The Collapse of Lehman Brothers: A Case Study

Op 15 september 2008 diende Lehman Brothers faillissement in. Die naam kan beelden oproepen die miljoenen mensen voor het eerst in het nieuws zagen: honderden werknemers, meestal gekleed in zakelijke pakken, waardoor de wereldwijde kantoren van de bank één voor één achterbleven met bankiersdozen in hun handen. Het was een sombere herinnering dat niets voor altijd is - zelfs in de rijkdom van de financiële en investeringswereld.

Met $ 639 miljard aan activa en $ 619 miljard aan schulden was de faillissementsaanvraag van Lehman de grootste in de geschiedenis, aangezien haar activa die van eerdere failliete reuzen zoals WorldCom en Enron ver overtroffen. Lehman was de vierde grootste Amerikaanse investeringsbank op het moment van instorting, met 25.000 werknemers wereldwijd.

Door de ondergang van Lehman was het ook het grootste slachtoffer van de door de VS veroorzaakte financiële crisis door subprime-hypotheken die in 2008 de wereldwijde financiële markten oversloeg. kapitalisatie van wereldwijde aandelenmarkten in oktober 2008 - de grootste maandelijkse daling ooit geregistreerd.

In dit artikel bekijken we wat er is gebeurd dat heeft geleid tot de val van de bank.

Belangrijkste leerpunten

• Lehman Brothers had een bescheiden begin als droogwarenwinkel, maar vertrok uiteindelijk in de handel in grondstoffen en bemiddelingsdiensten.
• Het bedrijf overleefde veel uitdagingen, maar werd uiteindelijk ten val gebracht door de ineenstorting van de subprime-hypotheekmarkt.
• Lehman begon in het begin van de jaren 2000 met hypotheekgedekte effecten en CDO's voordat hij vijf hypotheekverstrekkers verwierf.
• Het bedrijf boekte meerdere, opeenvolgende verliezen en de aandelenkoers daalde.
• Lehman diende op 15 september 2008 faillissement in, met $ 639 miljard aan activa en $ 619 miljard aan schulden.

Lehman Brothers geschiedenis

Lehman Brothers had een bescheiden oorsprong en vond zijn oorsprong in een kleine winkel die in 1844 werd opgericht door de Duitse immigrant Henry Lehman in Montgomery, Alabama. In 1850 richtten Henry Lehman en zijn broers Emanuel en Mayer Lehman Brothers op. Het bedrijf groeide van de verkoop van droge goederen naar de katoenhandel. Na de dood van Henry breidden de andere gebroeders Lehman de reikwijdte van het bedrijf uit tot de handel in grondstoffen en bemiddelingsdiensten.

Terwijl de Amerikaanse economie uitgroeide tot een internationale grootmacht, floreerde het bedrijf de komende decennia. Maar Lehman had in de loop der jaren nog steeds te maken met tal van uitdagingen. Het bedrijf overleefde ze allemaal - de faillissementen van de spoorwegen van de jaren 1800, de Grote Depressie van de jaren 1930, twee wereldoorlogen, een kapitaaltekort toen het in 1994 werd afgesplitst door American Express (AXP) in een eerste openbare aanbieding (IPO), en de instorting van het langetermijnkapitaalbeheer en de Russische schuldenlast van 1998.

Ondanks het vermogen om rampen uit het verleden te overleven, bracht de ineenstorting van de Amerikaanse huizenmarkt Lehman uiteindelijk op zijn knieën, omdat zijn lange vaart in de subprime-hypotheekmarkt een rampzalige stap bleek te zijn.

De Prime Culprit

Het bedrijf vertrok, samen met vele andere financiële bedrijven, in 2003 en 2004 naar hypotheekgedekte effecten (MBS) en andere onderpandschuldverplichtingen (CDO's). Met de opleving van de Amerikaanse woningbouw - lees: zeepbel - was de start van de overname van vijf hypotheken geldschieters waaronder subprime-geldschieters BNC Mortgage en Aurora Loan Services, die gespecialiseerd zijn in Alt-A-leningen. Deze werden aan leners zonder volledige documentatie verstrekt.

