Wat gebeurt er als een effectenmakelaar failliet gaat?
Online effectenmakelaars hebben de wereld van beleggen opengesteld voor iedereen met een relatief klein bedrag, een computer en een internetverbinding. Deze bedrijven voorzien hun klanten van rekeningen en kopen en verkopen beleggingsproducten zoals aandelen, beleggingsfondsen, obligaties, ETF's, futures en depositocertificaten (CD's) namens hun klanten. Actieve beleggers die hun geld willen laten groeien, hebben mogelijk een groot deel van hun totale liquide vermogen in de vorm van contanten en effecten op een dergelijke rekening. Terwijl een bankrekening is verzekerd, wat gebeurt er met contant geld en investeringen die zijn verbonden met een effectenmakelaar die failliet gaat?
Hoewel de geschiedenis niet te veel voorbeelden van imploderende beursvennootschappen bevat, gebeurt het wel. Dit artikel legt de basisbeschermingen voor beleggers uit en wat u kunt verwachten als een makelaar failliet gaat.
Vangnet
Er bestaat een meerlagig beveiligingssysteem om het vermogen van beleggers te beschermen. Bescherming vindt plaats in de vorm van regels waaraan beursvennootschappen moeten voldoen. De regels helpen de kans op een totale instorting van de brokerage te minimaliseren en helpen klanten te beschermen als een brokerage mislukt. Regel 15c3-1, "Net Capital Capital Rule" van de US Securities and Exchange Commission (SEC), verplicht het voor makelaars om een minimaal bedrag aan voorgeschreven kapitaal in liquide vorm aan te houden. Regel 15c3-3, "Klantbeschermingsregel", vereist dat beursvennootschappen activa van cliënten (zowel contanten als effecten) op een aparte rekening van de activa van het bedrijf bewaren om verwarring te voorkomen. Bovendien vereist de Securities Investor Protection Act van 1970 dat alle makelaars-dealers die al zijn geregistreerd onder de Securities Exchange Act van 1934, lid zijn van de Securities Investor Protection Corporation (SIPC), een non-profit lidmaatschapsgroep die ook fungeert als verzekering voor industriële klanten .
The Swinging Sixties
De Amerikaanse aandelenmarkten bevonden zich tegen het einde van de jaren zestig in een chaotische staat als gevolg van de "papierwerkcrisis". Na een onverwachte toename van het handelsvolume, waren makelaarsbedrijven niet uitgerust om handelsactiviteiten af te handelen omdat er onvoldoende personeel was op elk niveau, van operatie tot management. Niet in staat de goede administratie bij te houden, werden makelaarsactiviteiten overspoeld met onjuiste transacties en opnamefouten. Er was een storing in het verwerkingsmechanisme en het resultaat was een grote chaos. Destijds was er voor bedrijven geen verplichting om klantengelden en effecten van de activa van de onderneming te scheiden. Toen een bedrijf failliet ging, kon het geen klantgelden of effecten retourneren omdat de records onnauwkeurig waren.
Bovendien heeft het bedrijf mogelijk klantgeld uitgegeven om bedrijfsschulden af te lossen. In de chaos die volgde, werden sommige bedrijven overgenomen, sommige bedrijven gefuseerd om te overleven, en vele gingen failliet. Beleggers verloren het vertrouwen in de effectenmarkten omdat de bedrijven hun verplichtingen jegens hun klanten niet nakwamen.
Congres stapt in
Het congres besloot actie te ondernemen om beleggers te beschermen tegen failliete beursvennootschappen en om het vertrouwen van beleggers in de effectenmarkten te versterken. Het congres heeft de Securities Investors Protection Act aangenomen, die op zijn beurt de Securities Investor Protection Corporation (SIPC) heeft opgericht - een non-profit brancheorganisatie die klanten beperkte verzekeringen biedt in gevallen waarin hun beursvennootschap in gebreke blijft, insolvent wordt of een financiële crisis. SIPC-bescherming is beperkt tot $ 500.000 voor effecten en contant geld of $ 250.000 voor alleen contant geld. Vóór het begin van de SIPC hadden investeerders moeite om hun activa terug te krijgen en werden ze gedwongen tijd en geld aan rechtszaken te besteden.
