De economische ontwikkeling van een natie meten met het BNP

Bruto nationaal product (BNP), een term die wordt gebruikt als maat voor de economische groei en rijkdom van een land, is vaak misleidend. Er zijn bepaalde situaties waarin het gebruik van GNP nuttig is, maar als het onjuist wordt gebruikt, kan het verwarren en bedriegen. In dit artikel laten we u zien hoe u de GNP-kaart correct leest om ervoor te zorgen dat u veilig op uw gegevensbestemming aankomt.

Goederen en diensten

BNP omvat de totale waarde van goederen, zoals auto's, huizen, eten en drinken, evenals de waarde van diensten zoals juridische en medische kosten die gedurende een bepaalde periode door een land worden geproduceerd en gekocht. De marktwaarde van deze outputs wordt bij elkaar opgeteld om het BNP te berekenen.

Hier zijn enkele belangrijke kenmerken die moeten worden opgemerkt met betrekking tot de invoergegevens:

1. Het BNP wordt berekend met behulp van de waarde van de definitieve (en alleen definitieve) geproduceerde goederen en diensten. Hout wordt bijvoorbeeld verkocht aan een papierfabrikant. De papierfabrikant maakt papier van het hout. Het papier wordt vervolgens verkocht aan een boekenfabrikant, die het boek vervolgens verkoopt aan een uitgever, die het verkoopt aan een boekhandel, die het uiteindelijk verkoopt aan een individuele koper. Om dubbeltelling te voorkomen, wordt alleen de uiteindelijke boekprijs gebruikt om het BNP te berekenen. De waarde van de intermediaire transacties is ingebed in de uiteindelijke kosten.
2. GNP gebruikt alleen de waarden van de output die momenteel wordt geproduceerd. Daarom is de verkoop van gebruikte artikelen en bestaande huizen uitgesloten. BNP omvat bijvoorbeeld nieuwe auto's op percelen van dealers, maar niet de gebruikte auto's die op hetzelfde perceel verkopen.

BNP versus BBP

Een andere term, het bruto binnenlands product (BBP), is nauw verbonden met het BNP, maar er zijn verschillen tussen de twee. Terwijl het BNP de uiteindelijke waarde is van goederen en diensten die worden geproduceerd door binnenlandse productiemiddelen (met behulp van binnenlandse arbeid en middelen), is het BBP de uiteindelijke waarde van goederen en diensten die binnen de grenzen van een bepaald land worden geproduceerd. Een deel van het BNP wordt daarom in het buitenland verdiend, terwijl een deel van de binnenlandse productie alleen aan het BBP wordt toegevoegd. (Zie "Het belang van inflatie en bbp" voor meer informatie over het bbp.)

Voorbeeld - BNP versus BBP Honda produceert auto's in de VS, maar is opgenomen in Japan. De auto's die het in de VS produceert, worden opgeteld bij het Amerikaanse BBP, maar niet bij het Amerikaanse BNP, omdat deze auto's binnenlandse productiefactoren (arbeid en hulpbronnen) gebruiken, maar worden geproduceerd door een vreemd land. Omgekeerd worden de waarden toegevoegd aan het BNP van Japan, maar niet aan het BBP van Japan. Een ander voorbeeld betreft het Amerikaanse bedrijf Intel, dat siliconenchips in Ierland produceert. De productie van die faciliteit wordt toegevoegd aan het Amerikaanse BNP, maar niet aan het Amerikaanse bbp. Wanneer inwoners van de VS meer in het buitenland verdienen dan buitenlanders in de VS, overschrijdt het BNP het BBP en vice versa.

Het nominale BNP meet de totale waarde van alle geproduceerde output met behulp van de prijzen van die periode. Het nominale BNP voor 2000 wordt bijvoorbeeld berekend met behulp van het prijsniveau van 2000 (zoals gemeten door de consumentenprijsindex), terwijl het nominale BNP voor 2005 het prijsniveau van 2005 gebruikt. Het verschil in deze twee cijfers is de inflatie gedurende de tijdsperiode. (Blijf lezen over inflatie in "Alles over inflatie" en "De gevolgen van inflatie beperken.")

Vraag en aanbod

Terwijl het BNP het totale aanbod van de geproduceerde output gedurende een bepaalde periode meet, moet het dan ook gelijk zijn aan de totale vraag (ervan uitgaande dat er geen besparingen zijn in een economie).

