De dood van de handelsvloer

Voor veel mensen roepen alleen de woorden "beurs" afbeeldingen op van mannen gekleed in rare jassen die verwoed gebaren en tegen elkaar schreeuwen terwijl ze snel op hun pads krabbelen. Hoewel overdreven en te vereenvoudigd, is dit hoe veel beurzen (of het nu aandelen, opties of futures waren) vroeger functioneerden. In toenemende mate wordt de menselijke vloerhandelaar echter een overblijfsel uit het verleden, omdat beurzen virtueel worden en handelaren zaken afhandelen via onpersoonlijke computerterminals en telefoons.

Met vrijwel alle dynamiek aan de kant van elektronische handel - er is geen grote conversie van een elektronisch systeem terug naar de oude methode geweest - is er nog veel toekomst over voor handelaren op de menselijke vloer of menselijke interactie?

Open Outcry - voorheen het enige spel in de stad Aangezien handel in aandelen en grondstoffen honderden jaren ouder was dan de uitvinding van de telegraaf, telefoon of computer, is het vrij duidelijk dat face-to-face mensenhandel de standaardmanier was om zaken te doen voor een lange tijd. Sommige uitwisselingen begonnen net zo weinig als informele bijeenkomsten van lokale ondernemers met gemeenschappelijke belangen (bijvoorbeeld een graankoper en een graanverkoper). Na verloop van tijd worden de functies echter regelmatiger en specialer en kwamen de betrokken mensen met gemeenschappelijke regels en beleid. Uiteindelijk resulteerde dit in het creëren van open markten voor financiële instrumenten zoals aandelen, obligaties, opties en futures. Regels en procedures varieerden van ruil tot ruil, maar ze hadden allemaal een handelsvloer (soms een "pit" genoemd) waar leden hun zaken deden. (Zie voor meer informatie The Birth Of Stock Exchange. )

Handelen was ooit een tamelijk kalme en ordelijke aangelegenheid - handelaren zaten aan een bureau en liepen naar andere handelaren om zaken te doen - maar toen de zaken zich ophielden veranderde de interactie. Uiteindelijk gingen de bureaus weg en verdoofd en werd ontspannen handel vervangen door soms woest geschreeuw en gebaren, met specifieke handsignalen voor kopen, verkopen en de betrokken aantallen.

De opkomst van de machines Hoewel een drukke handelsvloer lijkt op bedlam voor niet-ingewijden, werkte het voor het grootste deel verrassend goed. Uiteindelijk begonnen ledenbedrijven en klanten echter te zien wat technologie hen te bieden had, met name in termen van snellere uitvoering en lagere foutenpercentages.

Instinet was het eerste grote elektronische alternatief dat in 1967 ontstond. Met Instinet konden klanten (alleen instellingen) de handelsvloeren omzeilen en op vertrouwelijke basis met elkaar omgaan. Instinet was een trage groeier, die niet echt van start ging tot de jaren 1980, maar is een belangrijke speler geworden naast Bloomberg en Archipelago (overgenomen door de NYSE in 2006).

Nasdaq begon in 1971, maar begon niet echt als een elektronisch handelssysteem - het was in feite gewoon een geautomatiseerd offertesysteem waarmee makelaar-dealers de prijzen konden zien die andere bedrijven aanboden (en transacties werden vervolgens via de telefoon afgehandeld). Nasdaq heeft uiteindelijk andere functies toegevoegd, zoals geautomatiseerde handelssystemen. Na de crash van 1987, toen sommige marktmakers weigerden hun telefoon op te nemen, werd het Small Order Execution System gelanceerd, waardoor elektronische orderinvoer mogelijk was. (Zie voor meer informatie De effectenbeurzen leren kennen. )

Andere systemen volgden. CME's Globex kwam uit in 1992, Eurex debuteerde in 1998 en vele andere beurzen namen hun eigen elektronische systemen over.

