Werkloosheidsuitkering door de federale staat
Het werkloosheidscompensatieprogramma van de federale staat is een sociaal vangnet dat tijdelijke financiële hulp biedt aan werknemers wier werk buiten hun schuld is beëindigd. Het is meestal beschikbaar voor mensen die zijn ontslagen als gevolg van bedrijfsherstructurering, inkrimping of stopzetting van activiteiten.
UITBREIDING Werkloosheidscompensatie van de federale staat
Het werkloosheidscompensatieprogramma van de federale staat is een federaal fonds, maar elke staat heeft zijn eigen werkloosheidsprogramma met zijn eigen kwalificatierichtlijnen, uitkeringsbedragen en periodes. De staatsprogramma's werken op basis van federale wetten. Deze uitkeringen kunnen soms werkloosheid worden genoemd.
Werkloosheidsuitkering wordt ook wel werkloosheidsverzekering genoemd en elke werknemer en werkgever betaalt in zijn staatsfonds volgens de vereisten van zijn staat.
Wanneer het dienstverband van een werknemer wordt beëindigd, moet hij bepalen of hij in aanmerking komt voor een werkloosheidsuitkering. In tijden van massale ontslagen kan een werkgever een contactpersoon inschakelen om zijn werknemers te helpen bij het zoeken naar werkloosheid. Hoewel elke staat verschillende vereisten en methoden heeft, staan de meeste staten eisers toe hun initiële claim online in te dienen. Ze moeten ook hun betalingen op rekening zetten voor eventuele belastingverplichtingen die ze oplopen bij het ontvangen van voordelen, en bepalen hoe ze hun wekelijkse betalingen willen ontvangen. Sommige staten staan directe stortingen toe, terwijl andere staten mogelijk een papieren cheque naar hun woonplaats moeten sturen.
Elke week moeten aanvragers een nieuwe claim indienen. Er zijn een aantal vragen die ze moeten beantwoorden, inclusief of ze een deel van de week hebben gewerkt, of ze actief werk zochten en of ze beschikbaar waren voor het werk dat hun werd aangeboden. Dit is om rekening te houden met de tijd dat iemand niet beschikbaar zou zijn omdat hij de stad uit was of in het ziekenhuis lag. Een aanvrager komt mogelijk niet in aanmerking voor een uitkering tijdens die periode.
De eerste week van elke nieuwe claimperiode wordt de wachtweek genoemd. Dit is een week waarin geen voordelen worden uitgekeerd. Een persoon zal één wachtweek per jaar ervaren.
Een normaal tijdsbestek voor werkloosheid is 26 weken, maar het congres kan de werkloosheidsuitkering tot 73 weken verlengen, met kleine verschillen per staat.
Een voorbeeld van werkloosheidsuitkering
Kenny Jones heeft bijvoorbeeld drie jaar voor Money Bank Mortgage gewerkt. Hij is een voorbeeldige werknemer geweest, maar helaas heeft Money Bank Mortgage besloten dat ze hun kantoren gaan consolideren en ze sluiten de vestiging waar Kenny werkt. Kenny is ontslagen. Aangezien de beëindiging van de functie buiten zijn schuld gebeurde, komt Kenny in aanmerking voor werkloosheidsuitkering.
Overweeg Kenny Jones opnieuw. Behalve deze keer heeft Kenny verschillende waarschuwingen ontvangen van zijn bazen bij Money Bank Mortgage over zijn constante traagheid. Na zijn laatste waarschuwing wordt de positie van Kenny bij het bedrijf beëindigd. Kenny komt niet in aanmerking voor werkloosheid omdat zijn positie verloren is gegaan door een inbreuk op het bedrijfsbeleid.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.