Bell Curve Definitie
Een belcurve is het meest voorkomende type verdeling voor een variabele en wordt daarom als een normale verdeling beschouwd. De term "klokkromme" komt voort uit het feit dat de grafiek die wordt gebruikt om een normale verdeling weer te geven, bestaat uit een klokvormige lijn. Het hoogste punt op de curve, of de bovenkant van de bel, vertegenwoordigt de meest waarschijnlijke gebeurtenis in een reeks gegevens, terwijl alle andere mogelijke gebeurtenissen gelijk verdeeld zijn over de meest waarschijnlijke gebeurtenis, waardoor een naar beneden hellende lijn aan elke zijde van de piek.
00:55Bell Curve
Belangrijkste leerpunten
- Een belcurve is een grafiek die als een normale verdeling wordt beschouwd.
- De bovenkant van de curve toont de meest waarschijnlijke gebeurtenis uit de verzamelde gegevens.
- Nadat het gemiddelde is berekend, worden standaarddeviaties berekend.
- Standaardafwijkingen die het rendement van een effect weergeven, worden volatiliteit genoemd.
- Bij het maken van aannames over het potentiële toekomstige rendement van een aandeel, kijken beleggers naar de normale waarschijnlijkheidsverdeling van het rendement uit het verleden.
Wat vertelt een belcurve u?
De term klokkromme wordt gebruikt om een grafische weergave van een normale waarschijnlijkheidsverdeling te beschrijven, waarvan de onderliggende standaardafwijkingen van het gemiddelde de gebogen klokvorm creëren. Een standaarddeviatie is een meting die wordt gebruikt om de variabiliteit van gegevensverspreiding te kwantificeren, in een reeks gegeven waarden. Het "gemiddelde" verwijst naar het gemiddelde van alle gegevenspunten in de gegevensverzameling of reeks.
Financiële analisten en beleggers gebruiken vaak een normale kansverdeling bij het analyseren van het rendement van een effect of van de algemene marktgevoeligheid. In de financiële sector worden standaarddeviaties die het rendement van een effect weergeven, aangeduid als volatiliteit.
Aandelen met een klokcurve zijn bijvoorbeeld doorgaans blue-chipaandelen en aandelen met een lagere volatiliteit en meer voorspelbare gedragspatronen. Beleggers gebruiken de normale kansverdeling van de rendementen van een aandeel in het verleden om veronderstellingen te maken met betrekking tot verwachte toekomstige rendementen.
Naast leraren die een belcurve gebruiken bij het vergelijken van testscores, wordt de belcurve vaak ook gebruikt in de statistiekwereld, waar deze op grote schaal kan worden toegepast. Belcurven worden soms ook gebruikt bij prestatiemanagement, waardoor werknemers die hun werk op een gemiddelde manier uitvoeren, in de normale verdeling van de grafiek worden geplaatst. De sterkste en de laagste performers worden aan weerszijden weergegeven met de dalende helling. Het kan nuttig zijn voor grotere bedrijven bij het uitvoeren van prestatiebeoordelingen of bij het nemen van managementbeslissingen.
Voorbeeld van het gebruik van een belcurve
Een klokcurve maakt gebruik van standaardafwijkingen, die worden berekend nadat het gemiddelde is berekend, en een percentage van de totale verzamelde gegevens vertegenwoordigen. Op een klokcurve, bijvoorbeeld, als 100 testscores worden verzameld en gebruikt in een normale kansverdeling, moet 68% van die testscores binnen een standaarddeviatie boven of onder het gemiddelde vallen. Het verplaatsen van twee standaarddeviaties van het gemiddelde moet 95% van de 100 verzamelde testscores omvatten. Het verplaatsen van drie standaarddeviaties van het gemiddelde zou 99, 7% van de scores moeten vertegenwoordigen.
Testscores die extreme uitschieters zijn, zoals een score van 100 of 0, worden beschouwd als gegevens met een lange staart die bijgevolg buiten het standaardbereik van de drie standaardafwijkingen liggen.
Een belcurve moet symmetrisch van vorm zijn.
Het verschil tussen een belcurve en niet-normale distributies
De normale aanname van de kansverdeling is echter niet altijd waar in de financiële wereld. Het is mogelijk dat aandelen en andere effecten soms niet-normale uitkeringen vertonen die niet op een belcurve lijken.
Niet-normale verdelingen hebben dikkere staarten dan een belcurve (normale waarschijnlijkheid) verdeling. Een dikkere staart die negatieve signalen aan beleggers geeft dat er een grotere kans is op negatieve rendementen.
Beperkingen van het gebruik van een belcurve
Door prestaties te beoordelen of te beoordelen met behulp van een belcurve, worden groepen mensen gecategoriseerd als slecht, gemiddeld of goed. Voor kleinere groepen is het een slechte dienst voor de individuen om een bepaald aantal personen in elke categorie te categoriseren om in een belcurve te passen. Soms zijn ze allemaal gewoon gemiddelde of zelfs goede werknemers of studenten, maar gezien de noodzaak om hun beoordeling of cijfers aan een belcurve te laten passen, worden sommige mensen gedwongen in de arme groep te komen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.