Hoe verschillen de huidige ratio en de snelle ratio?

Zowel de huidige ratio als de quick ratio meten de kortetermijnliquiditeit van een bedrijf, of zijn vermogen om voldoende contanten te genereren om alle schulden af ​​te lossen als ze onmiddellijk opeisbaar worden. Hoewel ze beide maatregelen zijn voor de financiële gezondheid van een bedrijf, verschillen ze enigszins. De snelle verhouding wordt beschouwd als conservatiever dan de huidige verhouding omdat de berekeningsfactoren minder items bevatten. Hier is een blik op beide ratio's, hoe ze te berekenen, en hun belangrijkste verschillen.

Wat zit er in de huidige ratio?

De huidige ratio meet het vermogen van een bedrijf om huidige of kortlopende verplichtingen (schulden en schulden) te betalen met zijn huidige of kortlopende activa (contanten, voorraad en vorderingen).

Vlottende activa op de balans van een bedrijf vertegenwoordigen de waarde van alle activa die redelijkerwijs binnen een jaar in contanten kunnen worden omgezet. Voorbeelden van vlottende activa zijn:

• Geldmiddelen en kasequivalenten
• Verhandelbare effecten
• Debiteuren
• Vooruitbetaalde kosten
• Voorraad

Kortlopende verplichtingen zijn de schulden of verplichtingen van de onderneming op haar balans die binnen een jaar opeisbaar zijn. Voorbeelden van kortlopende schulden zijn:

• Kortlopende schulden
• Rekeningen te betalen
• Overlopende passiva en overige schulden

Berekening van de huidige verhouding

U kunt de huidige ratio van een bedrijf berekenen door de vlottende activa te delen door kortlopende verplichtingen zoals weergegeven in de onderstaande formule:

Current Ratio = Current AssetsCurrent Liabilities \ text {Current Ratio} = \ frac {\ text {Current Assets}} {\ text {Current Liabilities}} Current Ratio = Current LiabilitiesCurrent Assets

Als een bedrijf een huidige ratio van minder dan één heeft dan heeft het minder vlottende activa dan kortlopende verplichtingen. Schuldeisers beschouwen het bedrijf als een financieel risico omdat het misschien niet in staat is om zijn verplichtingen op korte termijn gemakkelijk te betalen.

Als een bedrijf een huidige ratio van meer dan één heeft, wordt dit als minder riskant beschouwd omdat het zijn vlottende activa gemakkelijker zou kunnen liquideren om kortlopende schulden te betalen.

Wat zit er in de Quick Ratio?

De quick ratio meet ook de liquiditeit van een bedrijf door te meten hoe goed zijn vlottende activa zijn huidige verplichtingen kunnen dekken. De snelle ratio is echter een meer conservatieve maat voor de liquiditeit, omdat deze niet alle items bevat die in de huidige ratio worden gebruikt. De snelle ratio, vaak aangeduid als de zuur-testverhouding, bevat alleen activa die binnen 90 dagen of minder in contanten kunnen worden omgezet.

Vlottende activa die in de quick ratio worden gebruikt, zijn onder meer:

• Geldmiddelen en kasequivalenten
• Verhandelbare effecten
• Debiteuren

De kortlopende verplichtingen die in de quick ratio worden gebruikt, zijn dezelfde als die in de huidige ratio:

• Kortlopende schulden
• Rekeningen te betalen
• Overlopende passiva en overige schulden

De snelle verhouding berekenen

De quick ratio wordt berekend door contanten en equivalenten, verhandelbare beleggingen en vorderingen toe te voegen en die som te delen door kortlopende verplichtingen zoals weergegeven in de onderstaande formule:

Quick Ratio = Cash + Cash Equivalents + Kortlopende vorderingen + Kortlopende Investeringen Kortlopende verplichtingen \ begin {uitgelijnd} \ text {Quick Ratio} = \ frac {\ begin {array} {c} \ text {Cash} + \ text {Cash Equivalenten} + \\ \ text {Kortlopende vorderingen} + \ text {Kortetermijnbeleggingen} \ end {array}} {\ text {Current Liabilities}} \ end {alignment} Quick Ratio = Kortlopende schuldenCash + Cash Equivalents + Kortlopende Vorderingen + Kortetermijninvesteringen

Als de financiële gegevens van een bedrijf geen uitsplitsing van hun snelle activa geven, kunt u nog steeds de snelle verhouding berekenen. U kunt inventaris en huidige vooruitbetaalde activa aftrekken van vlottende activa en dat verschil delen door kortlopende verplichtingen.

Net als de huidige ratio, wordt een bedrijf met een quick ratio van meer dan één meestal als minder financieel risico beschouwd dan een bedrijf met een quick ratio van minder dan één.

Belangrijkste verschillen

De quick ratio biedt een conservatiever beeld van de liquiditeit of het vermogen van een bedrijf om zijn kortetermijnverplichtingen met zijn kortetermijnactiva na te komen, omdat het geen inventaris en andere vlottende activa bevat die moeilijker te liquideren zijn (dwz in contanten veranderen) ). Door inventaris en andere minder liquide activa uit te sluiten, concentreert de quick ratio zich op de meer liquide activa van het bedrijf.

Beide ratio's omvatten debiteuren, maar sommige vorderingen kunnen mogelijk niet zo snel worden geliquideerd. Als gevolg hiervan geeft zelfs de snelle ratio mogelijk geen nauwkeurige weergave van de liquiditeit als de vorderingen niet gemakkelijk worden geïnd en omgezet in contanten.

Andere Overwegingen

Omdat de huidige ratio inventaris bevat, zal deze hoog zijn voor bedrijven die sterk betrokken zijn bij de verkoop van inventaris. In de detailhandel bijvoorbeeld, kan een winkel koopwaar inslaan in de aanloop naar de feestdagen, waardoor de huidige ratio toeneemt. Wanneer het seizoen voorbij is, zou de huidige ratio echter aanzienlijk dalen. Als gevolg hiervan zou de huidige ratio het hele jaar door fluctueren voor retailers en vergelijkbare soorten bedrijven.

Aan de andere kant geeft het verwijderen van de inventaris mogelijk geen nauwkeurig beeld van de liquiditeit weer voor sommige industrieën. Supermarkten verplaatsen bijvoorbeeld de inventaris zeer snel en hun voorraad zou waarschijnlijk een groot deel van hun huidige activa vertegenwoordigen. Door voorraad voor supermarkten te verwijderen, zouden hun huidige verplichtingen opgeblazen lijken ten opzichte van hun vlottende activa onder de quick ratio.

Bij het analyseren van de liquiditeit van een bedrijf zal in geen enkele omstandigheid volstaan. Het is belangrijk om andere financiële ratio's in uw analyse op te nemen, waaronder zowel de huidige ratio als de quick ratio, evenals andere.