De kosten van werkloosheid voor de economie

Werkloosheid wordt algemeen erkend als ongewenst. Terwijl economen en academici overtuigende argumenten aanvoeren dat er een bepaald natuurlijk werkloosheidsniveau is dat niet kan worden uitgewist, brengt verhoogde werkloosheid aanzienlijke kosten met zich mee voor het individu, de samenleving en het land. Erger nog, de meeste kosten zijn van de variëteit dead dead waarbij er geen compenserende voordelen zijn voor de kosten die iedereen moet dragen. (Afhankelijk van hoe het wordt gemeten, staat het werkloosheidspercentage open voor interpretatie. Leer hoe u het reële percentage kunt vinden. Bekijk Het werkloosheidspercentage: word real .)

Kosten voor het individu

De kosten van werkloosheid voor het individu zijn niet moeilijk voor te stellen. Wanneer een persoon zijn of haar baan verliest, is er vaak een onmiddellijke impact op de levensstandaard van die persoon. Voorafgaand aan de Grote Recessie daalde de gemiddelde spaarquote in de VS naar nul (en soms lager), en er zijn anekdotische rapporten dat de gemiddelde persoon slechts een paar weken verwijderd is van ernstige financiële problemen zonder een betaalde baan.

Zelfs voor degenen die in aanmerking komen voor werkloosheidsuitkeringen en andere vormen van overheidssteun, is het vaak het geval dat deze uitkeringen 50% of minder van hun reguliere inkomen vervangen. Dat betekent dat deze mensen veel minder consumeren dan normaal. De economische gevolgen kunnen echter verder gaan dan alleen minder consumptie. Veel mensen zullen in een mum van tijd hun pensioenspaargeld gebruiken en het aftappen van dit spaargeld heeft langetermijngevolgen.

Langdurige werkloosheid kan leiden tot een erosie van vaardigheden, waardoor de economie in feite wordt beroofd van anderszins nuttige talenten. Tegelijkertijd kan de ervaring van werkloosheid (direct of indirect) veranderen hoe werknemers hun toekomst plannen - langdurige werkloosheid kan leiden tot meer scepsis en pessimisme over de waarde van onderwijs en opleiding en ertoe leiden dat werknemers minder bereid zijn te investeren in de lange jaren van opleiding vereisen sommige banen. Evenzo kan het ontbreken van inkomen dat door werkloosheid wordt gecreëerd, gezinnen ertoe dwingen hun kinderen opleidingsmogelijkheden te ontzeggen en de economie van die toekomstige vaardigheden te beroven.

Last but not least zijn er andere kosten voor het individu. Studies hebben aangetoond dat langdurige werkloosheid de geestelijke gezondheid van werknemers schaadt en de fysieke gezondheid zelfs kan verslechteren en de levensduur kan verkorten.

Kosten voor de maatschappij

De sociale kosten van werkloosheid zijn moeilijk te berekenen, maar daarom niet minder reëel. Wanneer werkloosheid een alomtegenwoordig probleem wordt, zijn er vaak meer oproepen tot protectionisme en ernstige beperkingen op immigratie. Protectionisme kan niet alleen leiden tot destructieve represailles tussen landen, maar verminderingen van de handel schaden het economische welzijn van alle handelspartners.

Andere maatschappelijke kosten omvatten hoe mensen met elkaar omgaan. Studies hebben aangetoond dat tijden van verhoogde werkloosheid vaak samenhangen met minder vrijwilligerswerk en hogere criminaliteit. Verhoogde criminaliteit is logisch omdat mensen, bij gebrek aan een loonbetalende baan, zich tot de criminaliteit kunnen wenden om aan hun economische behoeften te voldoen of gewoon om verveling te verminderen. De daling van het vrijwilligerswerk heeft geen duidelijke verklaring, maar kan misschien te maken hebben met de negatieve psychologische gevolgen van werkloos zijn of misschien zelfs wrok jegens mensen die geen baan hebben.

Kosten voor het land

De economische kosten van werkloosheid zijn waarschijnlijk duidelijker wanneer bekeken door de lens van het nationale chequeboek. Werkloosheid leidt tot hogere betalingen van staats- en federale overheden voor werkloosheidsuitkeringen, voedselhulp en Medicaid. In februari 2017 bedroegen de betalingen van de staat en de federale overheid voor werkloosheidsuitkeringen 2, 96 miljard dollar. Tegelijkertijd verzamelen de nationale en federale overheden niet langer dezelfde inkomstenbelasting als voorheen - waardoor deze regeringen gedwongen worden om geld te lenen, wat de kosten en gevolgen van werkloosheid in de toekomst uithoudt of bezuinigt op andere uitgaven.

Werkloosheid is ook een gevaarlijke staat voor de Amerikaanse economie. Meer dan 70% van wat de Amerikaanse economie produceert, gaat naar persoonlijke consumptie en werkloze werknemers. Zelfs degenen die overheidssteun ontvangen, kunnen niet op eerdere niveaus uitgeven. De productie van die werknemers verlaat de economie, wat het bbp vermindert en het land afhoudt van de efficiënte toewijzing van zijn middelen. Voor degenen die zich abonneren op de theorie van Jean-Baptiste Say dat 'producten worden betaald door producten', is dat een serieus probleem.

Het is ook vermeldenswaard dat bedrijven ook een prijs betalen voor hoge werkloosheid. Werkloosheidsuitkeringen worden grotendeels gefinancierd door op bedrijven geheven belastingen. Wanneer de werkloosheid hoog is, zullen staten vaak proberen hun schatkist aan te vullen door hun belasting op bedrijven te verhogen - contra-intuïtief bedrijven ontmoedigen om meer werknemers aan te nemen. Bedrijven worden niet alleen geconfronteerd met minder vraag naar hun producten, het is ook duurder om werknemers te behouden of in dienst te nemen.

Het komt neer op

Regeringen maken zich terecht zorgen over de gevolgen van inflatie, maar werkloosheid is ook een serieus probleem. Afgezien van de sociale onrust en ontevredenheid die werkloosheid in het electoraat kan veroorzaken, kan hoge werkloosheid een zichzelf bestendigend negatief effect hebben op bedrijven en de economische gezondheid van het land.

Erger nog, enkele van de ergste effecten van werkloosheid zijn zowel subtiel als zeer langdurig - het vertrouwen van consumenten en bedrijven is de sleutel tot economisch herstel en werknemers moeten vertrouwen hebben in hun toekomst om te investeren in de ontwikkeling van vaardigheden - en het opbouwen van besparingen - die de economie moet in de toekomst groeien. De kosten van werkloosheid gaan veel verder dan de gecumuleerde bedragen die als werkloosheidsverzekering worden uitgekeerd.