fiduciair
Een fiduciair is een persoon of organisatie die namens een andere persoon of personen optreedt om activa te beheren. In wezen is een fiduciair aan die andere entiteit de plichten van goed vertrouwen en vertrouwen verschuldigd. De hoogste wettelijke plicht van de ene partij voor de andere, fiduciair zijn, vereist ethisch gebonden zijn om in het beste belang van de ander te handelen.
Een fiduciair kan verantwoordelijk zijn voor het algemene welzijn, maar vaak gaat het om financiën - het beheren van de activa van een andere persoon, of van een groep mensen, bijvoorbeeld. Geldmanagers, financieel adviseurs, bankiers, accountants, executeurs, bestuursleden en bedrijfsfunctionarissen hebben allemaal een fiduciaire verantwoordelijkheid.
01:28Hoe de fiduciaire regel op u van invloed kan zijn
Fiduciair verklaard
De verantwoordelijkheden of plichten van een fiduciair zijn zowel ethisch als legaal. Wanneer een partij willens en wetens de fiduciaire plicht namens een andere partij aanvaardt, zijn zij verplicht te handelen in het beste belang van de principaal, de partij waarvan zij de activa beheren. Dit staat bekend als een 'verstandige zorgstandaard', een norm die oorspronkelijk voortkomt uit een uitspraak van de rechtbank uit 1830.
Deze formulering van de prudent-person regel vereiste dat een persoon die als fiduciair handelde eerst en vooral moest handelen met de behoeften van de begunstigden in gedachten. Er moet strikt op worden toegezien dat er geen belangenconflict ontstaat tussen de fiduciaire en hun principaal.
Van de fiduciair wordt verwacht dat hij de activa beheert ten behoeve van de andere persoon, in plaats van voor eigen winst, en niet persoonlijk kan profiteren van het beheer van zijn activa.
In de meeste gevallen wordt geen winst gemaakt uit de relatie, tenzij expliciete toestemming wordt verleend op het moment dat de relatie begint. In het Verenigd Koninkrijk kunnen fiduciairs bijvoorbeeld niet profiteren van hun positie, volgens een Engelse uitspraak van het High Court, Keech vs. Sandford (1726). Als de principaal toestemming verleent, kan de fiduciair de voordelen behouden die zij hebben ontvangen; deze voordelen kunnen monetair zijn of breder worden gedefinieerd als een 'kans'.
Fiduciaire taken komen voor in een breed scala van veel voorkomende zakelijke relaties, waaronder:
- Trustee en begunstigde (het meest voorkomende type)
- Bestuursleden en aandeelhouders
- Executeurs en legaten
- Voogden en wijken
- Promotors en aandelenabonnees
- Advocaten en cliënten
- Investeringsmaatschappijen en beleggers
Fiduciair trustee / begunstigde
Bij vastgoedregelingen en geïmplementeerde trusts zijn een trustee en een begunstigde betrokken. Een persoon die als trust of estate trustee wordt genoemd, is de fiduciaire en de begunstigde is de principaal. Onder een trustee / begunstigde plicht heeft de fiduciaire het juridische eigendom van het onroerend goed of de activa en bezit het de nodige macht om de activa te behandelen die in naam van de trust worden gehouden.
De trustee moet echter beslissingen nemen die in het beste belang van de begunstigde zijn, aangezien deze rechtmatige eigendom van het onroerend goed is. De vertrouwensrelatie / begunstigde relatie is een belangrijk aspect van uitgebreide vermogensplanning, en speciale aandacht moet worden besteed aan het bepalen wie wordt aangewezen als trustee.
Politici zetten vaak blind trusts op om belangenconflicten te voorkomen. Een blind vertrouwen is een relatie waarin een beheerder verantwoordelijk is voor de investering van het corpus (activa) van een begunstigde zonder dat de begunstigde weet hoe het corpus wordt belegd. Hoewel de begunstigde geen kennis heeft, heeft de curator een fiduciaire plicht om het corpus te beleggen volgens de voorzichtige gedragsnorm van de persoon.
