Internet Bubble
De internetzeepbel is een speculatieve zeepbel die is ontstaan na de populariteit van het wereldwijde web in 1991. De manie maakte deel uit van een bredere technische zeepbel die leidde tot enorme overinvesteringen in telecommunicatie en IT-infrastructuur. Deze investeringskoorts leidde tot exponentiële groei en een daaropvolgende instorting van de Nasdaq, de markt voor Amerikaanse technologieaandelen.
Belangrijkste leerpunten
- De internetzeepbel was grotendeels het resultaat van een nieuwe, slecht begrepen commerciële mogelijkheid die werd geboden door de popularisering van het world wide web.
- Veel beleggers, waaronder institutionele beleggers, waren onzeker over de waarde van nieuwe bedrijven met bedrijfsmodellen die zijn gebaseerd op online activiteiten.
- Het uiteindelijke knallen van de internetbubbel werd sterk beïnvloed door de acties van met name de Federal Reserve en Alan Greenspan.
Inzicht in de internetbel
Een van de kenmerken van de internetzeepbel was de opschorting van ongeloof door beleggers over de levensvatbaarheid van veel dot-com-bedrijfsmodellen. In deze nieuwe economie hoefde een bedrijf alleen maar een '.com' op zijn naam te hebben om zijn aandelenkoersen na een beursgang te zien stijgen, zelfs als ze nog winst moesten maken, een positieve cashflow moesten produceren of zelfs inkomsten genereren.
Omdat werd aangenomen dat traditionele waarderingsmethoden niet konden worden toegepast op internetaandelen met nieuwe bedrijfsmodellen en negatieve inkomsten en cashflow, investeerden beleggers een premie op groei, marktaandeel en netwerkeffecten. Omdat beleggers zich richten op waarderingsmaatstaven zoals prijs-tot-verkoop, hebben veel internetbedrijven hun toevlucht genomen tot agressieve boekhouding om hun omzet te verhogen.
Met kapitaalmarkten die geld naar de sector gooien, waren start-ups in een race om snel groot te worden. Bedrijven zonder eigen technologie hebben de fiscale verantwoordelijkheid opgegeven en een fortuin uitgegeven aan marketing om merken te vestigen die zich zouden onderscheiden van de concurrentie. Sommige start-ups besteedden maar liefst 90% van hun budget aan reclame.
The Peak of the Internet Bubble
Recordhoeveelheden gestroomd kapitaal stroomden in 1997 de Nasdaq binnen. Tegen 1999 ging 39% van alle investeringen in durfkapitaal naar internetbedrijven. Dat jaar waren 295 van de 457 IPO's gerelateerd aan internetbedrijven, gevolgd door 91 alleen al in het eerste kwartaal van 2000. Het hoogtepunt was de AOL Time Warner-megamerger in januari 2000, die de grootste fusie in de geschiedenis zou worden.
Durfkapitalisten, investeringsbanken en beursvennootschappen werden beschuldigd van hyping dot-com aandelen, zodat ze konden profiteren van de golf van IPO's. Maar de Greenspan-put kreeg ook de schuld van de internetzeepbel.
De internetbel ontmoet irrationele uitbundigheid
Fed-voorzitter Alan Greenspan waarschuwde de markten voor hun irrationele uitbundigheid op 5 december 1996. Maar hij verscherpte het monetaire beleid pas in het voorjaar van 2000, nadat banken en makelaars de overtollige liquiditeit hadden gebruikt die de Fed had gecreëerd om de Y2K-bug te financieren internet aandelen. Greenspan had benzine op het vuur gegoten en had geen andere keus dan de bubbel te laten barsten.
De crash die volgde zag de Nasdaq-index, die tussen 1995 en 2000 vervijfvoudigd was, van een piek van 5.048, 62 op 10 maart 2000 naar 1, 139, 90 op 4 oktober 2002 dalen, een daling van 76, 81%. Tegen het einde van 2001 waren de meeste dotcom-aandelen kapot. Zelfs de aandelenkoersen van blue-chip technologie-aandelen zoals Cisco, Intel en Oracle verloren meer dan 80% van hun waarde. Het zou 15 jaar duren voordat de Nasdaq zijn dotcom-piek heeft teruggekregen, wat hij op 23 april 2015 heeft gedaan.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.