Hoe de inventaris van een bedrijf te analyseren

Belangrijk voor facilitaire activiteiten, inventaris vertegenwoordigt producten die een bedrijf in haar gebouwen bezit of goederen die aan derden worden verzonden. Voorraad speelt een belangrijke rol bij het soepel functioneren van de onderneming van een bedrijf, omdat het fungeert als een buffer tussen de productie en de voltooiing van de bestellingen van klanten. Beleggers kunnen gegevens over de inventaris vinden in openbare archieven van een bedrijf op de website voor investor relations of via de website van de Securities and Exchange Commission (SEC).

Terwijl de balans van een bedrijf één regel bevat die de inventarisbalansen aan het einde van de periode weergeeft, geven voetnoten bij financiële overzichten meer details over de inventaris. Deze details omvatten meestal een beschrijving van hoe een bedrijf zijn voorraad boekt en gedetailleerde saldi voor verschillende subcategorieën binnen een voorraadaccount.

Soorten inventaris

Voorraad is een actueel actief, aangezien een bedrijf doorgaans van plan is zijn eindproducten binnen een korte tijd, meestal een jaar, te verkopen. De inventaris moet fysiek worden geteld of gemeten voordat deze op een balans kan worden geplaatst. Bedrijven onderhouden doorgaans geavanceerde voorraadbeheersystemen die realtime voorraadniveaus kunnen volgen. De voorraad wordt verwerkt op een van de volgende drie manieren: kosten voor first-in-first-out (FIFO); last-in-first-out (LIFO) -kosten; of gewogen gemiddelde kostprijs.

Een voorraadaccount bestaat meestal uit vier afzonderlijke categorieën: grondstoffen, onderhanden werk, gereed product en merchandise. Grondstoffen vertegenwoordigen verschillende materialen die een bedrijf voor zijn productieproces koopt. Deze materialen moeten veel werk ondergaan voordat een bedrijf ze kan transformeren in een gereed product dat klaar is voor verkoop. Onderhanden werk vertegenwoordigt grondstoffen die worden omgezet in een afgewerkt product. Eindproducten zijn voltooide producten die direct beschikbaar zijn voor verkoop aan klanten van een bedrijf. Merchandise vertegenwoordigt eindproducten die een bedrijf van een leverancier koopt voor toekomstige wederverkoop.

Financiële ratio's

Om inventaris te analyseren, gebruiken financiële professionals doorgaans verschillende financiële ratio's om te beoordelen of een bedrijf problemen heeft met het produceren en onmiddellijk verkopen van zijn inventaris. Financiële ratio's kunnen ook leiden tot potentiële rode vlaggen over boekhoudfraude of veroudering. Beleggers en analisten kijken doorgaans naar de voorraadratio's van een bedrijf in de loop van de tijd en maken vergelijkingen tussen collega's in dezelfde branche.

Dagenverkoop van voorraden (DSI) is een populaire methode om de gemiddelde tijd te evalueren die een bedrijf nodig heeft om zijn voorraad om te zetten in inkomsten. DSI wordt berekend door de gemiddelde jaarlijkse inventaris te nemen, deze te delen door de kosten van verkochte goederen (COGS) voor dezelfde periode en het resultaat te vermenigvuldigen met 365. Hoe kleiner de DSI, hoe efficiënter een bedrijf zijn bedrijf beheert door snel geld te verdienen met zijn inventaris . DSI kan voor hetzelfde bedrijf in de loop van de tijd variëren om verschillende redenen, zoals inefficiënt gebruik van voorraad, uitbestede productie en opslag van magazijnen in afwachting van een groter aantal bestellingen in de volgende boekhoudperiode. DSI varieert ook van industrie tot industrie. Een ruimtevaartbedrijf heeft doorgaans zeer lange conversiecycli in zijn productieproces en zijn DSI kan meer dan 200 dagen duren. Een retailbedrijf kan zijn artikelen daarentegen vrij snel verkopen, en de DSI is meestal minder dan 50 dagen.

Met de inventarisomzet kunnen analisten de snelheid evalueren waarmee de inventaris gedurende een specifieke periode wordt gebruikt, en deze wordt berekend door het eindvoorraadsaldo te delen door de jaarlijkse kosten van de verkochte goederen. Als het eindvoorraadsaldo aanzienlijk afwijkt van de norm, kan in plaats daarvan het gemiddelde jaarsaldo worden gebruikt. Met behulp van de omloopsnelheid van de voorraad kan een analist beoordelen of een bedrijf over te grote voorraadniveaus beschikt in vergelijking met zijn verkoopniveau. De omloopsnelheid van de voorraad kan fluctueren vanwege lage verkopen of slechte vaardigheden op het gebied van voorraadbeheer. De omloopsnelheid van de inventaris varieert van industrie tot industrie.

Kwalitatieve analyse van inventaris

Er zijn andere methoden om de inventaris van een bedrijf te analyseren. Als een bedrijf regelmatig van methode voor voorraadboekhouding wisselt zonder redelijke rechtvaardiging, is het waarschijnlijk dat het management probeert een beter beeld van zijn bedrijf te schetsen dan wat waar is. De SEC vereist dat openbare bedrijven LIFO-reserves openbaar maken die voorraden onder LIFO-kostprijs vergelijkbaar kunnen maken met FIFO-kostprijs.

Frequente afschrijving van voorraden kan duiden op problemen van een bedrijf met de verkoop van afgewerkte producten of voorraadveroudering. Dit kan ook rode vlaggen opleveren met het vermogen van een bedrijf om concurrerend te blijven en producten te maken die de consument in de toekomst aanspreken.