Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act
De Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act is een enorm stuk financiële hervormingswetgeving aangenomen tijdens de Obama-regering in 2010 als reactie op de financiële crisis van 2008. Vernoemd naar sponsors Sen. Christopher J. Dodd (D-Conn. ) en Rep. Barney Frank (D-Mass.), bevat de wet talrijke bepalingen, gespreid over ongeveer 2.300 pagina's, die over een periode van meerdere jaren zouden worden uitgevoerd.
Dodd-Frank heeft een aantal nieuwe overheidsinstanties opgericht die belast zijn met het toezicht op de verschillende componenten van de wet en, bij uitbreiding, verschillende aspecten van het financiële stelsel. President Donald Trump beloofde Dodd-Frank in te trekken en ondertekende in mei 2018 een nieuwe wet die belangrijke delen ervan terugdraait.
Belangrijkste leerpunten
- De Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act was gericht op de sectoren van het financiële systeem waarvan werd aangenomen dat ze de financiële crisis van 2008 hebben veroorzaakt, waaronder banken, hypotheekverstrekkers en ratingbureaus.
- Critici van de wet beweren dat de regeldruk die het oplegt, Amerikaanse bedrijven minder concurrerend zou kunnen maken dan hun buitenlandse tegenhangers.
- In 2018 keurde het Congres een nieuwe wet goed die enkele beperkingen van Dodd-Frank terugdraaide.
Hoe de Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act werkt
De Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act heeft veel componenten. Dit zijn enkele van de belangrijkste bepalingen en hoe ze werken:
Financiële stabiliteit
Onder Dodd-Frank monitoren de Financial Stability Oversight Council en de Orderly Liquidation Authority de financiële stabiliteit van grote financiële ondernemingen wier falen een ernstige negatieve impact kan hebben op de Amerikaanse economie (bedrijven die 'te groot worden geacht om te falen'). De wet voorziet ook in liquidaties of herstructureringen via het Orderly Liquidation Fund, opgericht om te helpen bij de ontmanteling van financiële bedrijven die onder curatele zijn gesteld en voorkomen dat belastingdollars worden gebruikt om dergelijke bedrijven te ondersteunen.
De raad heeft de bevoegdheid om banken te splitsen die zo groot worden geacht dat ze een systeemrisico vormen; het kan hen ook dwingen om hun reserveverplichtingen te verhogen. Evenzo was het nieuwe Federale Verzekeringskantoor belast met het identificeren en bewaken van verzekeringsmaatschappijen die 'te groot om te falen' werden beschouwd.
Bureau voor financiële bescherming van consumenten
Het Consumer Financial Protection Bureau (CFPB), opgericht onder Dodd-Frank, kreeg de taak om preventieve hypothecaire leningen te voorkomen (als gevolg van het wijdverbreide sentiment dat de subprime-hypotheekmarkt de onderliggende oorzaak was van de catastrofe van 2008) en het voor consumenten gemakkelijker maken om de voorwaarden van een hypotheek begrijpen voordat u hiermee instemt. Het weerhoudt hypotheekmakelaars ervan hogere commissies te verdienen voor het afsluiten van leningen met hogere vergoedingen en / of hogere rentetarieven en vereist dat hypotheekontwikkelaars potentiële leners niet naar de lening sturen die zal resulteren in de hoogste betaling voor de opdrachtgever.
De Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act was bedoeld om een nieuwe financiële crisis zoals die in 2008 te voorkomen.
De CFPB regelt ook andere soorten consumentenleningen, waaronder creditcards en betaalpassen, en behandelt klachten van consumenten. Het vereist geldschieters, met uitzondering van autoleningen, om informatie vrij te geven in een vorm die consumenten gemakkelijk kunnen lezen en begrijpen; een voorbeeld zijn de vereenvoudigde voorwaarden die nu gelden voor creditcardaanvragen.
De Volcker-regel
Een ander belangrijk onderdeel van Dodd-Frank, de Volcker-regel, beperkt de manieren waarop banken kunnen beleggen, beperkt speculatieve handel en elimineert handel voor eigen rekening. Banken mogen niet betrokken zijn bij hedgefondsen of private equity-bedrijven, die als te riskant worden beschouwd. In een poging om mogelijke belangenconflicten te minimaliseren, is het financiële ondernemingen niet toegestaan om zonder voldoende "skin in the game" in eigen beheer te handelen. De Volcker Rule is duidelijk een duw terug in de richting van de Glass-Steagall Act van 1933, die voor het eerst de inherente gevaren erkende van financiële entiteiten die tegelijkertijd commerciële en investeringsbankdiensten aanbieden.
De wet bevat ook een voorziening voor het reguleren van derivaten, zoals de kredietverzuimswaps die op grote schaal worden beschuldigd van het bijdragen aan de financiële crisis van 2008. Dodd-Frank heeft gecentraliseerde beurzen opgezet voor de handel in swaps om de mogelijkheid van in gebreke blijven van de tegenpartij te verminderen en vereiste ook een grotere openbaarmaking van informatie over de handel in swaps om de transparantie op die markten te vergroten. De Volcker-regel regelt ook het gebruik van derivaten door financiële ondernemingen in een poging te voorkomen dat instellingen die te groot zijn om te falen grote risico's nemen die de bredere economie kunnen verwoesten.
