Uitdagingen bij de ontwikkeling van onroerend goed

Het manipuleren, voortbouwen en / of ontwerpen en bouwen van nieuw gebruik voor onroerend goed staat bekend als ontwikkelen. Degenen die zich bezighouden met vastgoedontwikkeling worden 'ontwikkelaars' genoemd. Ontwikkelaars kopen grond en maken of renoveren het onroerend goed, waarbij ze hun middelen en kapitaal riskeren in de hoop op een investering.

Soms wordt vastgoedontwikkeling uitgevoerd als een project voor openbare werken, in welk geval het niet wordt beschouwd als een investering in de klassieke zin. De overheid houdt zich bezig met de ontwikkeling van openbare werken om bepaalde gemeenschappen te helpen, werkloze arbeiders weer aan het werk te zetten of soms om een ​​bepaalde budgetgrootte te handhaven.

Voor particuliere ontwikkelaars is vastgoedontwikkeling een langdurige, ondernemende onderneming. De ontwikkelaar moet geloven dat het nieuw ontworpen en aangewezen onroerend goed voldoende waarde zal hebben (en aan voldoende vraag zal voldoen) om de tijd, arbeid en andere middelen die aan het project worden besteed te compenseren.

In stedelijke gebieden wordt de ontwikkeling vaak beperkt door de wetten van de gemeenschapszonering. Dit komt omdat de meeste planners van stads- en provinciale overheden zich bezighouden met Planned Urban Development (PUD), die het gebruik van onroerend goed (commercieel, residentieel, recreatief, enz.) In verschillende 'zones' scheidt. Om het gebruik van een woning te wijzigen, moeten ontwikkelaars meestal toestemming krijgen van stadsplanners.

In de meest algemene zin is vastgoedontwikkeling eenvoudigweg het mengen van iemands arbeid met het land om een ​​vooraf bepaald doel te bereiken. In de complexe moderne samenleving vereist vastgoedontwikkeling echter kennis van financiering, juridische beperkingen, onroerendgoedbelasting, bedrijfs- en marktvoorspelling en projecttoezicht.