Stimuleringskosten
Een stimuleringsvergoeding is een vergoeding die door een fondsbeheerder wordt berekend op basis van de prestaties van een fonds gedurende een bepaalde periode en meestal vergeleken met een benchmark. Een fondsbeheerder kan bijvoorbeeld een stimuleringsvergoeding ontvangen als zijn of haar fonds de S&P 500-index gedurende een kalenderjaar overtreft en kan toenemen naarmate het niveau van de outperformance groeit.
Stimuleringskosten afbreken
Een stimuleringsvergoeding, ook bekend als een prestatievergoeding, wordt meestal gebruikt om de vergoeding van een manager te koppelen aan hun prestatieniveau, meer bepaald hun niveau van financieel rendement. Dergelijke vergoedingen kunnen op verschillende manieren worden berekend. In afzonderlijke rekeningen kan de vergoeding bijvoorbeeld worden gekoppeld om de netto gerealiseerde en niet-gerealiseerde winsten of de gegenereerde netto-inkomsten te wijzigen.
In hedgefondsen, waar stimuleringsvergoedingen vaker voorkomen, wordt de vergoeding in het algemeen berekend op basis van de groei van de intrinsieke waarde (NAV) van het fonds of de rekening. Een incentive fee van 20% is de riguer voor hedgefondsen.
Hoewel ze zeldzaam zijn, gebruiken sommige fondsen een 'schokdemper'-structuur waarin een fondsbeheerder voor de belegger wordt bestraft voor een neerwaartse prestatiebeweging.
In de Verenigde Staten valt het gebruik van aanmoedigingspremies door geregistreerde beleggingsadviseurs (RIA) onder de Investment Advisers Act van 1940 en kan het alleen onder speciale voorwaarden in rekening worden gebracht. Managers die stimuleringskosten willen gebruiken voor Amerikaanse pensioenfondsen moeten zich houden aan de Employee Retirement Income Security Act (ERISA).
Incentive Fee Voorbeeld
Een belegger neemt een positie van $ 10 miljoen in bij een hedgefonds en na een jaar is de NAV met 10% (of $ 1 miljoen) gestegen, waardoor die positie $ 11 miljoen waard is. De manager heeft 20% van die $ 1 miljoen verandering, of $ 200.000 verdiend. Die vergoeding verlaagt de NAV tot $ 10, 8 miljoen, wat overeenkomt met een rendement van 8% onafhankelijk van andere vergoedingen.
De hoogste waarde van een fonds gedurende een bepaalde periode staat bekend als een high-water mark. Over het algemeen worden er geen stimuleringskosten in rekening gebracht als een fonds zo hoog uitvalt. Managers hebben de neiging om alleen een vergoeding in rekening te brengen wanneer ze de hoogwaterlijn overschrijden.
Een hindernis zou een vooraf bepaald rendement zijn waaraan een fonds moet voldoen om een stimuleringsvergoeding te verdienen. Hindernissen kunnen de vorm aannemen van een index of een vastgesteld, vooraf bepaald percentage. Als de NAV-groei van 10% bijvoorbeeld onderhevig is aan een hindernis van 3%, wordt er alleen een stimulansvergoeding aangerekend voor het verschil van 7%. Hedgefondsen zijn de afgelopen jaren populair genoeg geweest dat minder van hen nu hindernissen gebruiken in vergelijking met de jaren na de Grote Recessie.
Stimuleringskritiek
Critici van inventieve vergoedingen, zoals Warren Buffett, beweren dat hun scheve structuur - waarin een manager aandelen in de winst van een fonds deelt maar niet in zijn verliezen - managers alleen verleidt om te grote risico's te nemen om het rendement te verlagen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.