Hoe wordt de kostenbasis berekend op basis van een geërfd activum?

Hoewel er geen federale erfbelasting is, belast een handvol staten (vanaf 2019, Iowa, Kentucky, Maryland, Nebraska, New Jersey en Pennsylvania) nog steeds bepaalde activa die zijn geërfd van de nalatenschappen van overleden personen. Of uw erfenis wordt belast, en tegen welk tarief, hangt af van de waarde en uw relatie met de persoon die is overleden. De waarde van de activa voor belastingdoeleinden wordt berekend op basis van de zogenaamde kostenbasis.

Belangrijkste leerpunten

• Er is geen federale belasting op nalatenschappen, maar zes staten heffen deze op basis van de kostenbasiswaarde van de ontvangen activa.
• Het kostenbasiscijfer is meestal de reële marktwaarde op het moment dat de eigenaar van het landgoed sterft of wanneer de activa worden overgedragen.
• Als de activa in waarde daalden nadat u ze had geërfd, kunt u in plaats daarvan een waarderingsdatum kiezen van zes maanden na de datum van overlijden.
• Overlevende echtgenoten betalen geen successierechten en afstammelingen van de overleden persoon doen dat zelden.

Bepaling van de kostenbasis voor een erfenis

De kostenbasisberekeningen voor landgoederen verschillen van die voor andere belastingdoeleinden. Bij het berekenen van meerwaarden op activa die u bezit, vertegenwoordigt de kostenbasis de oorspronkelijke waarde van een actief voor belastingdoeleinden, met enkele aanpassingen. Met activa die u erft, is de kostenbasis meestal gelijk aan de reële marktwaarde van het onroerend goed of actief op het moment van overlijden van de overledene of toen de feitelijke overdracht van activa plaatsvond.

De reële marktwaarde is de prijs die een onroerend goed of actief op de markt zou hebben, gezien het feit dat er kopers en verkopers zijn die op de hoogte zijn van het actief en dat er een redelijke periode beschikbaar wordt gesteld voor de transactie.

Als de waarde van de activa is gedaald sinds de datum van overlijden of van hun overdracht, kan de beheerder van de nalatenschap besluiten om een ​​alternatieve waarderingsdatum voor de nalatenschap te gebruiken. Hiermee wordt de waardering verlengd tot zes maanden na de datum van overlijden. Een dergelijke vertraging kan dienen om de belasting op de erfenis te verlagen.

U kunt wachten om erachter te komen of een dergelijke vermindering daadwerkelijk optreedt, omdat u de alternatieve waardering tot een jaar na de verschuldigde belastingaangifte kunt kiezen. Volgens de vermogenswetgeving moet de waarde van de nalatenschap inderdaad in waarde zijn gedaald met het teken van zes maanden om deze optie te kiezen; anders moet een van de reguliere waarderingsdata van toepassing zijn.

Welke taxatiedatum te kiezen

Enkele mogelijke nadelen zijn van toepassing bij het kiezen voor de alternatieve datum. Ten eerste moet de timing gelden voor alle erfenis; u kunt de toepassing ervan op bepaalde elementen niet kiezen. Ook zal de lagere waardering die het creëert in de toekomst de basis vormen voor eventuele meerwaarden die u oploopt. U kunt dan uiteindelijk worden onderworpen aan een grotere belastingaanslag voor vermogenswinsten dan als u een hogere waardering had gekozen toen u de activa erfde.

Een laatste opmerking: enkele uitzonderingen op deze waarderingsregels kunnen van toepassing zijn op activa die verband houden met de landbouw of een nauw gehouden bedrijf. Onderzoek deze voordat u beslissingen neemt over wanneer en hoe u een taxatie uitvoert.

Overgenomen activa komen in aanmerking voor een langetermijnbehandeling van vermogenswinsten, zelfs als u ze onmiddellijk na het erven verkoopt.

Meerwaarden op overgenomen activa die u verkoopt

Als u ervoor kiest activa te verkopen die u hebt geërfd, ontkomt u niet aan belastingverplichtingen. Als u ze echter snel verkoopt, krijgt u een gunstiger behandeling voor meerwaarden dan gebruikelijk is. Ongeacht hoe lang onroerend goed of activa daadwerkelijk worden gehouden, hetzij door de overledene of de erfgenaam, wordt geërfd onroerend goed beschouwd als een aanhoudingsperiode van meer dan een jaar.

Daarom worden vermogenswinsten of -verliezen voor belastingdoeleinden aangemerkt als vermogenswinsten of -verliezen op lange termijn. Zelfs als u ze onmiddellijk verkoopt, vermijdt u de minder gunstige behandeling die doorgaans wordt gegeven aan activa die korter dan een jaar worden aangehouden, die meestal tegen uw normale inkomstenbelastingtarief worden belast.

Vrijstellingen van successierechten

Zelfs in staten die belastingverervingen doen, worden familieleden over het algemeen gespaard van belasting, evenals relatief kleine nalatenschappen.

Overlevende echtgenoten zijn vrijgesteld van successierechten in alle zes staten. Binnenlandse partners zijn ook vrijgesteld in New Jersey. Nakomelingen betalen geen erfbelasting behalve in Nebraska en Pennsylvania.

Zowel de drempels waarop de successierechten van kracht worden als de tarieven die worden gehanteerd, variëren doorgaans per relatie met de overledene. Drempelbedragen variëren tussen $ 500 en $ 40.000 en de belastingtarieven variëren van 1% tot 18%. De specifieke regels per staat zijn complex. Over het algemeen geldt echter dat hoe sterker uw familierelatie met de overledene is, hoe minder waarschijnlijk het is dat u belasting moet betalen en hoe lager het tarief.

De drempels zijn voor elke individuele begunstigde en de begunstigde moet de belasting betalen. Een staat kan 13% belasting heffen op uw nalatenschappen, bijvoorbeeld als ze groter zijn dan $ 10.000. Daarom, als je vriend je $ 20.000 in zijn testament laat, betaal je alleen belasting over $ 10.000, voor een rekening van $ 1.300. U moet deze informatie melden op een formulier successierechten.