De totale vraag naar binnenlandse productie bestaat uit vijf componenten: consumptie, overheidsuitgaven, investeringen, netto-uitvoer en netto factorbetalingen. Omdat het BNP gelijk moet zijn aan de totale vraag naar output, kan het vervolgens wiskundig worden uitgedrukt door:

BNP = C + G + I + + NX NFP \ text {BNP} = \ text {C} + \ text {G} + \ text {I} + \ text {NX} + \ text {NFP} BNP = C + G + I + NX + NFP

De berekening is als volgt opgesplitst:

• Consumptie ( C ) is de werkelijke consumptie-uitgave van de huishoudelijke sector. Het bestaat uit voedsel, kleding en alle consumentenuitgaven. Consumptie is veruit de grootste component van het BNP en is goed voor ongeveer tweederde van de totale vraag.
• Goederen en diensten ( G ) is de volgende grootste component van overheidsaankopen. Deze items omvatten salarissen voor overheidsmedewerkers, nationale defensie en overheids- en lokale overheidsuitgaven. Overdrachtsbetalingen door de overheid, zoals werkloosheidsuitkering, zijn niet inbegrepen.
• Investeringsuitgaven ( I ) denken we meestal niet als we beleggen bespreken. Het omvat niet de aankopen van aandelen en obligaties. In plaats daarvan omvatten investeringsuitgaven bedrijfsuitgaven die het vermogen om in de toekomst te produceren zullen verbeteren. Voorraaduitgaven, kapitaalverbeteringen en bouwmachines zijn in deze categorie opgenomen. Investeringen in woningbouw zijn ook inbegrepen.
• De component netto-uitvoer ( NX ) is gelijk aan de uitvoer (goederen en diensten gekocht door buitenlanders) minus invoer (goederen en diensten gekocht door binnenlandse ingezetenen). Sinds enige tijd kopen de VS meer buitenlandse goederen en diensten dan ze in het buitenland verkopen, waardoor een handelstekort ontstaat, waardoor het BNP afneemt.
• Ten slotte zijn netfactorbetalingen ( NFP ) het nettobedrag dat een economie aan buitenlanders betaalt voor inputs die worden gebruikt bij de productie van goederen en diensten, verminderd met het geld dat de economie ontvangt voor de verkoop van dezelfde productiefactoren.

De GNP-meetstok breken

Terwijl het BNP de productie meet, wordt het ook vaak gebruikt om het welzijn van een land te meten. De reële groei van het BNP wordt gezien als een verbetering van de levensstandaard. Helaas is het BNP geen perfecte maatstaf voor sociaal welzijn en heeft het zelfs een beperking bij het meten van de economische output. Verbeteringen in productiviteit en kwaliteit van goederen zijn moeilijk te berekenen. De prijzen voor pc's zijn bijvoorbeeld dramatisch gedaald sinds hun introductie, maar hun mogelijkheden zijn enorm verbeterd.

Nationale inkomensaccountants proberen zich aan te passen voor verbeteringen, maar het proces is niet eenvoudig en verre van nauwkeurig. Sommige outputs zijn slecht gemeten omdat ze niet geprijsd zijn in een actieve markt. Werk gedaan door vrijwilligers, doe-het-zelvers en thuisblijvende ouders draagt ​​zeker bij aan het welzijn van een land, maar dit werk wordt niet in het BNP gerekend omdat het niet is gekocht, noch is er een actieve markt om de waarde van dergelijke activiteiten.

Verder dragen de herstelinspanningen voor rampen bij aan het BNP, maar het welzijn van de natie verbetert niet. Neem bijvoorbeeld de schade die orkaan Katrina aan New Orleans heeft aangericht. Katrina verwoestte huizen, bedrijven en resorts. Veel mensen werden gedood, terwijl velen werden ontheemd. Consumenten- en investeringsuitgaven voor het opruimen en vervangen van verloren bezittingen en gebouwen die zijn toegevoegd aan C en I in de bovenstaande formule, terwijl overheidsuitgaven voor hulp en opruimen zijn toegevoegd aan G. Als gevolg hiervan is het BNP misschien gestegen, maar het welzijn van de VS als geheel was afgenomen.

Tot slot hecht het BNP geen waarde aan vrije tijd. De meesten zijn het erover eens dat vrije tijd belangrijk is voor ons welzijn. Naarmate landen rijker worden, nemen burgers over het algemeen meer vrije tijd voor zichzelf. Als gevolg hiervan wordt de kloof tussen het BNP en een andere maatregel van nationaal welzijn groter naarmate de fortuinen van een land verbeteren. (Zie "Levensplanning - meer dan alleen geld" voor meer informatie over onze liefde voor vrije tijd.)

Het komt neer op

Zoals u kunt zien, heeft het BNP zijn beperkingen. Het voegt de kosten toe die verband houden met het corrigeren van sociale problemen, maar charitatieve werken worden vaak niet verantwoord. Hoewel niet nauwkeurig, is het nog steeds een nuttig hulpmiddel bij het meten van de economische output en de algemene vraag van een land.

Zie "Een top-downbenadering van beleggen", "Macro-economische analyse" en "Economische indicatoren om te weten" voor meer informatie over economische indicatoren.