Opsporing van financiële overzichten

Terugkijkend op Enron, misschien wel het bedrijf dat het meest bekend staat om het plegen van boekhoudfraude, kunt u de vele methoden zien die werden gebruikt om het uiterlijk van de jaarrekening te verbeteren. Door het gebruik van special-purpose voertuigen buiten de balans verborg de onderneming haar verplichtingen en verhoogde ze haar inkomsten. In 1999 werden beperkte partnerschappen opgericht om Enron-aandelen te kopen om de prestaties van zijn aandelen te verbeteren. Het heeft allemaal een tijdje gewerkt. Maar de agressieve boekhoudpraktijken van Enron en de manipulatie van de financiële overzichten begonnen uit de hand te lopen en het handelen ervan werd uiteindelijk ontdekt door The Wall Street Journal . Kort daarna, op 2 december 2001, vroeg Enron om hoofdstuk 11 in wat het grootste Amerikaanse faillissement in de geschiedenis was, maar werd minder dan een jaar later overtroffen door WorldCom.

De Amerikaanse regering reageerde met preventieve maatregelen. Ondanks de goedkeuring van de Sarbanes-Oxley-wet - een direct gevolg van de Enron-, WorldCom- en Tyco-schandalen - blijven onevenwichtigheden in de financiële overzichten te vaak voorkomen. En complexe boekhoudfraude, zoals die bij Enron, is meestal voor de gemiddelde particuliere belegger meestal moeilijk te ontdekken. Er zijn echter enkele basis rode vlaggen die helpen. De Enron-fraude werd immers niet blootgesteld aan de goedbetaalde Ivy League MBA-holding Wall Street-analisten, maar door nieuwsverslaggevers die tijdschriftartikelen en openbare archieven gebruikten in hun due diligence-proces. Als eerste ter plaatse om een ​​frauduleus bedrijf te ontdekken, kan dit vanuit het perspectief van een short-verkoper erg lucratief zijn en kan het nogal voordelig zijn voor een sceptische belegger die weegt in het algehele marktsentiment.

Wat is financiële overzichten fraude?

Volgens een onderzoek van de Association of Certified Fraud Examiners (ACFE) is frauduleuze financiële overzichten goed voor ongeveer 10% van de incidenten met betrekking tot witte-boordencriminaliteit. Verduistering van activa en corruptie komen veel vaker voor, maar de financiële gevolgen van deze laatste misdrijven zijn veel minder ernstig. ACFE definieert fraude als "bedrog of verkeerde voorstelling van zaken door een persoon of entiteit, wetende dat de verkeerde voorstelling kan leiden tot een ongeautoriseerd voordeel voor de persoon of de entiteit of een andere partij." Hebzucht en werkdruk zijn de meest voorkomende factoren die het management ertoe aanzetten investeerders en crediteuren te misleiden.

Fraude met financiële overzichten kan in veel verschillende vormen aan de oppervlakte komen, hoewel zodra misleidende boekhoudpraktijken worden geïnitieerd, verschillende manipulatiesystemen zullen worden gebruikt om het uiterlijk van duurzaamheid te behouden. Gemeenschappelijke benaderingen voor het kunstmatig verbeteren van het uiterlijk van de financiële instellingen zijn onder meer: ​​overschatting van de omzet door het registreren van toekomstige verwachte verkopen, onderschatting van de kosten door middel van het kapitaliseren van bedrijfskosten, het opblazen van het vermogen van de activa door bewust geen passend afschrijvingsschema toe te passen, het verbergen van verplichtingen voor de balans van de onderneming en onjuiste openbaarmaking van transacties met verbonden partijen en gestructureerde financiële transacties.

Er zijn vijf basistypen van fraude met financiële overzichten:

• fictieve verkoop
• onjuiste onkostenherkenning
• onjuiste activawaardering
• verborgen verplichtingen
• ongeschikte toelichtingen

Een ander soort fraude in de financiële overzichten betreft boekhoudkundige praktijken in een cookie-pot, een procedure waarmee een onderneming de inkomsten in één boekhoudperiode onderschat en deze als reserve voor toekomstige perioden met slechtere prestaties handhaaft. Dergelijke procedures verwijderen het optreden van volatiliteit uit de operaties.

En dan is er natuurlijk de totale fabricage van uitspraken. In het voorjaar van 2000 benaderde onderzoeker van financiële fraude Harry Markopolos de SEC en beweerde dat de vermogensbeheeractiviteiten van $ 65 miljard van Bernard Madoff frauduleus waren. Na het modelleren van de portefeuille van Madoff realiseerde Markopolos zich dat het behaalde consistente rendement onmogelijk was. Volgens een interview met de Certified Fraud Investigator bijvoorbeeld, "concludeerde hij dat Madoff voor het uitvoeren van de handelsstrategie die hij zei dat hij gebruikte, hij meer opties op de Chicago Board Options Exchange had moeten kopen dan er werkelijk waren". Gelukkig is dit soort fraude vrij zeldzaam.

Opsporing van financiële overzichten

Financiële staat fraude Rode vlaggen

Rode vlaggen in de financiële overzichten bieden een algemeen overzicht van de waarschuwingssignalen waar beleggers rekening mee moeten houden. Ze geven niet noodzakelijkerwijs aan dat er sprake is van fraude in de financiële overzichten, maar geven alleen aan dat verder diepgaand onderzoek moet worden verricht om de geldigheid van de bedrijfsdocumenten te beoordelen. Schuldeisers zouden dergelijke informatie nuttig vinden om ervoor te zorgen dat geen leningen worden verstrekt aan bedrijven die met een verhoogd risico werken. Beleggers daarentegen willen wellicht rekening houden met de volgende factoren om nieuwe shortmogelijkheden te ontdekken.