SEC Bureau voor kredietbeoordelingen
Omdat ratingbureaus ervan werden beschuldigd bij te dragen aan de financiële crisis door misleidend gunstige beleggingsratings te geven, heeft Dodd-Frank het SEC Office of Credit Ratings opgericht. Het kantoor moet ervoor zorgen dat agentschappen zinvolle en betrouwbare kredietbeoordelingen geven van de bedrijven, gemeenten en andere entiteiten die ze evalueren.
Klokkenluidersregeling
Dodd-Frank heeft ook het bestaande klokkenluidersprogramma versterkt en uitgebreid, afgekondigd door de Sarbanes-Oxley Act (SOX). In het bijzonder heeft het een verplicht premieprogramma ingesteld op basis waarvan klokkenluiders 10% tot 30% van de opbrengst van een geschillenregeling kunnen ontvangen, het bereik van een gedekte werknemer verruimd door werknemers van dochterondernemingen en gelieerde ondernemingen van het bedrijf op te nemen, en het statuut van beperkingen uitgebreid volgens welke klokkenluiders een vordering op hun werkgever kunnen indienen van 90 tot 180 dagen nadat een overtreding is ontdekt.
Kritieken op de Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act
Voorstanders van Dodd-Frank geloofden dat de wet zou voorkomen dat de economie een crisis als die van 2008 zou doormaken en consumenten zou beschermen tegen veel van de misstanden die tot de crisis hebben bijgedragen. Lasteraars hebben echter betoogd dat de wet het concurrentievermogen van Amerikaanse bedrijven ten opzichte van hun buitenlandse tegenhangers zou kunnen schaden. In het bijzonder beweren zij dat de wettelijke vereisten van de regelgeving de banken en kleinere financiële instellingen onnodig belasten, ondanks het feit dat zij geen rol hebben gespeeld bij het veroorzaken van de financiële crisis.
Dergelijke opmerkelijke financiële wereld als voormalig minister van Financiën Larry Summers, Stephen Schwarzman, Blackstone Group LP (BX) CEO, activist Carl Icahn, en JPMorgan Chase & Co. (JPM) CEO Jamie Dimon beweren ook dat, terwijl elke instelling ongetwijfeld veiliger is vanwege de kapitaalbeperkingen opgelegd door Dodd-Frank, de beperkingen zorgen ook voor een meer illiquide markt in het algemeen. Het gebrek aan liquiditeit kan vooral krachtig zijn op de obligatiemarkt, waar alle effecten niet mark to market zijn en veel obligaties een constant aanbod van kopers en verkopers missen.
De hogere reservevereisten onder Dodd-Frank betekenen dat banken een hoger percentage van hun activa in contanten moeten houden, waardoor het bedrag dat ze in verhandelbare effecten kunnen houden, daalt. Dit beperkt in feite de rol die banken traditioneel hebben gespeeld bij het maken van obligaties. Omdat banken niet in staat zijn om de rol van marketmaker te spelen, zullen potentiële kopers het waarschijnlijk moeilijker hebben om verkopers tegen te werken. Wat nog belangrijker is, is dat potentiële verkopers het moeilijker kunnen vinden om tegenwerkende kopers te vinden.
Wijzigingen in de Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act
In samenspraak met de critici keurde het Amerikaanse congres in 2018 een wetsvoorstel goed, de zogenaamde Economic Growth, Regulatory Relief and Consumer Protection Act, die belangrijke delen van de Dodd-Frank Act terugdraait. Het werd op 24 mei 2018 door president Trump in de wet ondertekend. Dit zijn enkele bepalingen van de nieuwe wet en enkele gebieden waarop normen zijn losgemaakt:
Kleine en regionale banken
De nieuwe wet versoepelt de Dodd-Frank-voorschriften voor kleine en regionale banken door de activadrempel voor de toepassing van prudentiële normen, stresstestvereisten en verplichte risicocomités te verhogen.
Grote depothoudende banken
Voor instellingen die het vermogen van cliënten bewaken maar niet als kredietverstrekker of traditionele bankier fungeren, voorziet de nieuwe wet in lagere kapitaalvereisten en hefboomratio's.
Hypothecair krediet
De nieuwe wet stelt escrow-eisen vrij voor hypothecaire leningen die door een bewaarinstelling of kredietunie onder bepaalde voorwaarden worden aangehouden. Het geeft de Federal Housing Finance Agency ook de opdracht om normen op te stellen voor Freddie Mac en Fannie Mae om alternatieve credit scoringsmethoden te overwegen
Kleine geldschieters
De wet stelt geldschieters met activa van minder dan $ 10 miljard vrij van vereisten van de Volcker-regel en legt minder strikte rapportage- en kapitaalnormen op aan kleine geldschieters.
Kredietbureaus
De wet vereist dat de drie grote kredietinformatiebureaus consumenten toestaan hun kredietbestanden kosteloos te "bevriezen" als een manier om fraude tegen te gaan.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.