In het begin leken Lehmans acquisities vooruitziend. Recordinkomsten van de onroerendgoedactiviteiten van Lehman zorgden ervoor dat de inkomsten in de kapitaalmarkteneenheid tussen 2004 en 2006 met 56% konden stijgen, een sneller groeipercentage dan andere bedrijven in investeringsbankieren of vermogensbeheer. Het bedrijf heeft in 2006 $ 146 miljard aan hypotheken gesecuritiseerd - een stijging van 10% ten opzichte van 2005. Lehman rapporteerde elk jaar een recordwinst van 2005 tot 2007. In 2007 rapporteerde het bedrijf een nettowinst van $ 4, 2 miljard op een omzet van $ 19, 3 miljard.

De kolossale misrekening

In februari 2007 bereikte het aandeel een record van $ 86, 18, wat Lehman een marktkapitalisatie opleverde van bijna $ 60 miljard. Maar in het eerste kwartaal van 2007 werden al scheuren in de Amerikaanse huizenmarkt zichtbaar. De wanbetalingen op subprime-hypotheken begonnen te stijgen naar een hoogste punt in zeven jaar. Op 14 maart 2007, een dag nadat het aandeel zijn grootste eendaagse daling in vijf jaar had, vanwege zorgen dat stijgende wanbetalingen de winstgevendheid van Lehman zouden beïnvloeden, rapporteerde het bedrijf recordinkomsten en winst voor het fiscale eerste kwartaal.

In de conference call na de winst van het bedrijf zei de financieel directeur van Lehman dat de risico's van stijgende achterstallige vorderingen thuis goed waren ingeperkt en weinig impact zouden hebben op de winst van de onderneming. Hij zei ook dat hij geen problemen voorzag in de subprime-markt die zich zou verspreiden naar de rest van de huizenmarkt of de Amerikaanse economie zou schaden.

Het begin van het einde

Het aandeel van Lehman daalde sterk toen de kredietcrisis in augustus 2007 uitbrak door het falen van twee hedgefondsen van Bear Stearns. In die maand elimineerde het bedrijf 2500 hypotheekgerelateerde banen en sloot het zijn BNC-eenheid. Het sloot ook kantoren van Alt-A geldschieter Aurora in drie staten. Hoewel de correctie op de Amerikaanse huizenmarkt aan kracht won, bleef Lehman een belangrijke speler op de hypotheekmarkt.

In 2007 onderschreef Lehman meer door hypotheek gedekte effecten dan enig ander bedrijf, met een portefeuille van $ 85 miljard of vier keer het eigen vermogen. In het vierde kwartaal van 2007 herstelde het aandeel van Lehman zich, omdat de wereldwijde aandelenmarkten nieuwe hoogtepunten bereikten en de prijzen voor vastrentende activa tijdelijk herstelden. Het bedrijf maakte echter geen gebruik van de gelegenheid om zijn enorme hypotheekportefeuille te verkleinen, wat achteraf gezien zijn laatste kans zou blijken te zijn.

Slingeren naar mislukking

De hoge leverage van Lehman - de verhouding tussen het totale vermogen en het eigen vermogen - was 31 in 2007, en zijn enorme portefeuille hypotheekeffecten maakte het steeds kwetsbaarder voor verslechterende marktomstandigheden. Op 17 maart 2008, na de bijna-ineenstorting van Bear Stearns - de op een na grootste verzekeraar van door hypotheek gedekte effecten - daalde Lehman-aandelen met maar liefst 48% vanwege bezorgdheid dat het de volgende Wall Street-onderneming zou zijn die failliet zou gaan.

Het vertrouwen in het bedrijf keerde tot op zekere hoogte terug in april, nadat het $ 4 miljard had ingezameld via een uitgifte van preferente aandelen die converteerbaar waren in Lehman-aandelen tegen een premie van 32% op de toenmalige prijs. Het aandeel hervatte echter zijn achteruitgang toen beheerders van hedgefondsen de waardering van de hypotheekportefeuille van Lehman in twijfel begonnen te trekken.

Op 9 juni kondigde Lehman een verlies in het tweede kwartaal aan van $ 2, 8 miljard, het eerste verlies sinds het werd afgesplitst door American Express, en meldde dat het nog eens $ 6 miljard bij investeerders inzamelde. Het bedrijf zei ook dat het zijn liquiditeitspool tot een geschatte $ 45 miljard heeft opgevoerd, de bruto activa met $ 147 miljard heeft verlaagd, zijn blootstelling aan woning- en commerciële hypotheken met 20% heeft verminderd en de hefboomwerking heeft verlaagd van een factor van 32 naar ongeveer 25.

Dalio: Herhalen we een historische financiële crisis?

