Opkomende markten: analyse van het bbp van Thailand

Thailand geeft een klassiek voorbeeld van snelle economische groei in minder dan een generatie. Thailand was in de jaren tachtig een land met een laag inkomen en werd in 2011 door de Wereldbank opgewaardeerd in een "upper-middle income economy". De overgang van deze Zuid-Aziatische economie gebeurde niet alleen in een korte tijd, maar tegen een achtergrond van binnenlandse politieke onrust. De Thaise economie, getagd als een tijgereconomie, groeide in een snel tempo van 8-9% tijdens het laatste deel van de jaren 1980 en de vroege jaren 1990 voordat het verstrikt raakte in de Aziatische financiële crisis van 1997-1998.

De economie herstelde zich van de crisis in de volgende jaren met een gematigde groei en spatten van krachtige groei duwden de economie vooruit voor de wereldwijde financiële crisis van 2008-2009. Sindsdien is de economie van Thailand opnieuw vertraagd door economische, natuurlijke en politieke gebeurtenissen. In 2011 resulteerde een van de ergste overstromingen in het land in vijf decennia in een economisch verlies van ongeveer $ 45, 7 miljard. Politieke onzekerheid en spanning ontstonden in 2010 en opnieuw in 2013-14. Tot overmaat van ramp kampt het land in 2015 met een droogte.

Het bruto binnenlands product (bbp) van Thailand is 373, 80 miljard dollar groot (volgens gegevens van de Wereldbank 2014) en wordt breed ondersteund door de primaire sector (landbouw en de winning van natuurlijke hulpbronnen), de secundaire sector (productie, bouw) en de tertiaire industrie, of de dienstensector. Volgens de gegevens van 2014 was de primaire sector goed voor ongeveer 12% van het bbp, terwijl de industrie en de tertiaire industrie respectievelijk 42% en 46% voor hun rekening namen. (Zie voor meer informatie: Waarom u zou moeten investeren in deze levendige Aziatische natie. )

landbouw

Landbouwontwikkeling heeft een belangrijke rol gespeeld in de transformatie van de Thaise economie. De primaire sector in het land heeft twee fasen meegemaakt. De eerste werd gekenmerkt door groei in de landbouw, aangedreven door het gebruik van ongebruikte arbeid en land. Deze fase duurde van het begin van de jaren zestig tot het begin van de jaren tachtig, gedurende welke periode de economie sterk afhankelijk was van de landbouw als belangrijkste economische motor. De landbouw had ongeveer 70% van de actieve beroepsbevolking in Thailand in dienst. Tijdens de tweede fase, terwijl de arbeid verschoof naar stedelijke gebieden en er geen nieuw land werd gebruikt, was er toch een toename van de landbouwproductiviteit. De agrarische sector bleef groeien, zij het in een lager tempo, geleid door productiviteit door mechanisatie en de beschikbaarheid van formeel krediet.

Met de groei in de andere sectoren van de economie is de afhankelijkheid van de economische basis van Thailand in de loop van de jaren geleidelijk afgenomen, maar deze sector is nog steeds goed voor ongeveer 12% van het BBP en biedt werk aan 32% van de bevolking. Dit cijfer is hoog in vergelijking met de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Japan, waar slechts ongeveer 1-2% van het bbp uit de primaire sector komt, terwijl het vergelijkbaar is met China en Maleisië, waar de landbouwbijdrage aan het bbp 10% raakt. (Zie voor meer informatie: Het BBP van China onderzocht: een stijging van de dienstensector .) De belangrijkste landbouwproductie van Thailand is rijst, rubber, maïs, suikerriet, kokosnoten, palmolie, ananas, cassave (maniok, tapioca) en visproducten.

Industrie

De industriële sector, bestaande uit de industrie als het belangrijkste segment, samen met mijnbouw, bouw, elektriciteit, water en gas, draagt ​​meer dan 40% bij aan het BBP van Thailand, een cijfer dat geleidelijk is toegenomen naarmate het aandeel van de landbouw is afgenomen. De sector heeft 17% van de beroepsbevolking in dienst. De groei van de productie in Thailand vond plaats gedurende twee periodes met twee verschillende strategieën: de eerste, van 1960-1985, werd bepaald door beleid met betrekking tot substitutie van import; het tweede tijdperk, van 1986 tot heden, is gericht op exportpromotie. In de beginjaren was de productie in Thailand sterk verweven met de landbouw, vooral omdat de productie van het land begon met de voedselverwerkende industrie. Langzaam, met veranderingen in het industriële beleid, kregen industrieën zoals petrochemie, elektronica, auto- en auto-onderdelen, computerapparatuur, ijzer en staal, mineralen en geïntegreerde schakelingen een boost en investeringsprikkels.

Dienstensector

De dienstensector is goed voor meer dan 45% van het BBP van Thailand en biedt werkgelegenheid aan 51% van de beroepsbevolking. Het aandeel van de dienstensector in de Thaise economie is ongeveer een halve eeuw ongeveer hetzelfde gebleven en dit rechtvaardigt de grote structurele verschuiving tussen landbouw en industrie. Binnen diensten, transport, groot- en detailhandel (waaronder reparatie van motorvoertuigen en motorfietsen en persoonlijke en huishoudelijke goederen), en toerisme en reisgerelateerde activiteiten hebben de belangrijkste bijdrage geleverd aan het bbp en de werkgelegenheid.

Exportgedreven

Als we de samenstelling van het bbp vanuit een ander gezichtspunt bekijken, namelijk door de binnenlandse vraag of door de vraag gestuurd, valt Thailand in de categorie van een exportgerichte economie. De onderstaande grafiek is een grafische weergave van de bijdrage van de uitvoer (goederen en diensten) aan het bbp, met de verschuiving van het beleid van invoervervanging naar uitvoerpromotie in de jaren tachtig. In de loop van deze jaren is de bijdrage van de export aan het BBP aanzienlijk toegenomen, wat Thailand classificeert als een exportgeleide economie. Dit maakt het kwetsbaar voor de economische situatie van zijn belangrijkste handelspartners en voor valutaschommelingen. De belangrijkste exportbestemmingen van Thailand zijn China, Japan, de VS, Indonesië, Maleisië, Australië, Hong Kong, Singapore en India. De belangrijkste exportproducten van Thailand zijn gefabriceerde goederen, waarbij elektronica, voertuigen, machines en uitrusting en voedingsmiddelen de belangrijkste componenten zijn. (Zie voor meer informatie: Met pensioen gaan in Thailand met $ 200.000 besparingen ">

Het komt neer op

De economie van Thailand is een interessante mix van een sterke agrarische sector met een ontwikkelde productiesector en een stabiele dienstensector. Hoewel de agrarische sector is ingehaald door de industrie en de tertiaire industrie, blijft de primaire sector in termen van bijdrage aan het bbp werken aan een grote beroepsbevolking en dragen bij aan de export. Terwijl de industrie en de dienstensector een rol spelen, is de groei van de economie sterk afhankelijk van de exportsector, die voor 75% bijdraagt ​​aan het bbp; dit stelt de Thaise economie bloot aan wereldwijde macro-economische omstandigheden en valutavolatiliteit.