De meest voorkomende financiële verklaring fraude rode vlaggen:

• Boekhoudkundige afwijkingen, zoals groeiende inkomsten zonder een overeenkomstige groei van de kasstromen. Verkoop is veel gemakkelijker te manipuleren dan cashflow, maar de twee moeten min of meer gelijktijdig bewegen in de tijd.
• Consistente omzetgroei terwijl gevestigde concurrenten een periode van zwakke prestaties doormaken. Dit kan natuurlijk te wijten zijn aan efficiënte bedrijfsactiviteiten in plaats van frauduleuze activiteiten.
• Een snelle en onverklaarbare stijging van het aantal dagverkopen in vorderingen naast de groeiende voorraden. Dit suggereert verouderde goederen waarvoor het bedrijf fictieve toekomstige verkopen registreert.
• Een aanzienlijke toename van de prestaties van het bedrijf binnen de laatste rapportageperiode van het fiscale jaar. Het bedrijf kan onder enorme druk staan ​​om aan de verwachtingen van analisten te voldoen.
• Het bedrijf handhaaft consistente brutowinstmarges terwijl de branche wordt geconfronteerd met prijsdruk. Dit kan duiden op het niet herkennen van uitgaven of agressieve omzetherkenning.
• Een grote opbouw van vaste activa. Een onverwachte accumulatie van vaste activa kan het gebruik van bedrijfskostenkapitalisatie markeren in plaats van kostenherkenning.
• Afschrijvingsmethoden en schattingen van de gebruiksduur van activa die niet overeenkomen met die van de totale industrie. Een te hoge levensduur van een actief zal de jaarlijkse afschrijvingskosten verlagen.
• Een zwak systeem van interne controle. Sterke processen voor corporate governance en interne controle minimaliseren de kans dat fraude met financiële overzichten onopgemerkt blijft.
• Grote frequentie van complexe transacties met verbonden partijen of derde partijen, waarvan vele geen materiële waarde toevoegen (kunnen worden gebruikt om schulden van de balans te verbergen).
• Het bedrijf staat op het punt hun schuldconvenanten te overtreden. Om technische tekortkomingen te voorkomen, kan het management worden gedwongen om zijn leverage ratio's frauduleus aan te passen.
• De auditor werd vervangen, wat resulteerde in een gemiste boekhoudperiode. Vervanging van auditors kan duiden op een disfunctionele relatie, terwijl een gemiste boekhoudperiode extra tijd geeft om financiële zaken te 'repareren'.
• Een onevenredige hoeveelheid managementvergoeding wordt afgeleid van bonussen op basis van kortetermijndoelen. Dit biedt een stimulans om fraude te plegen.
• Er is gewoon iets mis met het bedrijfsmodel, de jaarrekening of de activiteiten van de onderneming

Methoden voor het opsporen van fraude in financiële overzichten

Het vinden van rode vlaggen kan een enorme uitdaging zijn, omdat bedrijven die zich bezighouden met frauduleuze activiteiten proberen het imago van financiële stabiliteit en normale bedrijfsvoering te portretteren. Verticale en horizontale analyse van de financiële overzichten introduceert een eenvoudige aanpak van fraudedetectie. Verticale analyse houdt in dat elk item in de winst-en-verliesrekening als een percentage van de omzet wordt genomen en dat de trends op jaarbasis worden vergeleken die een potentiële bron van zorg kunnen zijn. Een vergelijkbare benadering kan ook worden toegepast op de balans, met behulp van de totale activa als vergelijkingsbenchmark, om significante afwijkingen van de normale activiteit te volgen. Horizontale analyse implementeert een vergelijkbare aanpak waarbij financiële informatie niet als een referentiepunt dient, maar financiële informatie wordt weergegeven als een percentage van de cijfers van het basisjaar. Evenzo kunnen onverklaarbare variaties in percentages dienen als een rode vlag die verdere analyse vereist.

Vergelijkende ratio-analyse stelt analisten en auditors ook in staat om discrepanties in de financiële overzichten van de onderneming te ontdekken. Door ratio's te analyseren, kan informatie over de dagverkoop in vorderingen, hefboommultiples en andere vitale metrieken worden bepaald en geanalyseerd op inconsistenties. Een wiskundige benadering, bekend als het Beneish-model, evalueert acht ratio's om de waarschijnlijkheid van winstmanipulatie te bepalen. Activakwaliteit, afschrijvingen, brutomarge, hefboomwerking en andere variabelen worden in de analyse meegenomen. Door de variabelen in het model te combineren, wordt een M-score berekend; een waarde groter dan -2.22 rechtvaardigt verder onderzoek, aangezien het bedrijf mogelijk zijn inkomsten manipuleert, terwijl een M-score lager dan -2.22 suggereert dat het bedrijf geen manipulator is. Net als bij de meeste andere ratio-gerelateerde strategieën, kan het volledige beeld alleen nauwkeurig zijn afgebeeld zodra de veelvouden worden vergeleken met de industrie en met het historische gemiddelde van het specifieke bedrijf.

Het komt neer op

Het hebben van de juiste kennis van de rode vlaggen om te voorkomen dat bedrijven zich bezighouden met gewetenloze boekhoudpraktijken is een nuttig hulpmiddel om de veiligheid van uw investeringen te waarborgen.