Economic Recovery Tax Act van 1981 (ERTA)
De Economic Recovery Tax Act van 1981 (ERTA) was de grootste belastingverlaging in de Amerikaanse geschiedenis. Getekend door president Ronald Reagan ongeveer zes maanden na zijn aantreden, verlaagde ERTA de inkomstenbelastingtarieven en zorgde voor een snellere afschrijving van afschrijfbare activa. De rekening bevatte verschillende prikkels voor kleine bedrijven en pensioensparen. Het voorzag ook in inflatie-indexering van belastingschijven.
Inzicht in de Economic Recovery Tax Act van 1981 (ERTA)
ERTA stond ook bekend als de Kemp-Roth belastingverlaging na haar Republikeinse sponsors, vertegenwoordiger Jack Kemp van NY en senator William V. Roth van Del. De grootste belastingverlagingen waren voor rijke Amerikanen, met de top rate verlaagd van 70% tot 50% meer dan drie jaar. De trapas werd gesneden van 14% tot 11%. Naast belastingverlagingen en versnelde afschrijvingen, omvatten andere kenmerken van de wetgeving eenvoudigere regels voor het opstellen van Employee Stock Ownership Plans (ESOP's); uitgebreide geschiktheid voor individuele pensioenrekeningen (IRA's); een vermindering van de vermogenswinstbelasting van 28% tot 20%; en een hogere vrijstelling van vermogensbelasting. Het indexeren van belastingschijven was een belangrijke voorziening gezien de dubbelcijferige inflatie op jaarbasis, die zelfs gezinnen uit de lagere en middenklasse naar hogere groepen duwde.
ERTA Geïnspireerd door supply-side economie
Het wetsvoorstel werd geïnspireerd door theorieën aan de aanbodzijde van het monetaire beleid van econoom en Reagan-adviseur Arthur Laffer. Het basisidee was dat het verlagen van de belastingen op de rijken meer kapitaalinvesteringen en innovatie zou stimuleren, met de voordelen die voor de gemiddelde burger "druppelen" door banengroei en verhoogde consumentenbestedingen. In ruil daarvoor zouden de belastinginkomsten stijgen als de economie een hoge vlucht neemt.
Maar ERTA bracht de economie niet op gang zoals voorstanders verwachtten. Investeringen in bedrijfskapitaal bleven bloedarm, de werkloosheid bleef hoog en de consumentenbestedingen namen niet toe. Ondertussen, in het jaar na de goedkeuring van het wetsvoorstel, piekte het federale tekort door de drastische verlaging van de belastinginkomsten. Dit zorgde op zijn beurt voor een stijging van de reeds hoge 12% naar een alarmerende 20%. De Dow Jones Industrial Average (DJIA) verloor in september 1982 bijna 30% van zijn waarde.
Het congres keerde zich een jaar later terug
Al deze factoren gecombineerd om het land in een tweede recessie te brengen, hard op de hielen van de crisis van 1978-79; dit was de zogenaamde "dubbele dip-recessie". Met de economie in vrije val keerde het Congres veel van ERTA in september 1982 terug met de Tax Equity and Fiscal Responsibility Act (TEFRA), geleid door voorzitter Robert Dole van de Senaatscommissie. Herstel begon vrijwel onmiddellijk.
ERTA blijft controversieel. Voorstanders beweren dat de belastingverlagingen de belastinginkomsten uiteindelijk met 6% hebben verhoogd, maar critici zeggen dat dit op dat moment te wijten was aan 12% inflatie. Hoewel het onwaarschijnlijk is dat het laatste woord is, analyseerde de niet-partijgebonden Congressional Research Service in 2012 belastingtarieven en hun economische effecten van 1940 tot 2010 en concludeerde dat verlaging van de toptarieven geen effect heeft op economische groei of productiviteit, maar wel bijdraagt aan grotere rijkdomongelijkheid. Onder Reagan verdrievoudigde de Amerikaanse staatsschuld tot $ 2, 6 biljoen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.