Belangrijkste leerpunten
- Een fiduciair treedt op namens een andere persoon of personen om activa te beheren. Hun taken zijn zowel ethisch als legaal.
- Fiduciaire taken komen voor in een reeks zakelijke relaties, waaronder een trustee en een begunstigde, leden van de raad van bestuur en aandeelhouders, en uitvoerders en legaten.
- Een beleggingsfiduciair is iedereen die wettelijk verantwoordelijk is voor het beheer van het geld van iemand anders, zoals een lid van het investeringscomité van een goed doel.
- Geregistreerde beleggingsadviseurs hebben een fiduciaire plicht jegens cliënten; makelaar-dealers moeten gewoon voldoen aan de minder stringente geschiktheidsnorm, die niet vereist dat de belangen van de klant boven hun eigen belangen komen.
Bestuurslid / aandeelhouder
Een soortgelijke fiduciaire plicht kan worden gehouden door bedrijfsdirecteuren, aangezien deze kunnen worden beschouwd als trustees voor aandeelhouders als ze in het bestuur van een bedrijf zitten, of trustees van spaarders als dienst als directeur van een bank. Specifieke taken omvatten:
De zorgplicht
Dit geldt voor de manier waarop het bestuur beslissingen neemt die van invloed zijn op de toekomst van het bedrijf. Het bestuur heeft de plicht om alle mogelijke beslissingen volledig te onderzoeken en hoe deze de business kunnen beïnvloeden; Als het bestuur bijvoorbeeld stemt om een nieuwe CEO te kiezen, mag de beslissing niet alleen worden genomen op basis van de kennis of mening van het bestuur van een mogelijke kandidaat; het is de verantwoordelijkheid van het bestuur om alle levensvatbare sollicitanten te onderzoeken om ervoor te zorgen dat de beste persoon voor de functie wordt gekozen.
De plicht om te goeder trouw te handelen
Zelfs nadat het redelijkerwijs alle opties vóór hem heeft onderzocht, heeft het bestuur de verantwoordelijkheid om de optie te kiezen die volgens hem het beste de belangen van het bedrijf en zijn aandeelhouders dient.
De plicht van loyaliteit
Dit betekent dat het bestuur verplicht is geen andere oorzaken, belangen of voorkeuren boven zijn trouw aan het bedrijf en de investeerders van het bedrijf te stellen. Bestuursleden moeten zich onthouden van persoonlijke of professionele transacties die hun eigen belang of dat van een andere persoon of bedrijf boven het belang van het bedrijf kunnen stellen.
Als wordt vastgesteld dat een lid van een raad van bestuur zijn fiduciaire plicht niet is nagekomen, kunnen deze door de vennootschap zelf of haar aandeelhouders voor de rechtbank aansprakelijk worden gesteld.
Fiduciair als uitvoerder / legataris
Fiduciaire activiteiten kunnen ook van toepassing zijn op specifieke of eenmalige transacties. Een fiduciaire akte wordt bijvoorbeeld gebruikt om eigendomsrechten op een verkoop over te dragen wanneer een fiduciaire namens de eigenaar van het onroerend goed als uitvoerder van de verkoop moet optreden. Een fiduciaire akte is nuttig wanneer een onroerendgoedeigenaar wil verkopen, maar niet in staat is om zijn zaken af te handelen vanwege ziekte, incompetentie of andere omstandigheden, en iemand nodig heeft om in zijn plaats te handelen.
Een fiduciair is wettelijk verplicht om aan de potentiële koper de ware staat van het verkochte onroerend goed bekend te maken, en zij kunnen geen financiële voordelen ontvangen van de verkoop. Een fiduciaire akte is ook nuttig wanneer de eigenaar van het onroerend goed is overleden en hun eigendom deel uitmaakt van een landgoed dat toezicht of beheer behoeft.
