De gevaren van valutabewegingen

Devaluatie en herwaardering zijn officiële wijzigingen in de waarde van de valuta van een land ten opzichte van andere valuta's. De termen worden meestal gebruikt om te verwijzen naar officieel gesanctioneerde wijzigingen in de waarde van een valuta onder een vast wisselkoersregime. Devaluatie en herwaardering zijn dus typisch eenmalige gebeurtenissen - hoewel een reeks van dergelijke veranderingen zich soms kan voordoen - die meestal worden opgelegd door de overheid of centrale bank van een natie.

Veranderingen in de niveaus van valuta's die werken onder een zwevend wisselkoerssysteem staan ​​bekend als valutadevaluatie en -waardering en worden veroorzaakt door marktwerking. Paradoxaal genoeg, hoewel devaluatie en herwaardering minder een probleem voor de wereldeconomie worden, aangezien de meeste grote landen zwevende wisselkoerssystemen hebben ingevoerd, blijven wisselkoersbewegingen een zeer belangrijke invloed uitoefenen op de economische fortuinen van de meeste landen.

Het vaste wisselkoerssysteem

Devaluatie verwijst naar een neerwaartse aanpassing van de officiële wisselkoers van een valuta, terwijl herwaardering verwijst naar een opwaartse aanpassing van de wisselkoers. Om te begrijpen waarom ze zich voordoen, moet men eerst een idee krijgen van het concept van de vaste wisselkoers.

In een vast wisselkoerssysteem is de nationale valuta van een land gefixeerd op een enkele belangrijke valuta zoals de Amerikaanse dollar of euro, of is gekoppeld aan een mandje met valuta's. De initiële wisselkoers is vastgesteld op een bepaald niveau en kan worden toegestaan ​​te fluctueren binnen een bepaalde band, in het algemeen een vast percentage aan beide zijden van de basiskoers. De frequentie van veranderingen in de vaste wisselkoers hangt af van de filosofie van de natie. Sommige landen hanteren jaren hetzelfde tarief, terwijl andere landen dit af en toe kunnen aanpassen om de economische fundamenten weer te geven.

Als de werkelijke wisselkoers aanzienlijk afwijkt van de basiskoers en de toegestane band overschrijdt, zal de centrale bank ingrijpen om deze weer in overeenstemming te brengen met de beoogde basiskoers. Neem bijvoorbeeld aan dat een hypothetische valuta genaamd de Pseudo-dollar (PSD) wordt vastgesteld op de Amerikaanse dollar met een koers van 5 PSD per USD, met een toegestane band van 2% aan weerszijden van de basisrente, of 4, 90 tot 5, 10. Als de PSD waardeert (dat wil zeggen dat hij onder het onderste niveau van de toegestane band handelt) om 4.88 te zeggen, zal de centrale bank de binnenlandse valuta (PSD) verkopen en de vreemde valuta (USD) kopen waaraan de binnenlandse valuta is vastgesteld. Omgekeerd, als de PSD afgeschreven en handelt in de buurt van of boven de 5.10 bovenkant van de toegestane band, zal de centrale bank de binnenlandse valuta (PSD) kopen en de vreemde valuta (USD) verkopen.

Oorzaken van devaluatie en herwaardering

Hoewel devaluatie veel gebruikelijker is dan herwaardering, komen beide voor omdat de wisselkoers op een kunstmatig laag of hoog niveau is vastgesteld. Dit maakt het voor de centrale bank steeds moeilijker om de vaste koers te verdedigen, wat op zijn beurt de ongewenste aandacht trekt van valutaspeculanten die weinig tijd verspillen bij het testen van de vastberadenheid van de centrale bank om de vaste wisselkoers te verdedigen. Een centrale bank moet over voldoende deviezenreserves beschikken om bereid te zijn alle aangeboden bedragen van haar valuta te kopen tegen de vaste wisselkoers. Als deze forex-reserves onvoldoende zijn, heeft de bank mogelijk geen andere optie dan de valuta te devalueren.

Een van de beroemdste voorbeelden van valutadevaluatie was de exit van het Britse pond uit het wisselkoersmechanisme (ERM) in september 1992. Het ERM was een voorloper van de oprichting van de euro en was een systeem voor het koppelen van de waarde van het pond en andere valuta dan die van de Duitse mark, om economische stabiliteit en lage inflatie te krijgen. Op 16 september 1992 - een dag die later in de Britse pers "Black Wednesday" werd genoemd - kwam het pond onder enorme speculatieve aanval te staan, aangezien valutaspeculanten van mening waren dat de valuta op een kunstmatig hoog niveau werd verhandeld. In een poging de speculatieve razernij te bedwingen, nam de Bank of England noodmaatregelen, zoals het gebruik van miljarden ponden om de valuta te verdedigen en gedurende de dag de rentetarieven verhogen van 10% naar 12% tot 15%. Deze maatregelen hadden geen zin, omdat het pond uit het ERM werd gedwongen, waardoor de legendarische hedgefondsbeheerder George Soros een winst van $ 1 miljard op zijn short-pondpositie verrekende.

