Giffen Goed
Een Giffen-goed is een niet-luxe product met een laag inkomen dat de standaard economische en consumentenvraagtheorie tart. De vraag naar Giffen-goederen stijgt wanneer de prijs stijgt en daalt wanneer de prijs daalt. In de econometrie resulteert dit in een opwaarts aflopende vraagcurve, in tegenstelling tot de fundamentele wetten van de vraag die een neerwaarts aflopende vraagcurve creëren.
De term "Giffen-goederen" werd bedacht in de late jaren 1800, genoemd naar de bekende Schotse econoom, statisticus en journalist Sir Robert Giffen. Het concept van Giffen-producten is gericht op niet-luxeproducten met een laag inkomen die zeer weinig vervangers hebben. Giffen-goederen kunnen worden vergeleken met Veblen-goederen die op dezelfde manier de standaard economische en consumentenvraagtheorie tarten, maar zich richten op luxe goederen.
Voorbeelden van Giffen-producten kunnen brood, rijst en tarwe zijn. Deze goederen zijn vaak essentiële benodigdheden met weinig bijna-dimensionale substituten tegen dezelfde prijsniveaus.
01:13Giffen Goed
Inzicht in Giffen-goederen
Giffen goed is een zeldzaamheid in de economie omdat vraag en aanbod voor deze goederen tegenovergesteld is aan standaardconventies. Giffen-goederen kunnen het gevolg zijn van meerdere marktvariabelen, waaronder aanbod, vraag, prijs, inkomen en vervanging. Al deze variabelen staan centraal in de basistheorieën van vraag- en aanbodeconomie. Giffen-goederengevallen bestuderen de effecten van deze variabelen op niet-luxe goederen met een laag inkomen, wat resulteert in een opwaartse aflopende vraagcurve.
Belangrijkste leerpunten
- Een Giffen-goed is een niet-luxe product met een laag inkomen, waarvoor de vraag toeneemt naarmate de prijs stijgt en vice versa.
- Een Giffen-goed heeft een opwaartse hellende vraagcurve die in strijd is met de fundamentele vraagwetten die zijn gebaseerd op een neerwaartse hellende vraagcurve.
- De vraag naar Giffen-goederen wordt sterk beïnvloed door een gebrek aan nauwe substituten en inkomensdruk.
- Veblen-goederen zijn vergelijkbaar met Giffen-goederen, maar met een focus op luxe artikelen.
Vraag en aanbod
De wetten van vraag en aanbod regelen macro- en micro-economische theorieën. Economen hebben ontdekt dat wanneer de prijzen stijgen, de vraag daalt en er een neerwaartse curve ontstaat. Wanneer de prijzen dalen, wordt verwacht dat de vraag zal toenemen waardoor een opwaartse hellende curve ontstaat. Inkomsten kunnen deze resultaten enigszins matigen, waardoor de curven afvlakken, omdat meer persoonlijk inkomen tot ander gedrag kan leiden. Substitutie en het substitutie-effect kunnen ook aanzienlijk zijn. Aangezien er meestal substituten zijn voor de meeste goederen, draagt het substitutie-effect bij aan het versterken van de argumenten voor standaard vraag en aanbod.
In het geval van Giffen-goederen kan het inkomenseffect aanzienlijk zijn, terwijl het substitutie-effect ook impact heeft. Met Giffen-goederen is de vraagcurve opwaarts hellend, wat meer vraag tegen hogere prijzen laat zien. Aangezien er weinig vervangers zijn voor Giffen-goederen, blijven consumenten bereid om een Giffen-goed te kopen wanneer de prijs stijgt. Giffen-goederen zijn meestal ook essentiële items die vervolgens zowel het inkomsteneffect als een hoger prijssubstitutie-effect bevatten. Omdat Giffen-goederen essentieel zijn, zijn consumenten bereid er meer voor te betalen, maar dit beperkt ook het beschikbare inkomen, waardoor het kopen van iets hogere opties nog meer buiten bereik is. Daarom kopen consumenten nog meer van het Giffen-goed. Over het algemeen zijn zowel de inkomsten- als de substitutie-effecten aan het werk om de onconventionele vraag- en aanbodresultaten te creëren.
Historisch onderzoek en goede voorbeelden van Giffen
In zijn leerboek Principles of Economics beschreef econoom Alfred Marshall het werk van Robert Giffen in de context van brood dat in prijs steeg omdat mensen geen inkomsten hadden om vlees te kopen. In 1947 werd het voorbeeld van vleesbrood echter uitgedaagd door George J. Stigler in zijn artikel "Notes on the History of the Giffen Paradox." Een ander voorbeeld van het bestaan van een Giffen-goed werd aangeboden door een onderzoek uit 2007, geschreven door Harvard-economen Robert Jensen en Nolan Miller, die een veldexperiment hebben uitgevoerd in de provincie Hunan in China, waar rijst een voedingsbestanddeel is, en in de provincie Gansu, waar tarwe het hoofdbestanddeel is. Willekeurig geselecteerde huishoudens in beide provincies ontvingen vouchers die de aankoop van hun respectieve basisvoedingsmiddelen subsidiëren.
Jensen en Miller vonden sterk bewijs van Giffen-gedrag dat Hunan-huishoudens vertoonden met betrekking tot rijst. Het verlagen van de prijs van rijst door de subsidie veroorzaakte een verminderde vraag van huishoudens naar de rijst, terwijl het verhogen van de prijs door het verwijderen van de subsidie het tegenovergestelde effect had. Het bewijs van tarwe in Gansu was echter zwakker.
Giffen-goederen versus Veblen-goederen
Zowel Giffen-goederen als Veblen-goederen zijn niet-gewone goederen die standaard aanbod- en vraagconventies trotseren. Met zowel Giffen- als Veblen-goederen loopt de vraagcurve van een product omhoog. Inkomen en substitutie zijn sleutelfactoren bij het verklaren van de econometrie van de stijgende vraagcurve voor Giffen-goederen zoals besproken.
Veblen-goederen hebben ook een opwaartse hellende vraagcurve, maar met enkele enigszins verschillende invloeden. Veblen-goederen zijn premiumproducten, luxegoederen. Voorbeelden hiervan zijn door beroemdheden goedgekeurde parfums of heerlijke wijnen. Bij deze goederen wordt hun hoge prijs geassocieerd met een hoog sociaal statussymbool. Als zodanig vinden consumenten met een hoog inkomen deze goederen wenselijker tegen een hogere prijs. Het inkomenseffect heeft weinig invloed op deze goederen omdat inkomen geen factor is. Vervanging is ook een minimale factor omdat de goederen over het algemeen statussymbolen zijn en niet kruisdimensionaal.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.