Fiduciaire voogd / wijk
Onder een voogd / wijk-relatie wordt het wettelijk voogdijschap van een minderjarige overgedragen aan een aangewezen volwassene. Als fiduciair heeft de voogd de taak om ervoor te zorgen dat het minderjarige kind of de juiste afdeling passende zorg krijgt, waaronder het bepalen waar de minderjarige naar school gaat, dat de minderjarige passende medische zorg heeft, dat ze op een redelijke manier worden gedisciplineerd en dat hun dagelijkse welzijn blijft intact.
Een voogd wordt door de nationale rechtbank aangesteld wanneer de natuurlijke voogd van een minderjarig kind niet langer voor het kind kan zorgen. In de meeste staten blijft een voogd / wijkrelatie intact totdat het minderjarige kind de meerderjarigheid bereikt.
Advocaat / cliënt fiduciair
De fiduciaire relatie tussen advocaat en cliënt is aantoonbaar een van de meest stringente. Het Amerikaanse Hooggerechtshof stelt dat het hoogste niveau van vertrouwen en vertrouwen moet bestaan tussen een advocaat en een cliënt - en dat een advocaat als fiduciair moet handelen in volledige eerlijkheid, loyaliteit en trouw in elke vertegenwoordiging van en omgang met cliënten.
Advocaten worden aansprakelijk gesteld voor schendingen van hun fiduciaire plichten door de cliënt en zijn verantwoording verschuldigd aan de rechtbank waarin die cliënt vertegenwoordigd is wanneer zich een inbreuk voordoet.
Fiduciair hoofd / agent
Een meer algemeen voorbeeld van fiduciaire plicht ligt in de principaal / agentrelatie. Elke individuele persoon, onderneming, vennootschap of overheidsinstantie kan optreden als een principaal of agent zolang de persoon of het bedrijf daartoe wettelijk bevoegd is. Op grond van een hoofd- / agentplicht is een agent wettelijk aangewezen om namens de principaal te handelen zonder belangenconflicten.
Een veel voorkomend voorbeeld van een principaal-agentrelatie die fiduciaire plicht inhoudt, is een groep aandeelhouders als principals die het management of C-suite individuen verkiezen om als agent op te treden. Evenzo fungeren beleggers als principalen bij het selecteren van beheerders van beleggingsfondsen als agenten om activa te beheren.
Fiduciair beleggen
Hoewel het lijkt alsof een beleggingsfiduciair een financiële professional is (geldbeheerder, bankier, enzovoort), is een beleggingsfiduciair elke persoon die de wettelijke verantwoordelijkheid heeft voor het beheer van het geld van iemand anders. Dat betekent dat als u vrijwillig deelneemt aan het investeringscomité van het bestuur van uw lokale goed doel of een andere organisatie, u een fiduciaire verantwoordelijkheid draagt. U bent in een vertrouwenspositie geplaatst en dit kan gevolgen hebben voor het verraad van dat vertrouwen.
Het ontslaan van een financieel expert of beleggingsexpert ontslaat de commissieleden ook niet van al hun taken. Ze hebben nog steeds de plicht om de activiteiten van de expert zorgvuldig te selecteren en te controleren.
Geschiktheid versus fiduciaire standaard
Als uw beleggingsadviseur een geregistreerd beleggingsadviseur is, delen zij fiduciaire verantwoordelijkheid met het investeringscomité. Aan de andere kant, een makelaar, die werkt voor een makelaar-dealer, kan dat niet. Sommige beursvennootschappen willen niet dat hun makelaars fiduciaire ondernemingen zijn.
Beleggingsadviseurs, die meestal op vergoedingen zijn gebaseerd, zijn gebonden aan een fiduciaire norm die is vastgesteld als onderdeel van de Investment Advisers Act van 1940. Ze kunnen worden gereguleerd door de SEC of door de staatseffectenregelgevers. De wet is vrij specifiek in het definiëren van wat een fiduciair betekent, en het bepaalt een loyaliteits- en zorgplicht, wat betekent dat de adviseur de belangen van zijn cliënt boven die van zichzelf moet stellen.
De adviseur kan bijvoorbeeld geen effecten voor zijn rekening kopen voordat hij deze voor een cliënt heeft gekocht en is verboden transacties te doen die kunnen resulteren in hogere commissies voor de adviseur of zijn beleggingsonderneming.