Effecten op de economie

Devaluatie heeft aanvankelijk vaak een negatief effect op de economie, hoewel het uiteindelijk leidt tot een substantiële toename van de export en een gelijktijdige krimp van het tekort op de lopende rekening, een fenomeen dat bekend staat als de J-Curve. In de beginperiode na een devaluatie wordt de invoer veel duurder, terwijl de uitvoer stagneert, wat leidt tot een groter tekort op de lopende rekening. De lagere waarde van de binnenlandse valuta kan er ook toe leiden dat geïmporteerde artikelen veel meer kosten, wat leidt tot "geïmporteerde" inflatie. In de loop van de tijd maakt de lagere binnenlandse valuta de export echter competitiever op de wereldmarkten, terwijl consumenten zich kunnen onthouden van dure importen, wat leidt tot een verbetering van het tekort op de lopende rekening.

In een aantal gevallen ging devaluatie ook gepaard met een massale kapitaalvlucht, omdat buitenlandse investeerders hun kapitaal uit het land halen. Dit verergert de economische impact van devaluatie verder, omdat de sluiting van industrieën die afhankelijk waren van buitenlands kapitaal de werkloosheid verhoogt en de economische groei verlaagt, wat een recessie veroorzaakt. De effecten van de recessie kunnen worden versterkt door hogere rentetarieven die werden ingevoerd om de binnenlandse valuta te verdedigen. Devaluatie geeft soms ook aanleiding tot een besmettingseffect, zoals werd geïllustreerd door de Aziatische crisis van 1997, waarbij valutacrises een aantal naties treffen - grotendeels ontwikkelende economieën - met vergelijkbare, wankele economische fundamenten.

Herwaardering heeft niet dezelfde verstrekkende effecten als devaluatie, omdat herwaardering doorgaans wordt veroorzaakt door een snelle verbetering - in plaats van verslechtering - van de economische fundamentals. Na verloop van tijd zal een herwaardering waarschijnlijk ertoe leiden dat het overschot op de lopende rekening van een land enigszins krimpt

Portfolio Impact

Aangezien valutadevaluatie veruit de meest waarschijnlijke gebeurtenis is, moeten beleggers zich bewust zijn van de risico's die devaluatie met zich meebrengt, omdat dit een impact kan hebben op het rendement van de portefeuille, met name in het geval van een valuta-besmetting.

Stel dat u 10% van uw portefeuille hebt in obligaties die zijn uitgedrukt in de eerder beschreven Pseudo-dollars, met een huidig ​​rendement van 5%. Als Pseudo-dollars nu een devaluatie van 20% ondergaan, zou uw netto rendement van deze obligaties -15% zijn in plaats van + 5%. Als gevolg hiervan zou het totale rendement op uw portefeuille met 1, 5% dalen (dat wil zeggen 10% portefeuillegewicht X -15%).

Maar laten we zeggen dat u in totaal 40% van uw portefeuille aan activa in opkomende markten bezit en deze worden getroffen door het besmettelijke effect van de devaluatie van de Pseudo-dollar. Als deze activa van opkomende markten ook met 20% dalen, zou uw totale portefeuillerendement met een zeer substantiële 8% dalen,

Waar moet je op letten

• Blijf op de hoogte van valutakappertjes - Een van de grootste valutakwesties waarmee de wereldeconomie de afgelopen jaren te maken heeft gehad, is de kunstmatige onderdrukking van de Chinese yuan, waardoor China een enorm marktaandeel in de wereldwijde export heeft gewonnen. China heeft de yuan geleidelijk laten waarderen, te midden van schreeuwende oproepen van de Verenigde Staten en andere landen voor een snelle herwaardering van de yuan. Hoe dan ook, deze kwestie kan een grote impact hebben op de wereldeconomie, dus blijf op de hoogte van de ontwikkelingen op dit gebied.
• Beperk uw blootstelling aan opkomende markten met verslechterende fundamentals - Valutabesmetting vormt een reële bedreiging voor uw portefeuille, dus beperk uw blootstelling aan opkomende markten waarvan de economische fundamentals verslechteren. Let met name op landen met oplopende tekorten op de lopende rekening en hoge inflatie. Valuta's van landen als India en Indonesië, die deze kenmerken hebben, behoorden tot de slechtste in de zomer van 2013, toen het vooruitzicht van de Amerikaanse Federal Reserve haar obligatie-inkoopprogramma (dat werd gezien als een signaal van een eventuele verkrapping van het monetaire beleid) werd teruggeschroefd ) leidde tot een massale kapitaalvlucht uit opkomende markten.
• Overweeg het effect van valutabewegingen op uw totale portefeuillerendement - activa in een valuta die op prijs stelt, kan uw portfoliorendement verhogen. Omgekeerd, zoals eerder in het voorbeeld getoond, kan het aanhouden van activa in een afschrijvende valuta een negatieve invloed hebben op de prestaties van de portefeuille. Overweeg daarom het effect van valutatoename en waardevermindering op het totale rendement van uw portefeuille.

Het komt neer op

Valutadevaluatie kan een verborgen bron van portefeuillerisico zijn, vooral als dit resulteert in een besmettingseffect. Beleggers moeten zich bewust zijn van dit risico voor hun portefeuilles en ook rekening houden met de impact van valutabewegingen op het totale rendement van de portefeuille.