Contracthouder
Een contracthouder is een persoon of organisatie die een vergoeding voor een contractuele verplichting verschuldigd was. Als alle partijen aan de voorwaarden van het contract voldoen, ontvangt de contracthouder de volledige voordelen die in het contract worden beschreven. In grote lijnen bezit een contracthouder een belofte van een financieel rendement op een bepaalde datum, meestal in ruil voor iets van waarde.
Belangrijkste leerpunten
- Een contracthouder is de entiteit die een betaling verschuldigd is in ruil voor de naleving van de voorwaarden van een contract.
- De term contracthouder wordt meestal toegepast op verzekeringscontracten, maar kan ook worden gebruikt in andere soorten financiering.
- Als niet aan de voorwaarden van het contract wordt voldaan, kan de contractant een deel of alle van de betalingen verliezen die hij anders zou ontvangen.
Inzicht in een contracthouder
Meestal verwijst de term contracthouder naar verzekering. In verzekeringen is de verzekeringnemer de contracthouder. De verzekeringsmaatschappij belooft verschillende financiële voordelen te bieden in ruil voor een regelmatige betaling door de verzekeringnemer. Het financiële voordeel kan een uitkering bij overlijden zijn in een levensverzekering, gedeeltelijke betaling van medische rekeningen in een ziektekostenverzekering en betaalde vervanging in een aansprakelijkheidsverzekering.
Een werknemer die een ziektekostenverzekering ontvangt als arbeidsvoorwaarde draagt bij aan een groepsbeleid. In dat geval fungeert de werkgever die de groepsdekking van de verzekeraar koopt als de contracthouder, aangezien de premies en voordelen technisch gezien via de personeelsafdeling van een werkgever stromen.
In sommige gevallen behoudt de contracthouder zich het recht voor om de voordelen geheel of gedeeltelijk over te dragen aan een andere partij, zoals wanneer een bank een hypotheekblok verkoopt aan een financiële dienstverlener. In verzekeringen is de verkoop van polissen aan andere entiteiten herverzekering.
Herverzekering is een verzekering voor verzekeraars of een stop loss-verzekering voor deze aanbieders. Via dit proces kan een bedrijf het risico op verzekeringstechnische risico's spreiden door deze toe te wijzen aan andere verzekeringsmaatschappijen. Het primaire bedrijf, dat oorspronkelijk het beleid heeft geschreven, is het cederende bedrijf. Het tweede bedrijf, dat het risico op zich neemt, is de herverzekeraar. De herverzekeraar ontvangt een evenredig deel van de premies. Zij nemen ofwel een percentage van de schadeverliezen op of nemen verliezen boven een specifiek bedrag op.
Bij het lenen wordt een bank die een hypotheek verstrekt een contracthouder en ruilt het geld dat nodig is om onroerend goed te kopen in ruil voor een onderpand. De contractuele voorwaarden van de lening, zoals de rentevoet, het betalingsschema en de vervaldatum voor de laatste terugbetaling, beschrijven de voordelen die aan de contracthouder verschuldigd zijn. Banken verkopen vaak leningcontracten op een secundaire markt, in welk geval de koper van het contract de contracthouder wordt.
In financiën kan de koper van een effect een contracthouder zijn. De koper van een obligatie is contractueel een gespecificeerde betaling verschuldigd volgens het principe en de rente van de obligatie. Eigenaren van aandelen, opties, warrants en futurescontracten zijn vergelijkbaar met de houders van verzekerings- en leningscontracten, behalve dat ze recht hebben op een bepaald soort aandelenaandeel of de optie of verplichting om een aankoop of verkoop aan te gaan, in plaats van een specifieke hoeveelheid geld.
Contracthouders en verkeerde voorstelling van zaken
In het kader van de verzekering wisselen contracthouders premies uit voor contractueel verplichte voordelen. Elke persoon of groep die een verzekering koopt, wordt beschouwd als de contracthouder.
De voorwaarden van een contract bepalen de voorwaarden waaronder de contracthouder voordelen ontvangt. Als de contracthouder een of meer bepalingen of voorwaarden van de contractovereenkomst breekt, kunnen ze sommige of alle voordelen verliezen. Een contract van een autoverzekeringspolis moet bijvoorbeeld voldoen aan veel bepalingen in de verzekeringspolis om claims te innen.
Beleid geeft verzekeraars doorgaans de mogelijkheid om claims te weigeren als verzekerden inhoudelijke onjuiste verklaringen afleggen of essentiële informatie verbergen wanneer ze een aanvraag voor dekking indienen. Als een aanvrager van een autoverzekering niet zou vermelden dat hij een in de huishouding woonachtig kind had, zou de verzekeringsmaatschappij hun rechten als contracthouder wettelijk nietig kunnen verklaren als het kind een ongeluk zou krijgen.
Verzekeringsmaatschappijen zullen de voordelen ongeldig maken of beperken in geval van verhulling of verkeerde voorstelling van zaken. Verkeerde voorstelling van zaken omvat het actief verstrekken van onjuiste informatie aan een verzekeringsagent bij het kopen van een polis, terwijl verbergen technisch gezien bestaat uit het nalaten informatie te verstrekken die de voorwaarden van de polis zou veranderen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.