Het betekent ook dat de adviseur zijn best moet doen om ervoor te zorgen dat beleggingsadvies wordt gedaan met behulp van nauwkeurige en volledige informatie - in feite dat de analyse grondig en zo nauwkeurig mogelijk is. Het vermijden van belangenconflicten is belangrijk wanneer u als een fiduciair optreedt, en het betekent dat een adviseur eventuele conflicten moet melden om de belangen van de klant voor de adviseur te stellen.
Bovendien moet de adviseur transacties plaatsen volgens een "beste uitvoering" -standaard, wat betekent dat ze ernaar moeten streven om effecten te verhandelen met de beste combinatie van lage kosten en efficiënte uitvoering.
De geschiktheidsregel
Makelaar-dealers, die vaak worden gecompenseerd door commissie, hoeven in het algemeen alleen aan een geschiktheidsverplichting te voldoen. Dit wordt gedefinieerd als aanbevelingen doen die consistent zijn met de behoeften en voorkeuren van de onderliggende klant. Makelaar-dealers worden gereguleerd door de Financial Industry Regulatory Authority (FINRA) volgens normen die hen verplichten om passende aanbevelingen te doen aan hun klanten.
In plaats van hun belangen onder die van de klant te moeten plaatsen, geeft de geschiktheidsstandaard alleen aan dat de makelaar-dealer redelijkerwijs moet geloven dat eventuele aanbevelingen geschikt zijn voor de klant, in termen van de financiële behoeften, doelstellingen en unieke omstandigheden van de klant. . Een belangrijk onderscheid op het gebied van loyaliteit is ook belangrijk: de primaire taak van een makelaar is aan zijn werkgever, de makelaar-dealer voor wie hij werkt, niet aan zijn klanten.
Andere beschrijvingen van geschiktheid omvatten het verzekeren dat transactiekosten niet buitensporig zijn en dat hun aanbevelingen niet ongeschikt zijn voor de klant. Voorbeelden die de geschiktheid kunnen schenden, zijn onder meer overmatig handelen, het account karnen om meer commissies te genereren, en het regelmatig wisselen van accountactiva om transactie-inkomsten voor de broker-dealer te genereren.
Ook is de noodzaak om potentiële belangenconflicten bekend te maken niet zo strikt voor makelaars; een investering moet alleen geschikt zijn, deze hoeft niet noodzakelijk consistent te zijn met de doelstellingen en het profiel van de individuele belegger.
Een makelaar-dealer volgt de geschiktheidsnorm: investeringskeuzes moeten geschikt zijn voor de klant, maar kunnen nog steeds voordeliger zijn voor de makelaar dan de allerbeste optie; de primaire verantwoordelijkheid van de makelaar ligt bij hun bedrijf, niet bij hun klant.
De geschiktheidsstandaard kan conflicten veroorzaken tussen een makelaar-dealer en een klant. Het meest voor de hand liggende conflict heeft te maken met compensatie. Volgens een fiduciaire standaard zou het een beleggingsadviseur ten strengste verboden zijn om een beleggingsfonds of een andere investering voor een cliënt te kopen, omdat dit de makelaar een hogere vergoeding of commissie zou opleveren dan een optie die de cliënt minder zou kosten - of meer zou opleveren voor de cliënt. .
Onder de geschiktheidseis, zolang de investering geschikt is voor de klant, kan deze voor de klant worden gekocht. Dit kan ook makelaars ertoe aanzetten hun eigen producten te verkopen voordat ze concurreren om producten die mogelijk minder kosten.
De kortstondige fiduciaire regel
Terwijl de term "geschiktheid" de standaard was voor transactierekeningen of effectenrekeningen, stelde de Department of Labour Fiduciary Rule voor om de zaken voor makelaars harder te maken. Iedereen met pensioengeld onder beheer, die aanbevelingen of verzoeken doet voor een IRA of andere fiscaal voordelige pensioenrekeningen, zou worden beschouwd als een fiduciair die verplicht is zich aan die norm te houden, in plaats van aan de geschiktheidsnorm die anders van kracht was.