Gezien de voordelen van de elektronische systemen en de voorkeur van de klanten ervoor, is een zeer groot percentage van de beurzen wereldwijd overgestapt op deze methode. De London Stock Exchange was een van de eerste grote beurzen die overstapte en in 1986 de conversie maakte. De Borsa Italiana volgde in 1994, de Toronto Stock Exchange in 1997 en de Tokyo Stock Exchange in 1999 overgeschakeld naar volledig elektronische handel. Onderweg, veel belangrijke futures en optiebeurzen hebben eveneens de overstap gemaakt. (Zie voor meer informatie De wereldwijde elektronische aandelenmarkt.)

Op dit moment staan ​​de Verenigde Staten min of meer alleen in het handhaven van open protestbeurzen. Belangrijke grondstoffen- en optiebeurzen zoals NYMEX, Chicago Merc, Chicago Board of Trade en de Chicago Board Options Exchange gebruiken allemaal open protest, net als de New York Stock Exchange. In al deze gevallen zijn er echter elektronische alternatieven die klanten kunnen gebruiken en het grootste deel van het volume, hoewel niet noodzakelijkerwijs het grootste deel van het dollarvolume, wordt op deze manier verwerkt. Buiten de Verenigde Staten is de London Metal Exchange de grootste beurs die nog steeds gebruik maakt van open protest.

Wat is beter? Het lijkt misschien intuïtief of voor de hand liggend dat elektronische handel superieur is aan open protest. Computers zijn zeker sneller, goedkoper, efficiënter en minder foutgevoelig bij routinematige transacties - hoewel het foutenpercentage in open outcry-handel verrassend laag is. Wat meer is, computers zijn in ieder geval theoretisch beter voor toezichthouders bij het creëren van dataroutes die kunnen worden gevolgd wanneer er vermoedens zijn van illegale activiteiten.

Dat gezegd hebbende, elektronische handel is niet perfect en open protest heeft een aantal unieke functies. Vanwege het menselijke element kunnen handelaars die mensen kunnen 'lezen' een voordeel hebben als het gaat om het oppakken van non-verbale aanwijzingen over de motieven en intenties van tegenpartijen. Misschien analoog aan de pokerwereld, zijn er sommige spelers die net zo goed gedijen bij het lezen van de spelers als het spelen van de kansen - en elektronische handel verwijdert die signalen uit de vergelijking.

Vreemd genoeg is menselijke interactie vaak ook beter voor complexe transacties. Veel van de transacties die naar de vloer worden gestuurd bij de CBOE en andere open protestbeurzen zijn complex of ongewoon groot. Geschoolde vloermakelaars kunnen vaak een betere uitvoering (betere prijzen) krijgen door "de bestelling te werken" met andere handelaren - iets dat elektronische systemen over het algemeen niet zo goed kunnen. (Ontdek enkele van de manieren om met een lager risico te beleggen in buitenlandse markten. Zie Veilig spelen op buitenlandse aandelenmarkten voor meer informatie. )

De toekomst van de vloer Ondanks de potentiële voordelen die menselijke vloerhandel voor sommige klanten kan bieden, lijkt de mars van elektronische handel onverbiddelijk. Een zeer groot percentage van de aandelenhandel wordt vandaag al op deze manier afgehandeld en niemand lijkt terug te willen naar de oude manieren. Dat gezegd hebbende, zolang leden het idee hebben dat vloerhandelaren een nuttige service bieden en de handelaren zelf genoeg doen om te blijven opdagen, is er misschien niet veel druk om ze kwijt te raken. Anders gezegd, ze kwetsen vandaag niemand met hun aanwezigheid, dus waarom zou je ze wegjagen als ze willen blijven?

Desalniettemin is de face-to-face menselijke handelsvloer vrijwel dood. Elektronische handel domineert de financiële wereld als geheel, en aangezien de invloed van grote instellingen op handelspatronen waarschijnlijk alleen maar verder zal toenemen, maakt de efficiëntie en snelheid van computernetwerken hen een diepgeworteld onderdeel van de handelsinfrastructuur. (Zie voor meer informatie de geschiedenis van de Toronto Stock Exchange. )