaarthouder de afgelopen zes maanden is overgegaan van aankopen bij discountwinkels naar high-end winkels. Op zichzelf kan dit erop wijzen dat de kaarthouder een toename van het inkomen heeft gezien, of kan dit betekenen dat de kaarthouder meer uitgeeft dan hij of zij zich kan veroorloven. Om de opties te beperken en een nauwkeuriger risicoprofiel te creëren, zal het kaartbedrijf ook kijken naar andere gegevenspunten, zoals of de kaarthouder alleen de minimale betaling betaalt of dat de kaarthouder te late betalingen heeft gedaan. Te late betalingen kunnen een indicatie zijn dat de kaarthouder een groter risico op insolventie heeft.
Gedragsmodellering wordt ook door detailhandelaren gebruikt om schattingen te maken over consumentenaankopen. Een detailhandelaar zou bijvoorbeeld de soorten producten die een consument in de winkel of online koopt, kunnen onderzoeken en vervolgens de waarschijnlijkheid schatten dat de consument een nieuw product zal kopen op basis van hoe vergelijkbaar het is met zijn eerdere aankopen. Dit is vooral handig voor winkeliers die loyaliteitsprogramma's bieden, waarmee ze individuele bestedingspatronen gedetailleerder kunnen volgen. Als een winkel bijvoorbeeld bepaalt dat consumenten die shampoo kopen, ook zeep zullen kopen als ze een kortingsbon krijgen, kan de winkel een kortingsbon voor zeep in een betaalautomaat verstrekken aan een consument die alleen shampoo koopt.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.