De fiduciaire regel had een lange - en uiteindelijk mislukte - implementatie. Oorspronkelijk voorgesteld in 2010, was het gepland om in werking te treden tussen 10 april 2017 en 1 januari 2018. Nadat president Trump aantrad werd het uitgesteld tot 9 juni 2017, inclusief een overgangsperiode voor bepaalde vrijstellingen die zich uitstrekken tot 1 januari, 2018.
Vervolgens werd de implementatie van alle elementen van de regel teruggedrongen tot 1 juli 2019. Voordat dat kon gebeuren, werd de regel verlaten na een beslissing van juni 2018 door het Vijfde Amerikaanse Circuit Court.
Fiduciair risico
De mogelijkheid van een trustee / agent die niet optimaal presteert in het belang van de begunstigde wordt "fiduciair risico" genoemd. Dit betekent niet noodzakelijkerwijs dat de trustee de middelen van de begunstigde gebruikt voor zijn / haar eigen voordeel; dit kan het risico zijn dat de trustee niet de beste waarde voor de begunstigde bereikt.
Een situatie waarin een fondsmanager (agent) bijvoorbeeld meer transacties doet dan nodig is voor de portefeuille van een klant, is een bron van fiduciair risico omdat de fondsmanager de winst van de klant langzaam erodeert door hogere transactiekosten te maken dan nodig is.
Een situatie waarin een persoon of entiteit die wettelijk is aangesteld om de activa van een andere partij te beheren, zijn macht op onethische of illegale wijze gebruikt om financieel te profiteren of op een andere manier hun eigen belang dient, wordt "fiduciair misbruik" genoemd of "fiduciaire fraude."
Fiduciaire verzekering
Een bedrijf kan de personen verzekeren die optreden als fiduciair van een gekwalificeerd pensioenplan, zoals de directeuren, functionarissen, werknemers en andere natuurlijke personen van het bedrijf. Fiduciaire aansprakelijkheidsverzekering is bedoeld om de leemtes op te vullen die bestaan in traditionele dekking die wordt aangeboden via personeelsbeloningen of bestuurders- en polisvoorwaarden. Het biedt financiële bescherming wanneer de noodzaak van een rechtszaak ontstaat - als gevolg van scenario's zoals vermeende verkeerd beheerde fondsen of investeringen, administratieve fouten of vertragingen bij overdrachten of distributies, een wijziging of vermindering van voordelen, of onjuist advies over de toewijzing van investeringen binnen het plan.
Fiduciaire beleggingsrichtlijnen
Als reactie op de behoefte aan begeleiding voor beleggingsfiduciaire ondernemingen, werd de non-profit Foundation for Fiduciary Studies opgericht om de volgende voorzichtige beleggingspraktijken te definiëren:
Stap 1: Organiseren
Het proces begint met fiduciaires die zichzelf informeren over de wetten en regels die van toepassing zijn op hun situaties. Zodra fiduciaires hun regels bepalen, moeten ze vervolgens de rollen en verantwoordelijkheden van alle bij het proces betrokken partijen definiëren. Als beleggingsdienstverleners worden gebruikt, moeten alle serviceovereenkomsten schriftelijk worden vastgelegd.
Stap 2: Formaliseren
Het formaliseren van het beleggingsproces begint met het creëren van de doelstellingen en doelstellingen van het investeringsprogramma. Fiduciaires moeten factoren identificeren zoals de beleggingshorizon, een aanvaardbaar risiconiveau en het verwachte rendement. Door deze factoren te identificeren, creëren fiduciaires een kader voor het evalueren van investeringsopties.
Fiduciaires moeten dan geschikte activaklassen selecteren die hen in staat stellen om een gediversifieerde portefeuille te creëren via een gerechtvaardigde methode. De meeste fiduciaires doen dit door moderne portefeuilletheorie (MPT) te gebruiken, omdat MPT een van de meest geaccepteerde methoden is voor het creëren van beleggingsportefeuilles die zich richten op een gewenst risico / rendement-profiel.
