Blue Collar vs. White Collar: wat is het verschil?

"Blauwe kraag" en "witte kraag" zijn twee termen in de Engelse taal die zeer verschillende afbeeldingen oproepen. De arbeider wordt waargenomen minder te maken dan de arbeider. De bediende werkt misschien achter een bureau in de dienstverlenende sector, terwijl de bediende zijn handen vuil maakt bij het uitvoeren van handenarbeid of bij een afdeling productie. Misschien heeft de bediende een beter afgeronde opleiding dan de bediende. De onderscheidende kenmerken tussen de twee soorten werknemers blijven bestaan ​​en toch is er geen woordenboekdefinitie die een meer beknopte taal kan bieden over wat de zinnen betekenen, anders dan om in onnauwkeurige termen de verschillen in klasse te suggereren.

Een andere manier om deze twee zinnen te definiëren is dat de bediende niet alleen meer geld verdient dan de bediende, maar hij of zij vult ook een andere sociale klasse. Om te suggereren dat de bediende in een andere sociale klasse voorkomt dan de bediende, voldoet nog steeds niet aan de vragen over de kwantitatieve verschillen in jaarinkomen, het aantal jaren post-secundair onderwijs dat elk heeft of de vaardigheden die elke werknemer heeft bezit.

Witte kraag werknemers

Ambtenaren zijn kostuums die aan een bureau werken en, stereotiep, lichamelijke arbeid schuwen. Ze verdienen meestal meer geld dan arbeiders.

De Amerikaanse schrijver Upton Sinclair is gedeeltelijk verantwoordelijk voor het moderne begrip van de term 'witte boorden', na de uitdrukking te hebben gebruikt in samenhang met administratief werk. De verschillen in connotatie tussen witte en blauwe kraag hebben veel meer te zeggen over de manier waarop we de dienstverlenende industrie ervaren in vergelijking met de industrie en de landbouw.

De beweging van de arbeidsmarkt van een land in de richting van de dienstverlenende sector en weg van de arbeid in de landbouw betekent groei, vooruitgang en ontwikkeling.

Als de infrastructuur van een land zo ontwikkeld is dat het zijn werknemers veilige bureaubanen biedt in administratieve of bestuurlijke hoedanigheden die mentale aandacht vereisen in plaats van fysiek uitputtende banen van lichamelijke inspanning, dan is de natie voldoende bekrachtigd om de last van lichamelijkheid uit de eisen van loon verdienen.

Handarbeiders

Stereolarbeider verwijst naar werknemers die zich bezighouden met zware handenarbeid, meestal landbouw, productie, bouw, mijnbouw of onderhoud.

Als de verwijzing naar een baan niet verwijst naar dit soort werk, kan dit een andere fysiek vermoeiende taak inhouden. De omgeving kan buiten zijn of interactie met zware machines of dieren vereisen. De arbeider kan bekwaam of ongeschoold zijn. Indien bekwaam, kunnen zijn vaardigheden zijn verkregen op een vakschool in plaats van via een bacheloropleiding aan een hogeschool of universiteit.

De historische basis voor de twee termen is mogelijk niet radicaal veranderd van oorsprong. Handarbeiders kunnen vuil op hun shirts krijgen door buitenshuis te werken of in enige fysieke capaciteit vanwege de kleur van het uniform. De arbeider had misschien een spijkerbroek of een overall aan.

Speciale overwegingen

In zijn meest elementaire gebruik heeft de ene persoon een bediendenbaan en een andere een bediendenbaan, wat het belang van de salarisgrootte betekent. De arbeider kan helemaal geen salaris verdienen, hij werkt misschien voor uurlonen, of hij kan worden betaald voor elk geproduceerd of geassembleerd artikel. De arbeider kan de bescherming van een vakbond nodig hebben om de veiligheid van uren en toekomstige werkzaamheden te handhaven. Evenzo kan er onzekerheid bestaan ​​over de stabiliteit van de baan van de arbeider, of deze nu afhankelijk is van een contractuele overeenkomst met een derde of tijdelijk van aard is.

De bediende kan daarentegen zijn baan hebben verkregen door een strenger wervingsproces en is daarom moeilijker te ontslaan. Als hij geen salaris verdient, kunnen inkomsten afhankelijk zijn van het onderhouden van een klantenbestand, zoals het geval is bij advocaten en artsen in de particuliere praktijk. De positie die een bediende inneemt, kan stabiel zijn, aangezien bedienden specifieke vaardigheden met zich meebrengen.

Hoewel deze termen een beeld van verschillende sociale klassen kunnen oproepen, vervaagt de lijn tussen dit soort werknemers. Naarmate de technologie die gepaard gaat met eerder beschouwde banen toeneemt, neemt ook de hoeveelheid onderwijs die nodig is en het daaropvolgende loon dat de werknemers ontvangen toe. Elektriciens en kabelinstallateurs zijn slechts twee soorten werknemers die deze toename op hun vakgebied hebben gezien. Naarmate sommige witte-boorden-banenmarkten verzadigd raken, verdienen werknemers niet veel meer dan hun tegenhangers, omdat werkgevers door hun concurrentievermogen minder kunnen aanbieden of omdat de werknemers banen aannemen waarvoor ze overgekwalificeerd zijn.

Belangrijkste leerpunten

• Ambtenaren zijn kostuums die aan een bureau werken en, stereotiep, lichamelijke arbeid schuwen.
• Stereolarbeider verwijst naar werknemers die zich bezighouden met zware handenarbeid, meestal landbouw, productie, bouw, mijnbouw of onderhoud.
• De uitdrukking kan ook een hogere (witte kraag) of lagere (blauwe kraag) sociale klasse impliceren.
• Hoewel deze termen een beeld van verschillende sociale klassen kunnen oproepen, vervaagt de lijn tussen dit soort werknemers.