Onverschilligheidscurve
Een onverschilligheidscurve is een grafiek die een combinatie toont van twee goederen die een consument gelijke voldoening en bruikbaarheid geven, waardoor de consument onverschillig wordt. Onverschilligheidscurves zijn heuristische apparaten die in de hedendaagse micro-economie worden gebruikt om de voorkeur van de consument en de beperkingen van een budget aan te tonen. Recente economen hebben de principes van onverschilligheidscurven overgenomen in de studie van welvaartseconomie.
01:22Onverschilligheidscurve
Belangrijkste leerpunten
- Een onverschilligheidscurve toont een combinatie van twee goederen die een consument gelijke voldoening en bruikbaarheid geven, waardoor de consument onverschillig wordt.
- Langs de curve heeft de consument geen voorkeur voor beide combinaties van goederen omdat beide goederen hetzelfde nutsniveau bieden.
- Elke onverschilligheidscurve is convex ten opzichte van de oorsprong en er lopen nooit twee onverschilligheidskrommen samen.
De onverschilligheidscurve uitgelegd
Standaard indifference curve analysis werkt op een eenvoudige tweedimensionale grafiek. Elke as vertegenwoordigt één type economisch goed. Langs de curve of de lijn heeft de consument geen voorkeur voor beide combinaties van goederen omdat beide goederen hetzelfde niveau van bruikbaarheid bieden aan de consument. Een jonge jongen kan bijvoorbeeld onverschillig zijn tussen het bezit van twee stripboeken en één speelgoedwagen, of vier speelgoedwagens en één stripboek.
Onverschilligheidskrommen kruisen elkaar niet en kruisen elkaar nooit.
De principes en kenmerken van de analyse van de onverschilligheidscurve
Onverschilligheidscurven werken onder vele aannames, bijvoorbeeld, elke onverschilligheidscurve is convex ten opzichte van de oorsprong, en geen twee onverschilligheidscurven kruisen ooit. Consumenten worden altijd geacht meer tevreden te zijn bij het bereiken van bundels goederen met hogere indifferentiecurves.
Als het inkomen van een consument stijgt, zal de curve hoger op een grafiek komen, omdat de consument zich nu meer van elk type goed kan veroorloven.
Veel kernprincipes van de micro-economie komen voor in de analyse van de onverschilligheidscurve, waaronder individuele keuze, marginale utiliteitstheorie, inkomen en substitutie-effecten en de subjectieve waardetheorie. Analyse van de onverschilligheidscurve benadrukt marginale substitutietarieven (MRS) en alternatieve kosten. Alle andere economische variabelen en mogelijke complicaties worden behandeld als stabiel of genegeerd tenzij ze op de onverschilligheidsgrafiek worden geplaatst.
De meeste economische studieboeken bouwen voort op onverschilligheidscurven om de optimale keuze van goederen voor elke consument te introduceren op basis van het inkomen van die consument. Klassieke analyse suggereert dat de optimale consumptiebundel plaatsvindt op het punt waar de onverschilligheidscurve van een consument raakt aan zijn budgetbeperkingen.
De helling van de onverschilligheidscurve staat bekend als de MRS. De MRS is de snelheid waarmee de consument het ene goed voor het andere wil opgeven. Als de consument bijvoorbeeld appels waardeert, is de consument langzamer om ze in te leveren voor sinaasappels, en de helling weerspiegelt deze mate van substitutie.
Kritieken en complicaties
Onverschilligheidscurven, zoals vele aspecten van de hedendaagse economie, zijn bekritiseerd omdat ze te simplistisch of onrealistische veronderstellingen over menselijk gedrag maken. Een opmerkelijke kritiek is dat onverschilligheid conceptueel onverenigbaar is met economische actie, en elke actie vertoont noodzakelijkerwijs voorkeur, geen onverschilligheid. Anders zou er geen actie plaatsvinden.
Andere critici merken op dat het theoretisch mogelijk is om op verschillende punten concave indifferentiecurven of zelfs cirkelvormige curven te hebben die convex of concaaf zijn ten opzichte van de oorsprong. Consumentenvoorkeuren kunnen ook veranderen tussen twee verschillende tijdstippen waardoor specifieke onverschilligheidscurves praktisch nutteloos worden.
Snel feit: de consument koopt niet slechts één product; als dat het geval zou zijn, zou de onverschilligheidscurve één as raken, wat in strijd is met de basisaanname van onverschilligheidskrommen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.