Ten slotte moet de fiduciair deze stappen formaliseren door een verklaring over het beleggingsbeleid te maken met de nodige details om een specifieke beleggingsstrategie te implementeren. Nu is de fiduciair klaar om door te gaan met de implementatie van het investeringsprogramma, zoals geïdentificeerd in de eerste twee stappen.
Stap 3: Implementeren
In de implementatiefase worden specifieke beleggingen of beleggingsbeheerders geselecteerd om te voldoen aan de vereisten die worden beschreven in de verklaring over het beleggingsbeleid. Een due diligence-proces moet worden ontworpen om potentiële investeringen te evalueren. Het due diligence-proces moet criteria identificeren die worden gebruikt om te evalueren en filteren door de pool van potentiële investeringsopties.
De implementatiefase wordt meestal uitgevoerd met de hulp van een beleggingsadviseur omdat veel fiduciaires de vaardigheden en / of middelen missen om deze stap uit te voeren. Wanneer een adviseur wordt gebruikt om te helpen bij de implementatiefase, moeten fiduciaires en adviseurs communiceren om ervoor te zorgen dat een overeengekomen due diligence-proces wordt gebruikt bij de selectie van investeringen of managers.
Stap 4: Monitor
De laatste stap kan het meest tijdrovende en ook het meest verwaarloosde deel van het proces zijn. Sommige fiduciairs voelen de urgentie voor monitoring niet aan als ze de eerste drie stappen correct hebben uitgevoerd. Fiduciaires mogen hun verantwoordelijkheden niet verwaarlozen omdat ze in elke stap even aansprakelijk kunnen zijn voor nalatigheid.
Om het beleggingsproces goed te kunnen volgen, moeten fiduciaire ondernemingen periodiek rapporten beoordelen die de prestaties van hun beleggingen vergelijken met de juiste index en peer group, en bepalen of de doelstellingen van het beleggingsbeleid worden gehaald. Het eenvoudig opvolgen van prestatiestatistieken is niet voldoende.
Fiduciaires moeten ook kwalitatieve gegevens bewaken, zoals veranderingen in de organisatiestructuur van beleggingsbeheerders die in de portefeuille worden gebruikt. Als de beleggingsbeslissers in een organisatie zijn vertrokken, of als hun niveau van autoriteit is veranderd, moeten beleggers overwegen hoe deze informatie de toekomstige prestaties kan beïnvloeden.
Naast prestatiebeoordelingen moeten fiduciaires de kosten beoordelen die zijn gemaakt bij de implementatie van het proces. Fiduciaires zijn niet alleen verantwoordelijk voor de manier waarop fondsen worden belegd, maar ook voor de manier waarop middelen worden besteed. Beleggingsvergoedingen hebben een directe invloed op de prestaties en fiduciaire ondernemingen moeten ervoor zorgen dat de vergoedingen die worden betaald voor beleggingsbeheer eerlijk en redelijk zijn.
Huidige fiduciaire regels en voorschriften
Het ministerie van het Agentschap van de Schatkist, het Bureau van de Comptroller of the Currency, is belast met de regulering van federale spaarverenigingen en hun fiduciaire activiteiten. Meerdere fiduciaire taken kunnen soms in conflict zijn met elkaar, een probleem dat vaak voorkomt bij makelaars en advocaten. Twee tegengestelde belangen kunnen in het beste geval worden afgewogen; belangen afwegen is echter niet hetzelfde als het dienen van het beste belang van een klant.
Fiduciaire certificeringen worden op het niveau van de staat verdeeld en kunnen door de rechtbank worden ingetrokken als blijkt dat een persoon zijn plichten niet nakomt. Om gecertificeerd te worden, moet een fiduciair een examen afleggen dat hun kennis van wetten, praktijken en beveiligingsgerelateerde procedures zoals achtergrondcontroles en screening test. Hoewel vrijwilligers van het bestuur geen certificering vereisen, omvat due diligence ervoor te zorgen dat professionals die in deze gebieden werken over de juiste certificeringen of licenties beschikken voor de taken die zij uitvoeren.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.