Te weinig, te laat

Deze maatregelen werden als te weinig en te laat ervaren. In de zomer maakte het management van Lehman mislukte ouvertures naar een aantal potentiële partners. Het aandeel daalde met 77% in de eerste week van september 2008, terwijl de aandelenmarkten wereldwijd kelderden. Investeerders stelden vraagtekens bij het plan van CEO Richard Fuld om de onderneming onafhankelijk te houden door een deel van zijn activabeheereenheid te verkopen en commerciële vastgoedactiva af te spinnen. De hoop dat de Korea Development Bank een belang in Lehman zou nemen, werd op 9 september tenietgedaan, toen de Zuid-Koreaanse bank in staatseigendom de gesprekken stopzette.

Het nieuws was een doodsteek voor Lehman, wat leidde tot een sprong van 45% in de aandelen en een piek van 66% in credit-default swaps (CDS) op de schuld van het bedrijf. De klanten van het hedgefonds van het bedrijf begonnen zich terug te trekken, terwijl de kortetermijnschuldeisers kredietlijnen verlaagden. Op 10 september heeft Lehman vooraf sombere resultaten voor het derde kwartaal aangekondigd die de kwetsbaarheid van zijn financiële positie onderstreepten.

Het bedrijf rapporteerde een verlies van $ 3, 9 miljard, inclusief een afwaardering van $ 5, 6 miljard, en kondigde ook een ingrijpende strategische herstructurering van zijn activiteiten aan. Op dezelfde dag kondigde Moody's Investor Service aan dat het de kredietbeoordelingen van Lehman aan het herzien was, en zei ook dat Lehman een meerderheidsbelang aan een strategische partner zou moeten verkopen om een ​​ratingverlaging te voorkomen. Deze ontwikkelingen leidden tot een sprong van 42% in de voorraad op 11 september.

Met aan het einde van die week nog maar $ 1 miljard in contanten over, had Lehman snel geen tijd meer. Last-slootinspanningen in het weekend van 13 september tussen Lehman, Barclays PLC en Bank of America (BAC) - gericht op het faciliteren van een overname van Lehman - waren niet succesvol. Op maandag 15 september verklaarde Lehman faillissement, wat resulteerde in een daling van 93% ten opzichte van de vorige afsluiting op 12 september.

Lehman aandeel daalde 93% tussen het einde van de handel op 12 september 2008, en de dag dat het faillissement verklaarde.

Waar zijn ze nu?

Je vraagt ​​je waarschijnlijk af waar enkele sleutelfiguren van Lehman nu zijn. Voormalig voorzitter en CEO Richard Fuld runt nu Matrix Private Capital Group, een bedrijf dat hij in 2016 oprichtte na de val van Lehman. Het bedrijf is een bedrijf voor vermogensbeheer dat vermogende particulieren bedient. Fuld verkocht een appartement in New York City, evenals een verzameling kunst die hij bezat. Hij is nog steeds tamelijk kritisch tegenover de Amerikaanse regering omdat ze Lehman Brothers niet heeft gered zoals bij de andere banken. Destijds zeiden functionarissen dat de bank veel zwakker was dan haar collega's en dat de overheid geen koper voor Lehman kon vinden.

Erin Callan Montella was begin veertig toen ze de rol van Chief Financial Officer (CFO) van Lehman op zich nam. Ze nam ontslag bij de bank in juni 2008 kort nadat het haar verlies over het tweede kwartaal rapporteerde. Ze werkte kort bij Credit Suisse en werkte met hedgefondsen. Ze besloot in 2009 de financiële wereld te verlaten. Mantella schreef het boek "Full Circle: A Memoir of Leaning in Too Far and the Journey Back" over haar ervaringen voordat ze zich terugtrok uit het bedrijfsleven.

Het komt neer op

Lehman's ineenstorting zorgde wekenlang voor wereldwijde financiële markten, gezien de omvang van het bedrijf en zijn status als een belangrijke speler in de VS en internationaal. Velen betwijfelden het besluit van de Amerikaanse regering om Lehman te laten falen, vergeleken met de stilzwijgende ondersteuning van Bear Stearns, die in maart 2008 door JPMorgan Chase (JPM) werd overgenomen. Lehman's faillissement leidde ertoe dat meer dan $ 46 miljard van zijn marktwaarde werd weggevaagd. De ineenstorting diende ook als katalysator voor de aankoop van Merrill Lynch door Bank of America in een nooddeal dat ook op 15 september werd aangekondigd.