Volgens de SIPC, “hoewel niet SIPC elke belegger of transactie beschermt, krijgt maar liefst 99% van de in aanmerking komende personen hun investeringen terug met de hulp van SIPC. Vanaf de oprichting door het Congres in 1970 tot en met december 2017 heeft SIPC $ 2, 8 miljard vooruitgeschoven om het herstel van $ 138, 7 miljard aan activa mogelijk te maken voor naar schatting 773.000 investeerders. [1]”
Wat dekt de SIPC?
Wanneer een beursvennootschap, die lid is van SIPC, financiële problemen heeft, beschermt SIPC de klanten tegen het verlies van effecten en contanten. Effecten hier omvatten aandelen, bankbiljetten, schatkistaandelen, obligaties, obligaties, depositocertificaten, stemvertrouwensbewijzen of enig ander instrument dat voldoet aan de definitie van een effect volgens Statue 78 lll (14) van de Securities Investor Protection Act. Effecten omvatten echter geen valuta, warrants of grondstoffen of gerelateerde futures of contracten. In het geval van contanten worden Amerikaanse dollars of niet-Amerikaanse valuta's beide gewaarborgd, op voorwaarde dat de makelaars deze bezaten in verband met de verkoop en aankoop van effecten. Een rekeninghouder bij een SIPC-beursvennootschap wordt beschermd ongeacht of hij Amerikaans staatsburger of niet-Amerikaans staatsburger is.
Beleggers moeten duidelijk zijn over de bescherming die SIPC biedt. Er kan een misvatting zijn dat de SIPC is voor effectenrekeningen, wat de Federal Deposit Insurance Cover (FDIC) is voor bankrekeningen. Maar SIPC en FDIC verschillen. Hoewel FDIC de contanten van de klant op een rekening bij een verzekerde bank beschermt, bewaakt SIPC niet de absolute waarde van de effecten die de klant houdt, alleen het aantal aandelen. Als een belegger bijvoorbeeld 200 aandelen van ABC Inc. houdt die oorspronkelijk zijn gekocht via een mislukte effectenmakelaar, zal SIPC proberen hetzelfde aantal aandelen aan de belegger te vervangen of te herstellen. Als de aandelenkoers echter instort gedurende de tijd dat de effectenmakelaar failliet gaat tot het moment dat de SIPC ingrijpt, zal de SIPC het geld niet terugbetalen dat de belegger heeft verloren.
Wat gebeurt er als een effectenmakelaar failliet gaat?
Zodra het liquidatieproces begint, benoemt de rechtbank een curator voor de makelaar-dealer. Het kantoor van het bedrijf is gesloten terwijl de curator en het personeel alle documenten, archieven en boeken controleren. Tijdens het proces speelt SIPC een toezichthoudende rol. In het geval dat de administratie van de mislukte beursvennootschap nauwkeurig blijkt te zijn, wordt er door SIPC en de trustee een voorziening getroffen om de klantrekeningen over te dragen aan een andere beursvennootschap. De klanten worden op de hoogte gebracht van de overdracht van rekeningen en dat ze kunnen doorgaan met de nieuwe toegewezen makelaar of verder een makelaar naar keuze kunnen kiezen. De klant dient een claim in te dienen bij de trustee bij ontvangst van de eerste melding van de overdracht van het account. Vergeet niet dat SIPC niet aansprakelijk is voor het beschermen van klanten die geen claim indienen.
In sommige gevallen kan de SIPC een rechtstreekse betalingsprocedure volgen. Dit is een buitengerechtelijk proces en gebeurt meestal wanneer alle claims van klanten binnen de SIPC-beschermingslimieten vallen (dwz ze bedragen in totaal niet meer dan $ 250.000). In dergelijke gevallen is er geen gerechtelijke procedure of benoeming van een trustee.
Het komt neer op
Hoewel relatief zeldzaam, gaan beursvennootschappen failliet. Beleggers moeten na zorgvuldigheid een effectenmakelaar selecteren, waaronder het waarborgen dat de makelaar SIPC-bescherming biedt (zie de volledige lijst van SIPC-leden). Zodra u begint met het verhandelen of kopen van beleggingsproducten, moet u ervoor zorgen dat uw gegevens in orde zijn. Het volgen van best practices, waaronder het bijhouden van een papieren of elektronische registratie van deelnemingen, rekeningafschriften en handelsbevestigingen, maakt het indienen van een verzekeringsclaim bij de SIPC veel eenvoudiger.
Bron:
- //www.sipc.org/media/brochures/HowSIPCProtectsYou-English-Web.pdf (zie tweede alinea, pagina 2)