Kosten en vracht - CFR versus gratis aan boord - FOB: wat is het verschil?
Het belangrijkste verschil tussen het gebruik van kosten en vracht (CFR) en gratis verzending aan boord (FOB) ligt in wie verschillende verzend- of vrachtkosten moet betalen - de koper of de verkoper.
De voorwaarden verwijzen naar het punt waarop de verantwoordelijkheid voor de verzonden goederen plaatsvindt, van de verkoper / verzender naar de koper / ontvanger. De voorwaarden geven ook aan wie waarvoor verantwoordelijk is als het gaat om kosten.
Zowel kosten als vracht en gratis aan boord zijn wettelijke voorwaarden in de internationale handel. U zult deze voorwaarden zien als onderdeel van de verzameling internationale handelsvoorwaarden van de International Chamber of Commerce (ICC), ook wel Incoterms genoemd. Deze voorwaarden zijn van toepassing op de verzendkosten voor internationale handel. Het doel van het opzetten van Incoterms, zoals FOB en CFR, was om de handel te vergemakkelijken door standaard contractvoorwaarden te bieden. Deze standaardisatie zorgt voor een gemakkelijk begrip van verantwoordelijkheid, ongeacht de gesproken taal.
Kosten en vracht
Onder een kosten- en vrachtovereenkomst (CFR) heeft de verkoper een zwaardere verantwoordelijkheid voor het regelen en betalen voor het transport van de bestelde producten. Voor goederen die CFR worden verzonden, is de verzender verantwoordelijk voor het organiseren en betalen van de verzending van de producten over zee naar de bestemmingshaven, zoals opgegeven door de ontvanger.
Onder CFR moet de verkoper de koper ook de nodige documenten bezorgen om deze van een koerier te verkrijgen. Meestal omvat dit het verstrekken van de vereiste douaneformulieren om de lading via het douane-inspectieproces te lossen. Met CFR hoeft de verkoper echter geen scheepvaartverzekering te kopen tegen het risico van verlies of beschadiging van de lading tijdens het transport.
De verantwoordelijkheid voor de goederen gaat alleen over op de koper of ontvanger wanneer het schip de aangewezen bestemmingshaven bereikt. De koper is dan verantwoordelijk voor de loskosten en eventuele verdere transportkosten naar de eindbestemming.
Gratis aan boord
Gratis aan boord verwijst naar een verzendregeling waarbij de verkoper of verzender het eigendom en de verantwoordelijkheid voor het product alleen behoudt totdat ze aan boord van een schip zijn geladen. Zodra ze op het schip zijn, of "over-the-rail", gaat de verplichting over op de koper.
De leverancier is alleen verantwoordelijk voor het transport van de verkochte goederen naar een aangewezen vertrekpunt voor de verzending. Dit punt is meestal een haven, omdat Incoterms het meest worden gebruikt voor internationale handel waarbij goederen over zee worden vervoerd.
De levering wordt als voltooid en de verantwoordelijkheid voor de goederen van de verzender aan de koper of ontvanger beschouwd, op het moment dat goederen aan boord van het schip in de aangewezen haven van oorsprong worden geladen.
De ontvanger is verantwoordelijk voor het regelen en betalen van de werkelijke verzendkosten van de haven van oorsprong naar de bestemmingshaven, en voor het regelen en betalen voor transport naar een andere bestemming. De verlader is dus vrij van verantwoordelijkheid zodra de goederen aan boord van het schip zijn.
FOB-bestemming is een andere vorm van dit contracttype. In dit geval geeft het aan dat de verantwoordelijkheid voor de goederen bij de verkoper blijft totdat het product de opgegeven poort bereikt.
Belangrijkste leerpunten
- Kosten en vracht, of COF, en Free on Board, of FOB, zijn juridische termen in de internationale handel.
- Gratis aan boord betekent dat de verkoper alleen verantwoordelijk is voor het product totdat het is geladen aan boord van een schip, waarna de koper verantwoordelijk is.
- Met CFR moet de verkoper alle kosten regelen en betalen om het product naar een bestemmingshaven te verzenden, waarna de koper verantwoordelijk wordt.